حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اخبار نفت، ویژه اعتصابات سراسری: شماره ۱۵
اعتصاب کارگران پیمانی و پروژه ای نفت با قدرت به جلو میرود و در حال حاضر دهها هزار کارگر در هفتاد و پنج مرکز کارگری در ده استان در اعتصاب بسر میبرند. بعلاوه بر اساس خبرهای دریافتی گروهی از کارگران ارکان ثالث به وضعیت استخدامی و شرایط کاری خود به شدت اعتراض دارند و می گویند اگر به خواسته های آنها عمل نشود دست به اعتصاب خواهند زد. این گروه از جمله در برگیرنده بخش عمده ای از نیروهای فنی مهندسی پتروشیمی ها ، مجتمع گاز، شرکت های تحت پوشش شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی حفاری، پایانه های میعانات گازی، سازمان منطقه ویژه پارس میباشد و در کل صنعت نفت ۱۰۶ هزار نفر را در بر میگیرد.
همچنین خبر میرسد که کارگران قرارداد موقت نفت نیز در تدارک پیوستن به اعتصاب هستند. این بخش از کارگران نفت که شمار آنها به ۳۶ هزار نفر میرسد، خواستار بازنگری در نظام پرداخت حقوق و دستمزد و اعمال فوق العاده های شغلی مطابق آنچه که به کارگران رسمی پرداخت میشود و اجرای همسان سازی حقوقها هستند. خواست فوری این کارگران تبدیل بدون قید و شرط قرارداد موقت آنها به قرار داد رسمی است. کارگران قرار داد موقت به پاسکاری بین قانون کار و قوانین استخدامی نفت نیز اعتراض دارند. فضای اعتراضی در میان این کارگران بالاست و مساله شروع اعتصاب بسیار داغ است. همچنین رانندگان دهلران و یزد و نفتکش های اصفهان نیز به اعتصاب پیوسته اند.
بدین ترتیب دامنه اعتصاب نفت از کارگران پیمانی پروژه ای فراتر رفته و با توجه به اعتراضات در میان بخش رسمی نفت دارد کل صنعیت نفت و موسسات وابسته به آن را در بر میگیرد. مساله محوری در میان تمامی بخش های نفت خواست افزایش دستمزدهاست. بعلاوه کارگران پیمانی بر تغییر نوبت کاری شان به ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت تاکید دارند. این کارگران تا کنون ۲۵ روز کار و فقط ۵ روز مرخصی داشته اند و با توجه به شرایط کاری ناجور و دور افتاده بر افزایش زمان مرخصی از کار پافشاری دارند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت با تاکید بر اینکه دستمزد هیچ کارگری نباید کمتر از ۱۲ میلیون تومان باشد بر افزایش حقوق متناسب با رده های مختلف تخصصی و سوابق کاری و توافق با کارگران و نیز ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت برای کارگران که بتوانند وقت کافی برای دیدار با خانواده هایشان داشته باشند تاکید کرده است. پایان دادن به قوانین برده وار مناطق ویژه اقتصادی، کوتاه شدن دست پیمانکاران و دائمی شدن قراردادها خواستهای دیگری است که از سوی این شورا طرح شده و همه کارگران نفت را در برمیگیرد.
در برخورد به اعتصاب سراسری کارگران پیمانی پروژه ای و کشیده شدن دامنه اعتراض به کارگران رسمی حکومتیان و پیمانکاران به تکاپو افتاده اند. حسن روحانی و زنگنه وزیر نفت کارگران را به پیمانکاران حواله داده و اعلام کرده اند که این کارگران باید معضل خود را با صاحبان کارشان حل کنند. از سوی دیگر نمایندگانی از مجلس اسلامی در عکس العمل به اعتراض بخشهای متعدد کارگران نفت، این بحث را که باید مصوبه نحوه افزایشات مزدی کارگران رسمی را باز نگری کرد مطرح کرده اند. پیمانکاران در برخی مراکز نفتی سیاست اخراج کارگران پیمانی اعتصابی را مزمزه میکنند و با دادن آگهی استخدام نیروی جدید روی کارگران اعتصابی فشار گذاشته اند. در برخی مراکز از کارگران خواسته شده که بصورت محلی وارد مذاکره شوند. اما کارگران اعلام کرده اند که اعتصاب سراسری است و اجازه نمیدهند بصورت پراکنده به آنها وعده و وعید داده شود و در صف اعتراضشان تفرقه ایجاد شود. از سوی دیگر در جایی مثل پالایشگاه بیدبلند ۲ پیمانکارابا کارگران کنسرسیوم “سازه” و “ جهانپارس” که متشکل از دو شرکت هستند، تماس گرفته و آنها را تهدید کرده اند که چنانچه روز شنبه ۱۲ تیرماه به کار بازنگردند بابت روزهای اعتصاب از مزد ماههای اردیبهشت و خرداد آنها که هنوز پرداخت نشده، کسر خواهند کرد. در این کنسرسیوم نزدیک به ۳۰۰ کارگر به کار اشتغال دارند و از روز اول تیرماه وارد اعتصاب شده اند.
کارگران نفت در برابر همه این تهدیدات ایستاده و پیگیری مطالبات خود هستند.
پیش به سوی اعتصابات سراسری!
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
۹ تیر۱۴۰۰، ۳۰ ژوئن ٢٠٢١
