اطلاعیه خبری.۱۳ بهمن:
– کارگران شهرداری تبریز در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و معیشتی برای سومین روز متوالی مقابل دفتر شهرداری تجمع کردند. در این اعتراضات کارگران با بنرهایی که بر رویش نوشته شده بود “ما پرسنل بدون بیمه شهرداری خواهان توجه مسئولین به معیشتمان و بیمه تامین اجتماعی ۳۰ روزه هستیم”، “سالها وعده و وعید کافی است” صدای اعتراضشان را بلند کردند. تعداد این کارگران ٣٢٧ نفر است و اکثر آنان ٩ تا ١٩ سال سابقه کار دارند. به گفته کارگران آنها از ساعت هفت و نیم صبح تا دو ظهر به عنوان کادر شهرداری ساعات ورود و خروج را به طور دقیق در سیستم وارد میکنند، اما بیمه آنها حتی بر اساس قانون کار نیز پرداخت نمیشود و در ماه فقط یک میلیون ونیم دریافت میکنند که به هیچوجه کفاف زندگی شان را نمیدهد. از بین ٣٢٧ نفر ١٢۵ نفر آنان بصورت ستادی کار میکنند وباقی به عنوان مربی خیاطی و گلدوزی با مدرک فنی و حرفه ای به کار اشتغال دارند.
– کارگران روزمزد ساختمانی زاهدان درادامه اعتراضاتشان نسبت به بیکاری و نداشتن ثبات شغلی مقابل اداره تامین اجتماعی زاهدان دراستان سیستان وبلوچستان تجمع کردند. این کارگران با در دست داشتن بنر با شعارهایی چون “فریاد کارگران گرسنه” “بیکاریم” و “انقلاب گرسنگان” اعتراض خود را اعلام داشتند. یکی از تجمع کنندگان در مورد حرکت اعتراضی خود میگوید:” از صبح اول وقت برای کار به فلکه ها می رویم و تا ظهر و برخی اوقات تا بعد از ظهر کار گیرمان نمیاد”. او در سخنانش به مخارج سنگین زندگی و اجاره بهای بالا و وضعیت اسفناک زندگی کارگران روزمزد ساختمانی که در واقع نیروی بیکار هستند، سخن گفته و بر حق بیمه بیکاری و معیشت تاکید میکند. تجمعات اعتراضی علیه بیکاری در شهرهای مختلف گسترش می یابد. جمعیت کارگران بیکار میلیونی است. این درحالیست که هیچ بیمه و تامینی ندارند. دولت در قبال معیشت مردم مسئول است و همه افراد بدون درآمد و کم در آمد باید از حقوق پایه ماهانه در حد تامین یک زندگی قابل قبول برخوردار شوند. در همین راستا تمامی کارگران بیکار اعم از زن و مرد باید از بیمه بیکاری مکفی برخوردار باشند. درمان و تحصیل رایگان برای همه و داشتن مسکن حق همه مردم است. اعتراض به بیکاری و بی تامینی را باید سراسری کرد و حول این خواستها گرد آمد. تجمع قبلی این کارگران در ششم بهمن برگزار شد.
این کارگران با در دست داشتن پلاکاردهایی اعتراض خود را به بیکاری، نداشتن بیمه، امنیت شغلی و وضعیت بد معیشتی شان اعلام داشتند. به گفته آنان شیوع کرونا وضعیت معیشتی آنها را وخیم تر کرده است.
– کارگران قرارداد موقت سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در اعتراض به پایین بودن حقوق و دستمزد و عدم اجرای وعده های داده شده دست به تجمع کردند. این کارگران بخشی از ٢۵ هزار کارگر نفت هستند که در مرداد ماه دست به اعتصاب زدند. افزایش فوری حقوقها به بالای ١٢ میلیون، لغو قراردادهای موقت و پیمانی و داشتن امنیت شغلی، استفاده همه بخش های نفت از درمان رایگان، بهبود استاندارد زیستی و معیشتی در مراکز کاری و ایمنی محیط کار و اجرای پروتکل های سازمان بهداشتی جهانی درقبال بیماری مرگبار کرونا از جمله خواستهای اعلام شده آنها بوده است. بدنبال اعتصاب مرداد ماه مرتبا در بخش های مختلف نفتی کارگران با همین خواستها و برای پیگیری مطالباتشان دست به اعتراض میزنند و هم اکنون تحرکات اعتراضی در مراکز نفتی گسترده است و باید وسیعا از این اعتراضات حمایت و پشتیبانی کرد.
اخبار اعتراضات کارگران نفت را باید وسیعا رسانه ای کرد.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
١٣ بهمن ۱۳۹۹، ١ فوریه ٢٠٢١