زنان در صف اول اعتراض جهان به ارتجاع و نابرابری!

بیانیه به مناسبت روز جهانی زن

این اتفاقی نبود که زنان کوبانی بعنوان قهرمانان مقابله با وحشیگری اسلامی داعش از سوی مردم آزادیخواه جهان ستایش شدند. اتفاقی نبود که زنان کارگر نظافتچی در یونان سمبل مبارزه پرشور و جانانه مردم این کشور در برابر ریاضت کشی اقتصادی شدند؛ مبارزه ای که منجر به قدرت گیری چپ در آن کشور شد و فی الحال اروپا را تکان داده است. این نمونه ها تنها تازه ترین مصادیق یک واقعیت عمومی تر اند. این واقعیت که زنان و جنبش رهایی زن در صف اول تلاش بشریت امروز برای رهایی قرار دارند. از ایران تحت حاکمیت اسلام گرفته تا ترکیه و هند و فرانسه و اسپانیا و غیره، هرجا اعتراض و مبارزه علیه استثمار و ارتجاع سرمایه داری هست، هرجا امید به تغییر و دفاع از مدنیت و انسانیت هست زنان بخش پیشتاز، مصمم و رادیکال حرکت را تشکیل میدهند.

اگر وقایع شورانگیز و امید بخش یکساله اخیر نظیر مقاومت مردم کوبانی در برابر داعش، تظاهرات میلیونها مردم پاریس در دفاع از آزادی نقد مذهب و مقدسات مذهبی و محکوم کردن حمله خونبار اسلامیون به یک نشریه چپ و رادیکال، قدرت گیری احزاب ضد ریاضت کشی در یونان و چشم انداز قدرت گیری شان در اسپانیا را نشانه هایی از موج جدیدی از قد علم کردن آزادیخواهی و مدنیت و چپگرایی در برابر دنیای وحشی بدانیم که راست و بورژوازی اعم از تروریسم اسلامی و تروریسم دول غربی و نئوکنسرواتیسم ورشکسته ایجاد کرده است، آنگاه باید این واقعیت را برجسته کرد که زنان و جنبش رهایی زن وجه تعیین کننده این تحول و تعرض اند.

این حقیقت را میتوان بخوبی در اوضاع ایران مشاهده کرد. جایی که زنان از همان روز اول با تظاهرات علیه حجاب در سال ۵۷ در برابر ارتجاع اسلامی ایستادند، رکن اصلی تظاهرات خیابانی سال ۸۸ بودند که رژیم را تا لبه پرتگاه برد و اکنون مقاومت و اعتراض توقف ناپذیر آنان به کابوس شبانه روز رژیم اسلامی تبدیل شده است. در سالی که گذشت رژیم اسلامی با عملیات مسخره علنی-مخفی مجلس از یکسو و اوباش بسیجی اش از سوی دیگر کوشید تا “امر به معروف” را از طریق اسیدپاشی به صورت زنان به اجرا درآورد. اما این جنایت با جوابی چنان محکم از سوی زنان و جنبش آزادی زن در ایران روبرو شد که نه فقط کل جناح ها بساط امر به معروفشان را برچیدند بلکه حتی اصلاح طلبان سابق روسری از سر برگرفتند و به فعالین مبارزه علیه حجاب تبدیل شدند. بعلاوه تردیدی نباید کرد که در دیگر عرصه های اعتراض برای تغییر اوضاع در ایران از جمله در اعتصابات و اعتراضات معلمان و پرستاران و همچنین جنب و جوش هایی که در دانشگاه ها دیده میشود زنان و جنبش آزادی زن نقش فعالی دارند. نقش مهم همسران کارگران اعتصابی در بافق نمونه درخشانی از حضور فعال زنان در این اعتراضات است.

در چنین موقعیت سیاسی بین المللی و داخلی است که هشت مارس روز جهانی زن فرا میرسد. این روز و اجتماعات و تظاهرات های آن فرصتی است برای تاکید براین موقعیت موثر و پیشتاز جنبش رهایی زن و همچنین فرصتی است برای انسجام بخشیدن به صفوف این جنبش و به پیش راندن آن. بی تردید مبارزه و اعتراض علیه زن ستیزی و وحشیگری جریانات اسلامی از داعش عراق و سوریه گرفته تا جمهوری اسلامی ایران تا بوکوحرام در آفریقا یکی از موضوعات اصلی هشت مارس امسال است. مکمل این طبعا اعتراض به مماشات دول سرمایه داری غرب با مذهب و ارتجاع مذهبی بطور کلی و اسلام سیاسی بطور اخص است.

در ایران باید لغو عملی حجاب و آپارتاید جنسی و جداسازی هایی نظیر جلوگیری از حضور زنان در ورزشگاه ها را فعالتر از قبل در دستور گذاشت. حمایت از اعتصابات کارگران، معلمان، پرستاران و همینطور مطالبات دانشجویان علیه تبعیض جنسیتی از دیگر موضوعات مهم دیگری است که باید در مرکز توجه اجتماعات و حرکات هشت مارس قرار گیرد.

حزب کمونیست کارگری ضمن شادباش روز جهانی زن دست تک تک فعالین جنبش رهایی را زن در برپایی هرچه با شکوهتر این روز میفشارد.

حزب کمونیست کارگری ایران
۷ اسفند ۱۳۹۳، ۲۶ فوریه ۲۰۱۵