حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
در پی هک شدن دوربین‌های مداربسته زندان اوین از سوی یک گروه هکر و انتشار ویدئوهایی از درون زندان اکنون جهانیان به مدارک و اسناد غیر قابل انکاری از شکنجه و رفتار ضد انسانی و خشونت آمیز با زندانیان در زندانهای جمهوری اسلامی دست یافته اند. محمد مهدی حاج محمدی رییس سازمان زندانها در ایران در واکنش به انتشار این ویدئوها اینبار دیگر نتوانسته است به دروغ و انکار متوسل شود. وی مسئولیت این رفتار ضد انسانی را پذیرفته و بیشرمانه از رهبر و زندانبانان و نه زندانیان عذرخواهی کرده است. از رهبر و زندانبانان عذرخواهی کرده چون با این سند، رفتار جنایتکارانه حکومت و زندانبانان با زندانیان که ۴۰ سال است ادامه دارد افشا شده است. ما به خوبی سخنان ابراهیم رئیسی در ۲۷ بهمن ۱۳۹۹را به یاد می آوریم که چگونه وی با ریاکاری از “رافت و مهربانی” در برخورد با زندانیان حرف زده بود و با رجزخوانی از آمادگی جمهوری اسلامی برای باز کردن در زندانها جهت بازدید نهادهای بین المللی در عوض فراهم آوردن امکان دیدار حکومت اسلامی از زندانها در دیگر کشورها سخن گفته بود. اکنون با هک شدن دوربین های مداربسته زندان اوین جهانیان به درون زندانهای رژیم اسلامی راه یافته اند و می توانند خود به گوشه ای از حقایقی که ما سالها بر آن تاکید داشته ایم پی ببرند. آش چنان شور است که رئیس قوه قضائیه دستور رسیدگی به برخوردهای خشونت آمیز زندانبانان با زندانیان را صادر کرده است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این حرف زده اند که با انتشار این تصاویر”شان نظام” زیر سئوال رفته است.
در ویدئوهای منتشر شده صحنه های را می بینیم که دل هر انسانی را به درد می آورد. در یک ویدئو فردی در فضایی که به نظر حیاط زندان می‌آید، از حال می‌رود. بعد از آن که این زندانی، که ماسک طبی به صورت دارد، روی زمین می‌افتد ، ماموران زندان دو دست فرد از حال‌رفته را می‌گیرند و او را روی زمین می‌کشند. در تصاویری که از دوربین‌های مختلف تدوین شده، دیده می‌شود که این فرد تا مدتی روی زمین کشیده می‌شود و به زور و کشان کشان او را از پله‌ها بالا می‌برند. در تصاویر دیگر همچنین یک زندانی از سوی چند مامور نیروی انتظامی به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. در یک ویدئو دیگر یک زندانی چنان مورد ضرب و شتم قرار می گیرد که خون از دهانش جاری می شود. در تصویری دیگر یک زندانی در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان اقدام به خودکشی می کند. در صحنه هائی چگونگی قاچاق مواد مخدر از سوی مامورین زندان نشان داده می شود…
برای مردم ایران که چهاردهه است جنایات جمهوری اسلامی را با گوشت و پوست خود لمس کرده اند، این تصاویر بهیچوجه تازه نیستند. اهمیت تصاویر منتشر شده این است که سند و مدرک غیر قابل انکاری را در اختیار نهادهای بین المللی قرار می دهد که بتوانند جمهوری اسلامی را مورد پیگرد قضایی قرار دهند. به مردم ایران و خانواده های زندانیان نیز سند و مدرک افشاکننده ای میدهد که تلاش برای آزادی زندانیان و پایان دادن به رفتار جنایتکارانه با زندانیان را گسترش دهند. تصاویر منتشر شده تاکنون رفتار مسئولین زندان های جمهوری اسلامی با زندانیان عادی را به نمایش می گذارد. رفتار با زندانیان سیاسی، فعالین کارگری، فعالین محیط زیست، فعالین حقوق زن و کودک، وبلاگ نویسان و معترضین اعتراضات اخیر بهتر از این نیست. از یاد نبریم که ستار بهشتی کارگر و وبلاگ نویس در آبان ۱۳۹۱ پس از دستگیری چنان از سوی پلیس فتا شکنجه شد که به دلیل خون‌ریزی ریه، کبد، کلیه و مخچه، کشته شد. حداقل پنج نفر در جریان اعتراضات ۱۳۸۸ در زندان کهریزک با بیرحمانه ترین شکنجه ها کشته شدند. شماری از زندانیان نیز به دلیل قصور و کوتاهی عامدانه در ارائه خدمات درمانی به آنها در زندان کشته شدند و یا به تحریک مقامات زندان توسط افراد شرور بارها مورد ضرب و جرح قرار گرفتند. در این مورد آخر لازم است به قتل فجیع علیرضا شیرمحمد علی زندانی سیاسی ۲۱ ساله در زندان فشافویه تهران اشاره کنیم که با ضربات چاقو در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۹۸ به قتل رسید.
نیلوفر بیانی ازبازداشت‌شدگان پرونده مدافعان محیط زیست در زندان اوین پیشتر چه در چند نامه به مقام‌های مختلف در جمهوری اسلامی و چه در جلسه دادگاه از «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» در جریان دست‌کم «۱۲۰۰ ساعت» بازجویی خود به دست بازجویان سازمان اطلاعات سپاه پاسداران خبر داد بود. همچنین لازم است به قتل زهرا کاظمی خبرنگار کانادایی-ایرانی در زندان اشاره کنیم که در سوم تیرماه سال ۱۳۸۲ در حالی که از معترضان جلوی زندان اوین عکاسی می کرد دستگیر شد و به علت ضربه مغزی ناشی از ضرب و شتم و شکنجه بی رحمانه در ۲۰ تیرماه همان سال جانش گرفته شد. موارد بسیارند و لیست طولانی است.
رفتارهای ضد انسانی با زندانیان در زندانهای جمهوری اسلامی یک امر اتفاقی و یا تصادفی نیست و به یک و یا دو نفر محدود نمی شود. ما با یک خشونت سازمان یافته حکومتی در ایران روبرو هستیم که با زبان زور و سرکوب با شهروندان در بیرون از زندانها سخن می گوید و در زندانها نیز برای زندانیان هیچگونه حقوق انسانی قائل نیست. حکومتی که ۱۵۰۰ تن از شهروندان را در جریان اعتراضات به گرانی بنزین در آبان ۹۸ کشتار می کند واضح است که با دستگیر شدگان این اعتراضات چگونه برخورد می کند. عفو بین الملل با انتشار گزارشی در ۱ سپتامبر ۲۰۲۰ تحت عنوان “ویرانگران انسانیت” بازداشت‌های گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه در پی اعتراضات آبان ۹۸ در ایران را مستند کرده است که رجوع به آن گزارش ابعاد دیگری از رفتارهای ضد انسانی در زندانهای جمهوری اسلامی را به تصویر می کشد. در بخشی از گزارش سازمان عفو بین‌الملل آمده است: “بازداشت کودکان، ضرب و جرح، برهنه‌سازی اجباری، دشنام‌های جنسی، پاشیدن اسپری فلفل به ناحیه دستگاه تناسلی و وارد آوردن شوک الکتریکی به بیضه‌ها، آویزان کردن و نگه داشتن در وضعیت‌های دردناک، القای حس خفگی با آب، تهدید به مرگ و اعدام نمایشی، تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی، از جمله از شکنجه‌های اعمال شده از سوی ماموران نظام ایران می باشد”.
با استناد د به ویدئوهایی که اخیرا منتشر شده و همچنین دهها گزارش معتبر دیگر، ما از نهادهای بین المللی فعال در زمینه حقوق بشر می خواهیم که نسبت به این گزارشات بی تفاوت نباشند و با استفاده از حقوق بین المللی، جمهوری اسلامی و عاملین این رفتارهای ضد انسانی را مورد پیگرد قضایی قرار دهند. این اسناد در دست هر دادستان با شرفی در کشورهای غربی می تواند ادله کافی برای اعلام جرم علیه جمهوری اسلامی و زندانبانانش باشد. ما در عین حال از همه فعالین اجتماعی و همه خانواده های زندانیان و از کلیه خانواده های دادخواه در ایران می خواهیم که پیشقدم شوند و با تدوین اعلام جرمی علیه جمهوری اسلامی و ارسال آن برای نهادهای بین المللی در مقابل این جنایت لجام گسیخته در زندانها قد علم کنند. در حالیکه دادگاه یکی از عوامل کشتارهای هولناک زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷یعنی حمید نوری در استکهلم در جریان است جهان برای اقدام بین المللی علیه جمهوری اسلامی به دلیل نقض شدید و سیستماتیک حقوق انسانها از سوی رژیم آمادگی بیشتری دارد. باید دست بکار شد و جمهوری اسلامی را هر چه بیشتر تحت فشار گذاشت. این در عین حال تنها راهی است که می توان فشار بر زندانیان را کاهش داد.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
کمیته بین المللی علیه اعدام
۲ شهریور ۱۳۴۰- ۲۴ اوت ۲۰۲۱
