مرگ شاهرخ زمانی زنگ خطری جدی است

شاهرخ به دلیل اعتراض به بی حقوقی کارگران٬ بجرم ایجاد تشکل کارگری٬ دستگیر شد٬ بارها توسط ماموران وزرات اطلاعات زیر فشار و بازجویی قرار گرفت. به یازده سال زندان محکوم شد. خودش و خانواده اش بارها تهدید شدند. برای آنکه مجبورش کنند از عقایدش کوتاه بیاید تا توانستند در زندان اذیتش کردند. چندین بار به زندانهای مختلف از جمله زندان یزد٬ تبریز٬ قزل حصار و رجایی شهر تبعید شد. بارها در اعتراض به بد رفتاری زندانبانان با خودش و دیگر هم بندی هایش دست به اعتصاب غذا زد. پنج سال بدون رسیدگی به وضعیت بیماریش٬ بدون مرخصی در زندان مورد آزار و اذیت قرار گرفت. اما شاهرخ چون کوهی استوار الگوی مقاومت و مبارزه و سرسختی بود. بدون واهمه و بارها با صدور اطلاعیه و قطعنامه علیه بی حقوقی و اذیت و آزار زندانیان سیاسی اعتراض کرد. همین ایستادگی او را به چهره محبوب جنبش کارگری و برابری طلبی تبدیل کرده بود.
شاهرخ در زندان جمهوری اسلامی جانش را از دست داد. به دلیل ایجاد انواع محدویت ها و بد رفتاری عامدانه و ممانعت از پیگری درمانش٬ وضعیت جسمی اش رو به وخامت گذاشت٬ بدون هیچ تردیدی جمهوری اسلامی و دستگاه کثیف امنیتی جمهوری اسلامی مسٸول ومسبب مستقیم جان باختن شاهرخ است و باید پاسخگو باشد.
با مرگ شاهرخ موجی از تاسف و اعتراض در سطح بین المللی علیه جمهوری اسلامی ایجاد شده است. نگرانی از جان دیگر زندانیان سیاسی که در وضعیتی مشابه شاهرخ بسر می برند
مرگ شاهرخ نباید مسکوت بماند. همرزمان شاهرخ٬ فعالین سیاسی مدافع حقوق کارگران٬ چون رضا شهابی٬ بهنام ابراهیم زاده٬ سعید شیرزاد٬ رسول بداقی و . . . جانشان در خطر است.

آزادی فوری همه زندانیان سیاسی و مدافعین حقوق کارگرای
مرگ شاهرخ نباید مسکوت بماند. باید جمهوری اسلامی در مجامع معتبر بین المللی مجبور به توضیح شود. جان باختن شاهرخ زمانی زنگ خطر جدی است. این گواهی بر وضعیت خطیر زندانیان سیاسی است. برای رهایی زندانیان سیاسی باید خارج کشور را به مرکز مبارزه ای بی امان بدل کرد. جهانیان و همه نهادهای مدافع حقوق انسان٬ اتحادیه های کارگری را باید بسیج کرد. تا برای نجات جان زندانیان سیاسی و فعالین کارگری در ایران به میدان بیایند.

مردم آزادیخواه و مبارز٬ به میدان بیائید!
با برپایی تجمع های اعتراضی درمقابل سفارتخانه های ننگین جمهوری اسلامی و در میادین اصلی شهرها٬ جمهوری اسلامی کارگر کش را محکوم کنید. خواستار برچیدن این لانه های فساد و جاسوسی شوید. از اتحادیه های کارگری و نمایندگان احزاب و نهادهای مترقی و مدافع انسان بخواهید رسما و فورا به مرگ شاهرخ زمانی اعتراض و جمهوری اسلامی را محکوم کنند. برپایی مراسم های با شکوه بزرگداشت یاد و خاطره و تلاشهای بی وقفه شاهرخ زمانی را به مجمعی اعتراضی برای آزادی دیگر فعالین و زندانیان سیاسی تبدیل کنید.

تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست کارگری ایران
١٦ سپتامبر ۲۰١٥

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *