مهدی یراحی خواننده محبوب زن زندگی آزادی را روز ۱۵ اسفند ۷۴ ضربه شلاق زدند. او قبلا در مورد این حکم گفته بود: «برای اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق آمادهام و ضمن محکوم کردن این شکنجه ضد بشری، هیچگونه درخواستی برای لغو آن ندارم». زنده باد مهدی یراحی!
جنایتکاران کارگران شهرداری تکاب را به گلوله بستند و مهدی یراحی را به شلاق. یکی را به دلیل اعتراض به تعویق چندرغاز حقوق و دیگری را به جرم خواندن برای زنان. فرزند یکی از کارگران مجروح تکاب گفت: “پدر من حقش را می خواست اما به جای عیدی به پدرم چهار گلوله زدند!». و توماج صالحی در عکسالعمل به شلاقی که به مهدی یراحی زدند گفت: «مهدی یراحی ۷۴ ضربه شلاق خورد تنها به «جرم» خواندن، در کنار مردم ماندن، صدای زنان ایران بودن و در جای درست تاریخ ایستادن». توماج این حکم را «عصر حجری» خواند و با ستایش از مهدی یراحی گفت: «گاهی زخمها آدم را قویتر میکنند، بستگی به آدمش دارد».
به هر دو اقدام چیزی جز جنایت حاکمان نمیتوان گفت. هر دو از یک جنس است برای ترساندن و عقب راندن مردم معترض و در هر دو مورد عکسالعملها ایستادگی و اعتراض بود و نه ارعاب. شلاقی که به مهدی یراحی، یکی از سمبلهای انقلاب زن زندگی آزادی زدند شلاق حاکمان فاسد و جانی به پیکر همه جامعه است و گلولهای که به کارگران تکاب شلیک کردند گلوله به دهها میلیون مردمی است که حاکمان دزد اسلامی آنها را به فقر و محرومیت کامل کشاندهاند. این وحشیگریها برای جلوگیری از انقلابی است که در راه است اما حاکمان وحشی اسلامی بدانند که این اقدامات مانع بپاخاستن مردم نمیشود، آنرا جلو میاندازد.
در مقابل هر دو جنایت باید با تمام قوا اعتراض کرد. کارگر و معلم، بازنشسته و کادر درمان، دانشآموز و دانشجو، زن و مرد، دادخواه و زندانی سیاسی و خانوادههای زندانیان، هنرمند و ورزشکار و نویسنده، فعالین علیه اعدام و ۳۸ زندانی که سهشنبهها علیه اعدام اعتصاب میکنند، وکلا، فعالین رنگینکمانیها و همه تشکلهای مردمی، ایرانیان مقیم خارج، همه و همه متحد و یکصدا عاملان و آمران این وحشیگریها و سیستم قضایی سراپا جنایت حکومت را محکوم کنیم و این گستاخیها را به اتحاد و همبستگی بیشتر برای به زیر کشیدن حکومت ننگین و منفور اسلامی تبدیل کنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۵ اسفند ۱۴۰۳، ۵ مارس ۲۰۲۵