حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
هر ناظری که به فعالیت حزب کمونیست کارگری در فاصله دو کنگره هشت و نه یعنی دو سال و هشت ماه گذشته نگاه کند تصویری از یک کمونیسم اجتماعی، اکتیو، سازش ناپذیر، انسانگرا و دخیل در عرصه های مختلف سیاسی و مبارزاتی خواهد دید. تصویری از یک کمونیسم عمیق و انسانی، با حضور در مبارزات روزمره مردم و با مواضع روشن در قبال مسائل سیاسی و اجتماعی بزرگ و کوچکی که به جامعه امروز بشر و به کارگران و مردم ایران مربوط است.
کمپین نجات ریحانه را بعنوان نمونه ای از فعالیت ما نگاه کنید. ما موشکافانه لحظات مختلف پرونده ریحانه را دنبال کرده ایم، با هر اظهار نظر مقامات حکومتی جواب سیستم قضائی شان را داده ایم و تناقضاتشان را مرتب رو کرده ایم، افکار عمومی را بسیج کرده ایم و دولت ها را وادار به فشار علیه جمهوری اسلامی کرده ایم. برای اینکار نهادی مانند کمیته بین المللی علیه اعدام لازم بود که متمرکز و کم و بیش تخصصی این جبهه را سازمان بدهد و بزرگ کند. چهره هایی لازم بود که در مقابل اژه ای ها و پورمحمدی ها و یا شخصیت های ملی اسلامی حرف بزنند و این امکان را ایجاد کنند که مردم نه تنها ماهیت سیستم قضائی حکومت را از دیدگاه رادیکالی بشناسند بلکه نگرش و حرف های متفاوتی از آنچه صدا و سیما یا بی بی سی و صدای آمریکا به خورد مردم میدهند را هم بشنوند و تفاوت جنبش ما وحزب ما را با سایر احزاب و جنبش ها بشناسند. ما با هویت دادن و چهره دادن به زندانیان گمنام و بی نام و نشان بویژه زنان محکوم به اعدام توانسته ایم دست به قلب جامعه ببریم و مردم را تکان بدهیم. از خلال این فعالیت ها قوانین اسلامی، مردسالاری و بیحقوقی زن و بیحقوقی کل مردم و ریشه های خشونت و راه حل های انسانی مان را با دست بردن به کیس های مشخصی مقابل جامعه قرار میدهیم. گوش های مردم را حساس میکنیم و جامعه را با ریحانه ها و سکینه ها و کبراها و شهلاها و ستم طبقاتی و همه جانبه ای که بر مردم در اعماق جامعه میگذرد آشنا میکنیم و هر کدام از این کیس ها به مجرائی برای آشنا شدن یک جامعه با نگرشی متفاوت و کمونیستی تبدیل میشود. در عرصه اعدام چنان حکومت را تحت فشار قرار داده ایم که دهها مطلب در رسانه های حکومتی و توسط مقامات حکومت و یا نهادهای مزدورشان در همین روزهای اخیر علیه مینا احدی و کمیته علیه اعدام چاپ شده است. این کمپین ها یک رویارویایی آشکار میان حزب و جمهوری اسلامی است. اعتصاب کارگران معدن بافق مثال دیگری است که لحظه به لحظه آنرا دنبال کردیم و به کارگران زیادی که در بافق بیننده کانال جدید هستند توطئه ها و شگردهای حکومتی ها و شورای اسلامی بافق و غیره را موشکافانه توضیح دادیم و تاثیر کارمان را هم درمورد این اعتصاب مشاهده کردیم.
درمورد زندانیان سیاسی و کارگران زندانی هم شیوه مشابهی داریم. رفقای ما صدای زندانیان را به گوش مردم در اقصی نقاط جهان رسانده اند، کمپین های ابتکاری موفقی سازمان داده اند، از مدیای اجتماعی فعالانه و موثر استفاده کرده اند، سایر رسانه ها را حساس کرده اند، برای زندانیان بیمار و محروم از درمان کمپین های ویژه گذاشته اند تا مردم ایران و افکار عمومی را با زندانیان دیگری که توسط رسانه های دست راستی مورد توجه قرار نمیگیرند با روایت شیوا محبوبی ها آشنا کنیم. برخورد سیاسی و نه ایدئولوژیک به مساله زندانیان سیاسی و همینطور صدها هزار انسان دیگری که اسیر زندانهای جمهوری اسلامی هستند و کار موثر ما، اعتماد بسیاری از زندانیان به نهادهای نزدیک به ما را بوجود آورده است.
یک اقدام برجسته ما در این دوره کنفرانس کارگران و انقلاب در خاور میانه است که توسط شهلا دانشفر در استکهلم با حضور فعالینی از مصر و تونس و عراق سازمان داده شد. حاصل این تماس ها و این کنفرانس تشکیل شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا بود که تاکنون فعالینی از اردن و مراکش نیز به آن پیوسته اند و امیدواریم این شبکه به نهاد مهمی تبدیل شود.
در مقابل اسلام سیاسی در سطح بین المللی، کنفرانس بزرگ و قابل توجهی که هفته قبل در لندن سازمان داده شد و دهها سکولار و آتئیست سرشناس از نقاط مختلف دنیا سخنرانان آن بودند، نمونه ای از فعالیت های درخشان رفقای ما است. این عرصه نیز مانند سایر عرصه های فعالیت ما نمونه ای از یک کار عمیق کمونیستی است که به کمونیسم ما چهره داده و نگاهها در کمپ سکولاریسم بیش از پیش به مریم نمازی دوخته شده است.
حزبی که در نبرد با یک حکومت اسلامی است، نمیتواند در عرصه بین المللی در مقابل اسلام سیاسی و تحرکات بین المللی آن بی تفاوت باشد. از افشای مماشات دول غربی با جمهوری اسلامی و کل اسلام سیاسی تا مقابله با قوانین اسلامی، از مقابله با نسبیت فرهنگی که توجیه کننده این سازش ها و بیحقوقی های مردم است و افشای چپ به اصطلاح ضدامپریالیست تا دفاع از آزادی بی قید و شرط بیان و نقد مذهب، یک وجه دائمی فعالیت ما بوده است. امروز شخصیت های شناخته شده حزب بویژه در انگلیس و آلمان و سوئد مورد توجه و احترام خاصی هستند، سانسور رسانه ای را بدرجاتی شکسته اند و کمپین ها و کنفرانس های معتبری سازمان داده اند. میتوانم به جرات بگویم که ما قطب بزرگی همراه با سرشناس ترین مخالفین مذهب و سکولارها شکل داده ایم.
دفاع از حقوق کودک و ارزش های انسانی نسبت به کودک در مقابل مذهب و سنن کهنه و غیر انسانی و یا دفاع از پناهنده ای که پایش را از ایران به خارج میگذارد و صدها مثال دیگر تلاش شبانه روزی کادرهای حزب و رفقایی مانند عبداله اسدی و کریم شاهمحمدی و کارهای موثر آنها را نشان میدهد.
رفقای ما جمعا در ۱۳ نهاد نزدیک به حزب و همینطور نهادهایی که توسط مبارزان دیگری ایجاد شده است حضور فعال دارند. تعدادی از رفقا شمه ای از فعالیت خود را اینجا مطرح کردند. در واقع بخش اعظم فعالیت های کمپینی ما از طریق حضور فعالین حزب در نهادهای غیر حزبی صورت میگیرد. اکثر این نهادها در سطح کشوری و بعضا بین المللی و یا در میان ایرانیان شناخته شده هستند و به جرات میتوان گفت جزء بزرگترین نهادهای مرتبط با اپوزیسیون ایرانی هستند. این یک نقطه قوت مهم حزب کمونیست کارگری است که دست ما را برای فعالیت بازتر کرده و امکان دخیل کردن طیف وسیعی از مردم را ایجاد کرده است.
در ایران نیز فعالین حزب نقش بارزی در برخی عرصه های فعالیت اجتماعی و نهادهایی که شکل گرفته است داشته اند. جهتگیری ما این است که این نوع نهادها را در ایران و خارج کشور گسترش دهیم و حضور فعالتری در نهادهای مبارزاتی مختلف داشته باشیم.
متاسفانه اینجا فرصت نیست تا از فعالیت علیه بیحقوقی زنان و سنت های عقب مانده که اعتراض عریان یکی از اشکال این فعالیت بوده است، علیه بی حقوقی ال جی بی تی ها یا معتقدین به مذاهب غیر از اسلام، از فعالیت در مساله محیط زیست، علیه داعش و یا فعالیت مستمر ما علیه مذهب و ناسیونالیسم کرد و قومپرستان آذری و عرب و دهها قلم کار باارزش دیگر از جمله نقش فعال کمیته کردستان حزب در عرصه سیاست گذاری و موضع گیری در قبال مسایل مختلف مناطق کرد نشین منطقه و یا از نقش کمیته آذربایجان حزب صحبت کنم. فقط اشاره کنم که بیانیه های متعدد ما و موضعگیری روزمره حزب در زمینه های مختلف از نقاط قوت ما محسوب میشود.
اما اجازه بدهید درمورد فعالیت ما و متد ما، در جنبش کارگری مکث بیشتری بکنم.
تاریخا که نگاه میکنیم حزب کمونیست کارگری در جنبش کارگری فعالیت منحصر به فردی داشته است. کاری بسیار عمیق و استراتژیک انجام داده ایم و چهره جنبش کارگری را در جامعه عوض کرده ایم. موقعیت جنبش کارگری و جایگاه کارگر در جامعه ایران نسبت به دهه های قبل و حتی ده سال قبل تغییرات چشمگیری کرده است و اغراق نیست اگر بگویم حزب کمونیست کارگری نقش تعیین کننده ای در این تحول داشته است. این حاصل جدال سنگر به سنگر ما با نگرش های دیگر بوده است. از نگرشی که کارگر را بدنبال بخشی از حکومت و بورژازی به اصطلاح ملی و مترقی میکشاند، تا نگرشی که با برنامه نوشتن و جنبش های مترقی را صاحب مطالبه کردن و یا حزب ساختن که کارگر را در مقابل طبقات دیگر نمایندگی کند مخالف بود، مخالف چهره کردن فعالین و رهبران کارگری بود، مخالف تلاش برای توجه دادن رهبران کارگری به مسائل اجتماعی و سیاسی خارج از چهار دیواری کارخانه بود. همه اینها عملا کنار رفته است و کدام انسان منصفی میتواند نقش بارز حزب کمونیست کارگری را در این زمینه انکار کند!
امروز جنبش کارگری چهره های شناخته شده زیادی دارد، هم در سطح سراسری و هم در اعتصابات و اعتراضات معین، و این هویت اجتماعی و طبقاتی دیگری به کارگر داده است. صاحب مطالبات روشنی است و آنها را در قطعنامه ها و اعتراضاتش بیان میکند. مطالباتی که فقط درون کارخانه ای و درون جنبشی نیست، بلکه به طب و تحصیل و حقوق کودک و بازنشستگی و بیمه های اجتماعی و اعدام و بیحقوقی زن و زندانی سیاسی و آزادی بیان و سایر حقوق کارگران و کل جامعه و یا فی المثل دفاع از مردم کوبانی هم مربوط است. امروز فعالین کارگری به دخالت دادن جامعه و مطلع کردن مردم از مبارزات و مطالبات و مشکلات کارگران اهمیت بیشتری میدهند، تشکیل مجمع عمومی به سنت جا افتاده تری تبدیل شده و حتی تلاش هایی برای مجمع عمومی منظم اینجا و آنجا دارد شکل میگیرد، بتدریج حضور خانواده های کارگران در اعتراضات جدی تر و پردامنه تر شده است که مورد بافق یک نمونه درخشان آن بود. ما بطور سیستماتیک گرایشات رفرمیستی، سکتاریستی، سنتی و نگاه صنفی به کارگر را نقد کرده ایم و این گرایشات را عقب رانده ایم. حجم قابل توجهی فعالیت سیاسی، تئوریک و تبلیغی، کمپینی و تشکیلاتی در این زمینه انجام داده ایم و سنت های نوین و رادیکالی را در جنبش کارگری تقویت کرده ایم. در سطح بین المللی نیز کمپین های بزرگی سازمان داده ایم و امروز بزرگترین سازمانهای کارگری دنیا طبقه کارگر ایران و مبارزات و رهبران و زندانیانش را میشناسند. این حاصل یک نگرش و تلاش بی وقفه در این عرصه بوده است.
علت اعتماد طیف وسیعی از کارگران و فعالین و رهبران کارگری و تماس فعالین اکثر اعتصابات بزرگ و اعتراضات بازنشستگان با حزب از همینجا نشات میگیرد. ما همین رویکرد را با قاطعیت ادامه میدهیم.
کانال جدید که دهمین سال فعالیتش را از سر میگذراند، ابزار مهمی در رابطه ما با کارگران و کل جامعه است. از ۱۸ ماه قبل مجددا برنامه های ما ۲۴ ساعته شده است و صرفنظر از افت و خیزهایش یک کانال شناخته شده و جا افتاده در ایران است. میتوان گفت اکثر قریب به اتفاق کسانی که به ماهواره ها دسترسی دارند، صرفنظر از اینکه چه میزان کانال جدید را نگاه کنند جزو بینندگان آن هستند. کانال جدید ابزار اصلی دسترسی وسیع حزب به مردم و ابزار ارتباط مردم با حزب است و علیرغم همه ضعف هایش، تاثیر عمیقی بر فرهنگ سیاسی مبارزاتی مردم داشته است. مباحث و تبلیغات ما علیه فقر و نابرابری و مذهب و اعدام و شوینیسم و ناسیونالیسم و غیره نقدی عمیقا سوسیالیستی و بخشی از مبارزه ما علیه سرمایه داری است و امروز به نقد بسیاری از مردم تبدیل شده است. نفس اینکه در طول سالهای گذشته دهها هزار نفر با کانال جدید تماس گرفته اند، هم ابعاد رابطه مردم با ما و هم تاثیر بر افکار و روحیات مردم را بیان میکند. حزب نقش تعیین کننده ای در شکل گیری نگرش سوسیالیستی در ابعاد توده ای و یک کمونیسم خوشنام بعنوان یک بازیگر مهم صحنه سیاسی ایران داشته است.
از فعالیت حزب در داخل کشور بدلایل امنیتی حرف مشخص و کنکرتی نمیتوان زد اما سه نکته را خیلی موجز باید اشاره کنم. تماس نسبتا وسیع حزب با مراکز بزرگ و اعتصابی اعم از کارخانه ها یا بازنشستگان و تاثیر بر این مبارزات که البته سطح و استحکام این تماس ها و دامنه تاثیر ما بر آنها یکسان نیست. دوم، رویکردی بسیار اجتماعی تر در بخشی از فعالین حزب در سالهای گذشته که به تقویت نفوذ و موقعیت آنها منجر شده است و سوم، بیشتر شدن و متنوع تر شدن عرصه های مبارزاتی و نهادهایی که رفقای ما در آنها حضور دارند و در موقعیت رهبری کننده ای هستند. اینها اصلی ترین معیارهای ارزیابی از فعالیت ما در داخل کشور است و این فاکتورها بیانگر پیشرفت کیفی و کمی تشکیلات داخل حزب است. اینرا هم اضافه کنم که سازمان جوانان حزب در زمینه تبلیغات و مدیای اجتماعی سبک بسیار موفقی را شروع کرده اند از جمله رادیو جنبش که میتواند الگویی برای سایر تبلیغات ما در مدیای اجتماعی باشد.
در خارج کشور از هفت ماه قبل کمیته بیست نفره ای متشکل از مسئولین حزبی در شهرهای مختلف و کمپینرها و فعالین حزب در نهادهای نزدیک به حزب با دبیری فریبرز پویا تشکیل شد که تا همینجا بسیار امیدبخش بوده است و این خوشبینی را ایجاد کرده است که تشکیلات خارج صاحب یک رهبری جا افتاده شود. تشكيلات خارج کشور حزب به يمن حضور صدها كادر و عضو با تجربه كار سياسی و فعالیت های پردامنه و پیوسته ای که در طول سالیان طولانی در نقاط مختلف دنیا انجام داده است، تاثير بسزائی بر دامنه و ابعاد فعاليت های سياسی و پاشيدن رنگ راديكاليسم بر نبرد عليه جمهوری اسلامی در خارج از كشور داشته و در بسیاری موارد مانع حضور جمهوری اسلامی شده و در اپیزودهای مهمی اصلاح طلبان حکومتی و یا جریانات اسلامی را شکست داده است. اين تشكيلات در بسیاری از شهرهای اروپا و آمریکای شمالی حضور دارد و آنجا كه متحد وارد عمل ميشود بر فضای فعالیت سیاسی تاثیر میگذارد و ابزاری برای اتحاد مردم حول ایده ها و مطالبات انسانی و رادیکال میشود. اما فعاليتهای ما علیرغم همه ابعاد و تاثیراتش جوابگوی انتظارات و نیازهای این دوره نیست. ظرفیت زیادی در تشکیلات خارج حزب وجود دارد که بايد با يك رهبری فکوس و حاضر به یراق، با دميدن روح جديد به امر پرورش و سازماندهی كادرهای سازمانده اجتماعی، فراهم آوردن دخالت وسيعترين تعداد اعضا و كادرهای تشكيلات در اين جهت و بوجود آوردن شبكه های واقعی در محیط فعالیت، يك سازمان با دیسيپلين و پاسخگو بوجود آوريم. این اولویت اعلام شده کمیته خارج حزب است.
ما در حال حاضر یازده نشریه فارسی و دو نشریه انگیسی به اسم بی حجاب و ما ۹۹ درصدی ها هستیم منتشر میکنیم، هفت نشریه زیر نظر ارگانهای حزب و شش نشریه توسط فعالین حزب در نهادهای غیر حزبی منتشر میشود. نشریه روزانه ژورنال که کامنت نویسی حول مسائل داغ روز است تازه ترین نشریه حزب است که اساسا با همت کیوان جاوید منتشر میشود.
در زمینه مدیای اجتماعی اگر خود را با چپ ایران مقایسه کنیم، ۴ سایت ما یعنی روزنه و بدنبال آن سایت های ژورنال، جوانان کمونیست و اخیرا کمیته بین المللی علیه اعدام جزو ۵ سایت بزرگ چپ ایران هستند. صفحات فیس بوکی متعددی داریم که تعداد مراجعین آنها کم نیست. اما این مقایسه چیز زیادی را نشان نمیدهد. ما در این زمینه نسبت به نیاز جنبش مان و نسبت به امکاناتمان و در مقایسه با جنبش های ملی اسلامی و راست بسیار عقب هستیم. یک تلاش ما در دوره آتی هدفمندتر کردن کار در این زمینه و مشخصا بالا بردن آمارها است.
مالی: تامین بیش از ۳۰۰ هزار یورو هزینه سالیانه برای حزبی که حتی یک دلار از هیچ دولتی به آن کمک نمیشود کار ساده ای نیست اما با تلاش تحسین برانگیز کادرهای حزب عملی شده است. در حال حاضر دوره مالی سختی را طی میکنیم ولی این پتانسیل را داریم که درآمدهای حزب را در عرض یک سال آینده به دو برابر برسانیم بشرطی که حریف تعداد بیشتری از کادرهای حزب برای سازماندهی در عرصه مالی بشویم که بنظر میرسد یکی از غیرممکن ترین کارهای پیش روی ما است!
تامین هزینه های سنگین حزب واقعا یکی از شاهکارهای رفقای ما است و جا دارد از تک تک رفقای دست اندر کار این عرصه که سهم قابل توجهی در تامین مالی حزب داشته اند بی نهایت قدردانی شود.
***
در یک کلام ما بشدت عملگرا و دخالتگر هستیم، اکتیویست هستیم و تبیین عملگرایانه از مارکسیسم داریم، ماگزیمالیست هستیم و بی تخفیف حرف میزنیم و حرف آخرمان را اول میزنیم، انقلابی و سازش ناپذیر هستیم، انسانگرا هستیم و همین امروز سعی میکنیم در زندگی مردم تغییر ایجاد کنیم. اینها مشخصاتی است که زمانی منصور حکمت عزیز درمورد کمونیسم کارگری گفته بود.
اما نه این فعالیت ها علیرغم جایگاه و اهمیت تک تک شان ما را راضی میکند و نه مابه ازای نیرو گرفتن از جامعه و رشد کمی حزب تناسبی با همین حجم از فعالیت دارد. صرفنظر از عواملی که خارج از اراده ما قرار دارند حزب باید تکان بزرگی بخورد و خود را بسرعت با شرایط جدید منطبق کند. امروز طیف عظیمی از فعالین سیاسی، نویسندگان و روشنفکران و هنرمندان در ایران شکل گرفته است که بخش اعظم آنها جهتگیری آزادیخواهانه ای دارند و یک نیروی سیاسی مهم به حساب میایند ولی ارتباط ما با این طیف و حضور ما در سوخت و ساز فکری و عملی آنها ضعیف است. تحرکات زیادی در میان کارگران، زنان، جوانان و دانشجویان وجود دارد که فضای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کنونی جامعه را میسازد و ما باید با همه اینها ارتباط گسترده و محکمی داشته باشیم. مکانیزم های مبارزه بسیار عوض شده است، دریچه های جدیدی برای فعالیت سیاسی در مقیاس اجتماعی باز شده است و نسل تازه ای پا به میدان مبارزه در میدان های بسیار متنوع سیاسی، اجتماعی، هنری و فرهنگی گذاشته است. اینها یک پیشروی مهم برای جامعه است و برای حضور در یک میدان گسترده تر، خود حزب نیاز به تغییر و تحول دارد.
حزب کمونیست کارگری بدلیل موقعیتی که در جامعه ایران دارد، ارتباطاتش، امکانات دسترسی به جامعه و کادرهای شناخته شده و تشکیلات نسبتا عریض و طویلش، بدلیل خوشنامی و خط روشنش، این پتانسیل را دارد که خود را با دنیای جدید منطبق کند و این جهتگیری را شروع کرده است اما علیرغم فاصله گرفتن هر روزه با راه و روش های سنتی در تبلیغ و سازماندهی و مشغله ها و کمپین ها و غیره، همچنان راه سختی در این زمینه در پیش داریم. تجربه ما بخوبی نشان داده است که رفقای ما هر جا چه داخل و چه خارج به مکانیزم های اجتماعی تر فعالیت روی آورده اند و در میدان بزرگتری فعالیت کرده اند، یعنی کمتر ایدئولوژیک و بیشتر سیاسی، کمتر شعاری و بیشتر پراتیکی، کمتر اعلام موضعی و بیشتر دخالتگرانه کار کرده اند، بلافاصله با استقبال مواجه شده اند. اما این رویکرد تنها بر بخشی از فعالیت ما حاکم است و همچنان فشار سنت های مبارزه به اشکال قدیمی بر کل حزب و واحدها و فعالینش سنگینی میکند. نیروهای اجتماعی رها میشوند و به نیروهای حاشیه ای روی آورده میشود و فعالیت در زمین کوچکی صورت میگیرد.
جامعه ایران از دو ویژگی مهم برخوردار است. از یکطرف بویژه در داخل کشور فضائی رادیکال و مدرن و انسانی بر مبارزات مردم و آرا و افکار بخش وسیعی از جامعه حاکم است که آنرا از اکثر جوامع دیگر متمایز میکند. همبستگی توده ای و وسیع با مردم شنگال و کوبانی، مبارزه شکوهمند و توده ای کارگران و خانواده هایشان در بافق و اعتصابات بزرگی که در جریان است، مبارزات اخیر زندانیان سیاسی و خانواده هایشان و حضور فعال مردم در کمپین نجات ریحانه چند نمونه از متاخرترین بروزات فضای حاکم بر جامعه ایران است. ویژگی دوم وجود حزب کمونیست کارگری است که به سهم خود یک پای ایجاد این فضا بوده است. جامعه ایران قویا این پتانسیل را دارد که انتخابش چپ باشد اما بشرطی که شاهد یک چپ رادیکال، اجتماعی و حاضر در عرصه های مختلف مبارزه باشد. ما این حضور را باید در همه اعتراضات حق طلبانه و در ارتباط نزدیک با اکتیویست های مجرب و فعالین نسل جوان، تامین کنیم و این یک نیاز بسیار فوری است. همکاری و ارتباط ما با سایر احزاب چپ نیز که گوشه ای از جهتگیری های ما بوده است، بر متن چنین فعالیت اجتماعی موضوعیت دارد.
رکن دیگر کار ما، قوام دادن سازمانی و ایجاد قواره های محکم و قابل دوام تشکیلاتی و با دیسیپلین در همه زمینه ها است اما سازماندهی ما نیز بشیوه گذشته کارساز نیست، سازماندهی ما باید در متن پراتیک اجتماعی و در مقیاس های بزرگتری صورت گیرد. در واقع دو محور اساسی باید بر همه فعالیت های تشکیلاتی ما در این دوره ناظر باشد. فعالیت اجتماعی با سبکی اجتماعی و به حرکت درآوردن نیروهای اجتماعی از یک طرف و شکل و شمایل دادن سازمانی و ایجاد انسجام تشکیلاتی و کادری از طرف دیگر. این دو شاخص اصلی فعالیت در دوره آتی و کاملا به هم وابسته است. تلاش ما برای تبدیل شدن به یک پای قدرت سیاسی بدون وجود رابطه وسیع با بخش های مختلف جامعه و مبارزات و جنبش های اجتماعی پیشرو و بدون وجود یک سازمان محکم حزبی عملی نیست. بقول منصور حکمت ما دیسیپلین کمی داریم و نظم صفی که به جنگ میرود را پیدا نکرده ایم. جهتگیری ما در این دوره این دو هدف را تعقیب میکند.
رهبری حزب به ضعف های حزب که کم هم نیست واقف است. اما باید حلقه های کلیدی را آدرس کرد. قطعنامه ای که تحت عنوان موقعیت کمونیسم امروز به کنگره ارائه شده، بخشی از تلاش ما برای فائق آمدن بر ضعف های ما است. تک تک اعضا و کادرها و فعالین حزب در ایران و خارج کشور میتوانند بخاطر نقشی که ایفا کرده اند عمیقا احساس سربلندی و افتخار کنند اما لازم است با سخت کوشی بیشتر و با عزم و اراده ای راسخ تر خود را برای گام های بسیار بلندتر از جمله برای نوعی دیگر از فعالیت و سازماندهی آماده کنند.
و بالاخره لازم است به استحکام حزب و اتحاد بالایی که در حزب و رهبری اش حاکم است و بویژه به نقش حمید تقوایی عزیز در حفظ و تحکیم این اتحاد، که لازمه هرگونه پیشروی حزب است، اشاره کنم.
