ونزوئلا به کدام سو میرود؟

ونزوئلا بار دیگر شاهد عمیق ترین بحران اقتصادی و سیاسی است. رکود و کساد همه جانبه اقتصادی، ابرتورم و افزایش تصاعدی و بی سابقه قیمتها، بیکاری و قحطی مواد غذایی و دارویی عملا جامعه را در حالت فلج اقتصادی قرار داده است. از نظر سیاسی نیز کشمکشهای موجود، طبقه حاکمه و حکومت را به دو جناح متخاصم تقسیم و حاکمیت را فلج کرده است. دو “رئیس جمهور”، دو جناح در حاکمیت، که هر کدام به بخشهای از ارگانهای طبقه حاکمه چنگ زده اند. این قطب بندی درون طبقه حاکمه در ونزوئلا بازتاب جهانی خود را نیز پیدا کرده است. دولتهای غربی در دفاع از خوآن گوآیدو، “رئیس جمهور” جناح ناسیونالیست پرو غرب و دولتهای روسیه و چین و ترکیه و جمهوری اسلامی در کنار نیکلاس مادورو، رئیس جمهور جناح ناسیونالیست ضد آمریکایی حاکمیت به خط شده اند.

ماهیت این بحران اقتصادی و سیاسی و قطب بندیها چیست؟ ونزوئلا به کدام سو میرود؟

ونزوئلا در یک فلج سیاسی-اقتصادی بسر میبرد. ١٠ درصد جمعیت کشور ٣٠ میلیونی ونزوئلا در سالهای اخیر برای فرار از فقر و فلاکت اقتصادی و قحطی مواد غذایی و دارویی آواره کشورهای همسایه شده اند. صندوق بین المللی پول نرخ تورم در سال جاری میلادی را ١٠ میلیون درصد تخمین زده است. کشمکشها و تظاهرات خیابانی دستجات رقیب و اعتراضات بحق توده مردم جامعه را در یک دوران پر تلاطم قرار داده است.

حزب کمونیست کارگری در قبال این وضعیت ویژه بر نکات زیر تاکید میکند:

١- مردم حق دارند که در مقابل وضعیت فلاکتبار اقتصادی و محدودیت آزادیهای سیاسی و فردی دست به اعتراض بزنند. مردم حق دارند در مقابل حکومت مادورو که مسبب فقر و فلاکت و قحطی و قیمتهای نجومی است دست به تظاهرات بزنند و خواهان تغییرات بنیادی در وضعیت اقتصادی و سیاسی موجود باشند. مردم حق دارند برای رفاه و برابری و تامین اجتماعی و سیاسی به خیابانها بیایند. ما از “نه” مردم در مقابل وضعیت موجود و اعتراض حق طلبانه آنها برای برخورداری از یک زندگی شایسته انسان قرن بیست و یکم دفاع میکنیم.

٢- بر خلاف ادعاهای مدافعین و مبلغین حاکمیت چاوز-مادورو، این حکومت کوچکترین ربطی به سوسیالیسم و کارگر و توده مردم زحمتکش و کارکن نداشته و ندارد. به لحاظ سیاسی این حکومت نماینده گرایش ناسیونالیسم ضد آمریکایی و به لحاظ اقتصادی مدافع و متکی بر نوعی اقتصاد سرمایه داری دولتی و بوروکراتیک است. این اقتصاد اکنون بطور همه جانبه به بن بست رسیده و ورشکسته شده است. بحرانهای ادواری که بر اثر دخالت دولت در اقتصاد در دوران اولیه حاکمیت چاوز به عقب زده شده بود، بیکاری های پنهان شده، قیمتهای دولتی و صنایع دولتی شده و سوبسید گرفته در سالهای اخیر جای خود را به فلج اقتصادی، بیکاری میلیونی، تورم سرسام آور و صنایع عاطل مانده داده است. این وضعیت اقتصادی نتیجه شکست اقتصادی سرمایه داری دولتی و بوروکراتیک در ونزوئلا است.

٣- جناح ناسیونالیسم پرو غربی به رهبری خوآن گوآیدو، نماینده “نه” مردم در مقابل وضعیت فاجعه بار موجود نیست، برعکس گرایشی عمیقا ارتجاعی و دست راستی است. سیاستهای اقتصادی و سیاسی این جناح متکی بر ریاضت کشی اقتصادی و نئولیبرالیسم و تلاشی برای تحمیل بار بحران اقتصادی بر گرده توده مردم زحمتکش است. این جناح با تکیه بر ارتجاع ترامپیستی و متحدین بین المللی خود خواهان تبدیل ونزوئلا به حیات خلوت ایالات متحده آمریکا است.

٤- تلاشهای مذبوحانه هر دو جناح طبقه حاکمه بمنظور لشگرکشی از جامعه و نیروهای مسلح و دستجات میلیتاریستی در حمایت از یک جناح و باز کردن پای دول مرتجع جهان در تحولات جاری، و کشدار شدن این کشمکشها میتواند شیرازه جامعه ونزوئلا را در هم شکسته و مردم را اسیر یک سناریوی خونین و دهشتناک کند. تهدیدهای ترامپ مبنی بر انتخاب گزینه نظامی گوشه ای از آینده سیاهی است که این نیروها در برابر جامعه قرار داده اند. این وضعیت در صورت تداوم میتواند ونزوئلا را به عراق دیگری در آمریکای لاتین تبدیل کند.

٥- تظاهرات و اعتراضات خیابانی تنها لشگرکشی دو جناح حاکم بمنظور یکسره کردن وضعیت بحرانی حاضر به نفع یک جناح طبقه حاکمه نیست. جدال سیاسی در ونزوئلا صرفا دارای دو جناح نیست. توده های زحمتکش مردم جناح دیگری، جناح سومی را تشکیل میدهند. در این جدال ما مدافع جناح سوم، مدافع اعتراض بحق مردم، مدافع رفاه و عدالت اجتماعی و نابودی فقر و فلاکت و محرومیت توده های مردم، مدافع آزادی و برابری همگان هستیم. این نیرو اگر چه در حال حاضر دارای نماینگی سیاسی بارز و آشکاری نیست، اما هر درجه پیشرفت و سعادت مردم در گرو متشکل شدن و شکل گیری اردوی کمونیسم و کارگر در تقابل با وضعیت موجود است. سعادت و خوشبختی و آینده روشن در ونزوئلا در گرو تحرک و تلاش این نیرو است.

حزب کمونیست کارگری همه مردم آزادیخواه و بشریت متمدن را به مقابله با سناریوی وحشتناکی که هر دو جناح طبقه حاکمه و متحدین بین المللی شان در مقابل مردم فقر زده ونزوئلا قرار داده است، فرا میخواند.

حزب کمونیست کارگری ایران

۷ بهمن ۱۳۹۷، ٢۷ ژانویه ٢٠١٩