دیکتاتور رفت، دیکتاتوری هم باید برود!

با کناره گیری حسنی مبارک تحت فشار خردکننده انقلاب، مردم مصر به اولین هدف خود رسیدند. دیکتاتوری که سی سال تمام در یکی از کشورهای مدل سرمایه داری بازار آزاد و با برخورداری کامل از حمایت سیاسی و نظامی آمریکا و دیگر دولتهای غربی زندگی را بر مردم سیاه کرده بود ناگزیر شد استعفا بدهد. هیجده روز تظاهرات عظیم مردم در قاهره و اسکندریه و سوئز و دیگر شهرها، مقابله هشیارانه و شجاعانه توده مردم با همه مانورها و ترفندهای کثیف حکومت، و بالاخره اعتصابات وسیع کارگران، مبارک را به زانو در آورد و فراری داد.
این یک گام مهم اما تنها اولین گام در پیشروی انقلاب است. مردم خواستار انحلال کل نظام فاسد و سرکوبگر حاکم هستند و مخالفت و مبارزه آنان علیه مبارک در واقع مبارزه علیه نظامی است که مبارک رهبر، نماد و مظهر آن بود. اکنون انقلاب این نماد را درهم شکسته اما کل نظام همچنان پابرجاست. بدنبال استعفای مبارک اعلام شد که قدرت به شورای عالی ارتش و در راس آن وزیر دفاع دولت مبارک واگذار شده است. اعلام شد این تحولی برای “گذار به دموکراسی” است. اما این در واقع پروسه گذار به دیکتاتور بعدی است! این تمهید نیروهای ارتجاع و ضد انقلاب برای بخانه فرستادن مردم است. ضد انقلاب، از دولتهای غربی تا ارتش و همه نیروهای منتظر مذاکره و سازش، تحت فشار انقلاب از مبارک دست کشید تا مگر کل نظام حاکم را نجات بدهد. انقلاب میتواند و باید این ترفند را نیز خنثی و نقش بر آب کند.
دیکتاتورهای عصر ما محصول و ضرورت نظام سیاسی- اقتصادی هستند که حافظ منافع اقلیت سرمایه دار حاکم به قیمت رنج و فقر وبیحقوقی اکثریت عظیم مردم است. انقلاب باید کل این نظام را هدف بگیرد و از سر راه جارو کند. انقلاب مصر با شعار “نان، آزادی، کرامت انسانی” در این جهت حرکت میکند و اکنون که اولین پیروزی را بدست آورده است باید به روشنی هدف بعدی و گامهای عملی برای تحقق آنرا در دستور بگذارد و عملی کند. انقلاب باید اعلام کند که مبارک و سران حکومت او باید بجرم سی سال جنایت و غارت محاکمه بشوند. باید اعلام کند هیچیک از مقامات و مسئولین کشوری و لشکری نباید تحت عنوان شورا یا دولت موقت و یا هر نهاد دیگری و به بهانه دوره گذار و غیره، در راس امور باشند. جای اینان نیز در پشت میزهای محاکمه است و نه در ارگانهای قدرت. مردم باید آزادی فوری زندانیان سیاسی، آزادی فوری مطبوعات و تحزب و تشکل و تجمع و اعتراض و اعتصاب، و انحلال فوری نیروها و نهادهای پلیسی- امنیتی حکومت را خواستار شوند. گذار واقعی به آزادی از تحقق فوری این خواستها میگذرد و تامین این اهداف نیز مانند بزیر کشیدن مبارک تنها به قدرت اعتراض و مبارزه پیگیر مردم، بقدرت خیابان ممکن است. مبارک برکنار شد اما انقلاب میتواند و باید با قدرت و انسجامی بیش از پیش و تا در هم شکستن کل نظام حاکم به پیش برود.
درود به مردم انقلابی مصر، زنده باد انقلاب.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۲ بهمن ۱۳۸۹، ۱۱ فوریه ۲۰۱۱