حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
با حسن سوال صالحی از مسئولین کمیته بین المللی علیه اعدام
انترناسیونال: خبرگزاری میزان به نقل از محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی گزارش داد که “۷۶۴ محکوم به قصاص در سال ۱۴۰۰ با تلاش‌های دستگاه قضایی و رضایت اولیای دم جان دوباره یافتند” شما بعنوان یکی از فعالین جنبش علیه اعدام چه نظر و احساسی نسبت به این خبر دارید؟
حسن صالحی: طبعا من از این بابت خوشحال هستم. بنا به اخباری که شما به آن استناد کردید افرادی که به این ترتیب از مرگ نجات یافته اند کسانی هستند که طبق قانون قرون وسطایی و ضد انسانی جمهوری اسلامی به “قصاص” محکوم شده بودند. البته “بخشش” این افراد به دلیل عملکرد قوه قضائیه جمهوری اسلامی نیست. چرا که اگر آنها قصد کشتن انسانها را نداشتند به قوانین جنایتکارانه قصاص متوسل نمی شدند که حالا لازم باشد مسئله بخشش را در آن تعبیه کنند می خواهم بگوییم برخلاف آنچه جمهوری اسلامی ادعا می کند این “مهر و یا عطوفت اسلامی” نیست که باعث نجات این محکومین به اعدام می شود. رژیمی که این همه حکم اعدام و قصاص صادر می کند فقط و فقط به فکر کشتن است.
این افراد از مرگ نجات یافتند به این خاطر که خانواده های مقتولین و یا اولیای دم به بخشش این افراد معمولا در قبال پرداخت دیه رضایت داده اند. طبعا جمهوری اسلامی سعی می کند که برپدیده بخشش سوار شود تا شاید بتواند چهره وحشی و جنایتکار خود را بپوشاند. حقیقت امر این است که جنبش بخشش بخشی از جنبش علیه اعدام است که وقتی دیگر هیچ راه حل دیگری باقی نمی ماند مردم با مراجعه به خانواده مقتول از آنها می خواهند که با پشت کردن به قوانین انتقام جویانه و ضد انسانی قصاص از جان متهمین به قتل بگذرند و خوشبختانه در موارد زیادی این درخواست از جانب خانواده های مقتولین مورد پذیرش قرار می گیرد.
یک موضوع در خبری که بدان اشاره کرده اید تعداد کسانی است که بخشش گرفته اند. تعداد ۷۶۴ نفر از مرگ نجات یافتگان در عین حال نشان می دهد که میزان صدور احکام اعدام در ایران به حدی بالاست که علاوه بر انسانهای زیادی که بر بالای چوبه دار رفته اند این تعداد یعنی ۷۶۴ نفر از اعدام نجات یافته اند. این تعداد صدور احکام اعدام در طول یکسال و یا حتی چند سال در هرصورت بشدت نگران کننده است. آمار دقیقی از میزان اعدامها در ایران در دسترس نیست چرا که همه اعدامها رسما اعلام نمی شوند. مثلا ما همواره از منابع خبری کمیته بین المللی علیه اعدام اخبار نگران کننده ای از اعدام گروهی زندانیان در زندان عادل آباد شیراز داشته ایم که رسما منتشر نشده است. برای ما که مخالف اعدام هستیم حتی یک مورد اعدام هم زیادی است چه برسد به اعدامهای زیاد. این معنایی جز این ندارد که ما باید به قدرت و اتحاد بیشتری برای لغو مجازات ضد انسانی اعدام در ایران به مبارزه ادامه دهیم و نهایتا رژیم اعدام جمهوری اسلامی را سرنگون کنیم.
انترناسیونال: کلا در مورد قانون قصاص و دخالت خانواده های مقتولین در تصمیم گیری برای قصاص از قاتل چه نظری دارید؟
حسن صالحی: قوانین جمهوری اسلامی عصر حجری و قرون وسطایی و ضد انسانی است. اساس سپردن کیفر قاتل در هر شکل و سطحی به خانواده مقتول ( خونبها، رضایت، بخشش، دیه و غیره) عشیرتی و ارتجاعی است. فلسفه عدالت مدرن اینست که قتل مدعی العموم دارد یعنی جامعه مدعی است و نه خانواده مقتول. بهمین دلیل کیفر و حکم و نحوه اجرای آن هیچ ربطی به خانواده ها ندارد. سیستم قصاص جمهوری اسلامی سروته است. قتل را امری شخصی میداند و رابطه جنسی را امری اجتماعی! رابطه جنسی بزرگسالان، یعنی آنچه اساسا جرم محسوب نمیشود مستحق سنگسار و پرتاب از بلندی است و رضایت طرفین هم شرط نیست اما کیفر قتل به رضایت خانواده بستگی دارد!
جمهوری اسلامی با قوانین قرون وسطایی اش وضعی را بوجود آورده است که متاسفانه بعضا خانواده های قاتلین و مقتولین را به جان هم می اندازد. می خواهند خانواده مقتول را شریک جرم و جنایت خود بکنند. شرایطی بوجود آورده اند که خانواده مقتول را در آمپاس قرار میدهد که هر تصمیمی بگیرند باید تا آخر عمر با وجدان خودشان کلنجار بروند. جمهوری اسلامی از قتل نفس بعنوان ابزاری برای سرکوب جامعه استفاده می کند و خانواده مقتولین نباید به این رژیم اجازه دهند که از احساسات آنها در جهت تدوام بساط جنایت و آدمکشی استفاده ببرد.
قوانین و سیستم قضایی جمهوری اسلامی ربطی به عدل و داد و دادگستری و مجازات و قوانین قضایی مدرن ندارد و کاملا ضد بشری است.این سیستم با مجازاتهای ضد بشری اش نظیر سنگسار و قصاص و قطع دست و پا و چشم و به صلیب کشیدن و زدن شلاق و غیره تماما باید لغو و کنار گذاشته شود و یک سیستم قضایی مدرن و مدنی بجای آن گذاشته بشود.
