شهلا دانشفر: کارگران در هفته ای که گذشت

خیزش انقلابی مردم به جلو میرود و هر روز بیشتر عمق میگیرد. نتیجه و بازتاب این خیزش را در وضع اسفناک حکومت در ٢٢ بهمن به روشنی میشد دید. این روز که به گفته خامنه ای قرار بود روزی تماشایی باشد، به  نمایش تمام عیار احتضار حکومت تبدیل شد. صف های تظاهرات حکومتیان دراین روز که برایش کلی بسیج نیرو کرده بودند، خلوت و شعارهایشان از طرف همان ساندیس خوران حکومتی نیز به سخره کشیدن حکومتیان بودند. یک نشانه بارز از احتضار جمهوری اسلامی در این روز سخنرانی روحانی بود که آشکارا بن بستشان را اعلام کرد و چاره را در برگزاری رفراندوم بر سر موارد اختلافات خواند. جمعیت تظاهرات کنندگان نیز او را هو کردند و شعار دروغگو، دروغگو سر داده شد. در اظهارات و سخنرانی های حکومتیان هم این استیصال و بن بست موج میزد. تا جاییکه امام جمعه شازند اراک دیگر کنترلش را از دست داده و  مردمی را که شرکت نکرده بودند به باد ناسزا گرفت و از اینکه مردم هر روز بیشتر از انقلاب اسلامی عقب می نشینند، هوار میکشید. در شب همان روز نیز جوانان معترض در تهران و مشهد و اینجا و آنجا به خیابان آمدند  و شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند. بازتاب این روز را در گفتمان های مردم معترض در سطح جامعه و در مدیای اجتماعی میتوان دید. مردم با هشتک “٢٢ بهمن تماشایی”، دارند رژیم را به سخره میگیرند. بدین ترتیب ٢٢ بهمن بیش از هر چیز موقعیت قدرتمند مردم در برابر یک حکومت نزار و به بن بست رسیده را به روشنی به نمایش گذاشت.

در چنین فضایی از اعتراض است که جنبش اعتراضی کارگری گسترده و بالنده به جلو میرود. فراخوان بازنشستگان کشوری، تامین اجتماعی، لشگری و صنایع فولاد به تجمع در دوم اسفند ماه، اعتراضات کارگران پیمانی پتروشیمی ماهشهر که همچون کارگران هپکو با سردادن شعار طعنه آمیز مرگ بر کارگر، درود بر ستمگر کل بساط تبعیض و نابرابری سرمایه داری حاکم را به چالش کشیدند، اعتصاب ١٥٠٠ کارگر نی بر هفت تپه و اعتراضات گسترده در شرکت های مختلف در منطقه پارس جنوبی و پتروشیمی ها و در شهرهای مختلف، جلو آمدن تشکلهای کارگری با خواست افزایش دستمزدها در گام اول ٥ میلیون، از جمله اخبار و مسائل داغ اعتراضی کارگری در هفته گذشته است. نگاهی کوتاه به این خبرها بیندازیم:

دومین روز تجمع کارگران پیمانکاران پتروشیمی ماهشهر

روز ٢٤ بهمن کارگران پیمانی پتروشیمی ماهشهر در اعتراض به تعویق پرداخت دستمزدها و قراردادهای پیمایی روبروی اداره کار این منطقه تجمع کردند. در این حرکت اعتراضی کارگران با شعار عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، زندگی کارگر روی هواست امروز؛ اعتراض خود را اعلام کرده و همچون کارگران هپکو در اراک با شعار طعنه آمیز مرگ برکارگر، درود بر ستمکر کل بساط تبعیض و نابرابری و ستم سرمایه داری را به چالش میکشند.

اعتصاب ٣٠٠٠ کارگر نی بر در هفت تپه

نیشکر هفت تپه یک کانون داغ اعتراضات کارگری است. کارگران در مقابل قلدری های کارفرمایان و سرقت رفتن دستمزدهایشان با قدرت ایستاده اند. در این هفته سه هزار کارگر نی بر هفت تپه بخاطر تعویق پرداخت مزدشان دست به اعتصاب زدند. این کارگران در بعد از ظهر روز ٢٥ بهمن  بابت اعتراض به عدم پرداخت دستمزد ماههای آذر و دی ماه خود دست از کار کشیدند. ظاهرا مدیریت شرکت به تازگی خواهان تعویض کارت بانکی آنان از بانک ملی به بانک انصار شده و با قلدری تمام شرط پرداخت حقوق های معوقه ی آنان را، منوط به داشتن کارت بانک انصار ذکر نموده است. کارگران در برابر این زورگویی آشکار ایستاده اند و تمام طلبهایشان را میخواهند. کارگران نی بر در دو قسمت مشغول بکار هستند که هر قسمت شامل سی دسته  و هر دسته تقریبا ٥٠ کارگر دارد.

تاریخ برگزاری تجمع بزرگ بازنشستگان روشن شد

بازنشستگان که قرار بود برای پیگیری خواستهایشان در روز هشتم بهمن تجمع کنند و بدلیل برف و بوران شدید آنرا موقتا به تعویق انداختند، به تجمع در ساعت ده صبح روز دوم اسفند در مقابل مجلس فراخوان داده اند. بازنشستگان از همکاران شاغل خود نیز دعوت به شرکت در تجمع کرده دوم اسفند را کرده و اعلام کرده اند که با خانواده هایشان خواهند آمد. بازنشستگان به حقوقهای زیر خط فقر و سرقت آشکار آن به صورت تعویق در پرداخت حقوقها، و تبعیض و نابرابری و حقوقهای نجومی و اختلاس ها اعتراض دارند. بازنشستگان به حقوقهای زیر خط فقر اعتراض دارند و یک گفتمان در میان آنها اینست که آنها نیز همچون تشکلهای کارگری که در بیانیه هایشان اعلام کرده اند، خواستار دستمزد ٥ میلیون تومان در ماه که امروز نرخ خط فقر در جامعه است، هستند. بازنشستگان همچنین خواستار درمان رایگان، مسکن مناسب، تحصیل رایگان برای فرزندانشان و یک زندگی انسانی هستند. بازنشستگان این خواستها را در شعارهای اعتراضی خود در تجمعاتی که قبلا داشته اند بارها فریاد زده اند. خواستهای بازنشستگان خواستهای همه مردم است. از بازنشستگان و خواستهایشان وسیعا حمایت کنیم.

افزایش دستمزدها در اولین گام ٥ میلیون

ماههای آخر سال است و بحث بر سر خواست افزایش دستمزدها داغ است. امسال کارگران با اعلام اینکه حداقل دستمزد لازم برای تأمین زندگی یک خانوار ٤ نفره در سال ١٣٩٧ به ٥ میلیون تومان در ماه بالغ می گردد، با خواست حداقل دستمزد ٥ میلیون تومان در گام اول به میدان آمده اند. این موضوع ابعادی اجتماعی دارد و خود یک موضوع داغ در میان بازنشستگان، معلمان و بخش های وسیعی از حقوق بگیران جامعه است. طرح خواست حداقل دستمزد ٥ میلیون تومان و اعتراض به دستمزدهای چند بار زیر خط فقر در شرایطی که کل جامعه علیه فقر، گرانی، بیکاری و جهنم جمهوری اسلامی به پا خواسته است، مضمون و محتوای دیگری پیدا کرده است. در چنین شرایطی جلو آمدن کارگران با خواست افزایش دستمزدها، چالش بزرگی برای حکومت اسلامی است. نکته حائز اهمیت اینجاست که صف آرایی ها دارد شکل میگیرد و کارگران با بیانیه هایشان دارند به میدان می آیند. در این هفته کمیته هماهنگی تشکل های کارگری طی بیانیه حمایت خود را از بیانیه سه تشکل کارگری سندیکای واحد، سندیکای نیشکرهفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان با خواست حداقل دستمزدها پنج میلیون تومان اعلام داشت. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است: “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن حمایت از بیانیه سه تشکل کارگری سندیکای واحد، نیشکر هفت تپه و  گروه اتحاد بازنشستگان و پیشنهاد حداقل مزد ٥ میلیون تومان؛ اعلام می دارد که برای دست یافتن به این حداقل، به یک نیروی متحد و یک پارچه طبقاتی نیاز است و این جز با اتحاد، مبارزه متشکل و متحدانه ممکن نیست. خواست دستمزد ٥ میلیون تومانی همراه با خواسته نان و آزادی را یک صدا فریاد بزنیم. پیروزی ما در گرو وحدت طبقاتی ماست.”

قبلا نیز جمع های از کارگران همچون کارگران پروژه های پارس جنوبی، جمعی از کارگران پتروشیمی های منطقه ماهشهر و بندر امام، فعالان کارگری جنوب، فعالان کارگری شوش و اندیمشک، جمعی از کارگران محور تهران – کرج با این خواست اعلام حمایت کرده اند. در دیماه نیز یک بند از خواستهای بیانیه ٥ تشکل کارگری اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه، سندیکای نقاشان استان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگردر رابطه با اعتراضات خیابانی تاکید بر افزایش حداقل مزد کارگران و کارکنان دولت و بخش خصوصی تا پنج برابر مبلغ کنونی بود. جنبش علیه فقر، علیه حقوقهای نجومی و برای خواست افزایش دستمزدها، امروز جنبشی خیابانی است. وسیعا به این اعتراض بپیوندیم. خواست فوری حداقل دستمزدها ٥ میلیون تومان است.