مارکس از انقلاب بعنوان “جشن توده ها” یاد میکند. اما شاید تصور نمی کرد که روزی در حکومت ضد شادی و ضد بشری نظیر جمهوری اسلامی نفس جشن و شادمانی توده مردم نه بعنوان استعاره و توصیفی برای انقلاب که به معنای دقیق کلمه به گسترش مبارزه و انقلاب علیه رژیم حاضر گره میخورد. این اتفاقی بود که دیروز در “فسیتوال آتش” در ایران رخ داد.
به رغم فتوای خامنه ای علیه چهارشنبه سوری، علیرغم گسیل سپاه و بسیج و نیروی انتظامی به خیابانها، علیرغم تدارک مجلس و دولت و قوه قضاییه و برپا کردن چوبه های دار و حتی وعده نمایش “فیلم های جذاب” از تلویزیون دولتی، دیشب میلیونها نفر از مردم به خیابانها ریختند تا چهارشنبه سوری را هرچه وسیعتر و پر سر و صدا تر برگزار کنند. محلات سراسر تهران و همینطور تبریز، مشهد، سنندج، شیراز، اصفهان، اهواز، آبادان، رشت، بابلسر، کرج، خرم آباد، بروجرد، همدان، ایلام، ارومیه، بوکان و سردشت و شاهین شهر، نجف آباد و بسیاری شهرهای دیگر صحنه جشن و پایکوبی زن و مرد، پیر و جوان بود. در بسیاری نقاط رقص و سرور با شعارهایی نظیر “خامنه ای قاتله” و “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” همراه بود. در همه جا دیوارهای آپارتاید جنسی اسلام فروریخت و در مواردی حجاب برداشته شد و در آتش افکنده شد. کل شهر به صحنه جنگ و گریز خیابانی و تعرض گسترده جوانان بر علیه اوباش اسلامی تبدیل شد. مردم بار دیگر طعم قدرت خود را چشیدند و روحیه گرفتند و نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی بار دیگر سرنوشت رقت انگیزی که در انتظارشان است را به چشم دیدند.
چهارشنبه سوری هر سال شب طولانی وحشت جمهوری اسلامی بوده و رژیم حداکثر به مهار و کنترل آن قانع بوده است. اما امسال نفس برگزاری چهارشنبه سوری، چه رسد به این ابعاد و چنین آشکارا رادیکال و ضد جمهوری اسلامی، یک شکست سیاسی مهلک برای حکومت اسلامی بود. رژیم با تدارک و تلاش و جنایت بسیار کوشیده بود تا فضای رعب و خفقانی را بعد از ٢٢ بهمن برقرار کند. اما هشت مارس امسال در حد محدودتر و اکنون چهارشنبه سوری در ابعاد وسیع و توده ای توازن قوای سیاسی را به زیان رژیم بر هم زد. این تغییر توازن قوا برای رژیمی که سرتا پا دچار بحران درونی است، در یک فلج عمیق و لاعلاج اقتصادی دست و پا میزند، در سطح جهانی کاملا رسوا و بیش از پیش منزوی میشود و مهمتر از همه در محاصره انقلاب مردمی قرار دارد که بهترین های دنیا را میخواهند، عواقب ترسناکی را در بردارد. در سایه این تغییر توازن قوا شرایط برای گسترش و تعمیق و سازمانیافتگی انقلاب جاری و به میدان آمدن توده های وسیعتر و بخصوص کارگران به مبارزه مستقیم انقلابی فراهم میشود. بدین ترتیب شب گذشته ایران فقط غرق در شادی و سرور مردم و وحشت و هراس معمول هر ساله اوباش اسلامی نبود. بلکه “جشن توده ها” امسال گامی مهم در پیشروی و در قدرتنمایی انقلابی بود که ٩ ماه است با قدرت ادامه دارد و تا سرنگونی کامل رژیم ضد انسان اسلامی از پای نمی نشیند.
زنده باد انقلاب انسانی برای حکومت انسانی
مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد جمهوری سوسیالیستی
حزب کمونیست کارگری ایران
٢٦ اسفند ١٣٨٨، ١٧ مارس ٢٠١٠