حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
جمهوری اسلامی روز جمعه ۲۹ اردیبهشت معترضین جوان مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی را طبق اتهاماتی ساختگی و اعترافاتی که با شکنجه بدست آمده بود اعدام کرد. در ۱۸ اردیبهشت دو جوان دیگر بنام های یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارع را بجرم “توهین به اسلام” به قتل رساند. و دو روز قبل از آن، در ۱۶ اردیبهشت، فعال سیاسی ایرانی-سوئدی حبیب اسیود (چعب) را پس از شکنجه های وحشیانه و بیش از دو سال و نیم حبس انفرادی کشت. زندانیان بیشتری نیز طی هفته های گذشته با اتهاماتی ساختگی و اعترافاتی اجباری، در بیدادگاه هائی سیاسی، با احکامی از طرف بالاترین مراجع حکومت اسلامی و در غیاب دسترسی به وکلای مستقل، اعدام شده اند.
حکومت جنایتکار، درمانده از خاموش کردن جنبش عظیم مردمی که با شعار زن، زندگی، آزادی برای یک زندگی بدون جمهوری اسلامی بپا خواسته اند، به آخرین حربه در زرادخانه خود یعنی کشتن وحشیانه معترضین اسیر و بی دفاع روی آورده است. این اعدام ها، اما، نه تنها مردم را مرعوب نکرده، بلکه تنها بر خشم مردم و عزم شان برای ادامه مبارزه تا پایان افزوده است.
سوال این است که چگونه حکومتی که طی چند دهه عمر ننگین خود مرتکب چنین جنایات وحشیانه ای، از جمله حبس و شکنجه کارگران و فعالین کارگری، شده است، هنوز برای شرکت در کنفرانس سالانه سازمان جهانی کار (آی ال او) دعوت می شود؟ این حکومت دیگر چه باید بکند، چه جنایات بیشتری باید مرتکب شود تا آی ال او و سازمان ملل بالاخره بپذیرند که این حکومت نماینده مردم ایران نیست، قاتل آنهاست و باید از آی ال او و همه نهادهای سازمان ملل بیرون رانده شود؟
جمهوری اسلامی، همانطور که سال گذشته به دلیل زن ستیزی سیستماتیک و خشونت آشکار علیه زنان از “کمیسیون مقام زن سازمان ملل” اخراج شد، از سازمان جهانی کار نیز باید اخراج شود. ادامه ارتباط آی ال او با این حکومت وحشی و ضد کارگری و امتناعش از لغو شرکت جمهوری اسلامی در کنفرانس هایش، مایه ننگ برای این سازمان است.
ما از تمامی نمایندگان اتحادیه های کارگری جهان که در کنفرانس آی ال او امسال شرکت می کنند می خواهیم به کمپین اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار بپیوندند. جمهوری اسلامی جایش در هیچ نهاد بین المللی نیست، و قبل از همه، نهادی که نام کارگر بر خود دارد. و همانگونه که رژیم نژاد پرست آپارتاید آفریقای جنوبی در دهه های ۸۰ و ۹۰ میلادی بایکوت شد، جمهوری اسلامی نیز باید بطور کامل بایکوت شده و در سطح جهان طرد و منزوی شود.
دفتر بین المللی حزب کمونیست کارگری ایران
۴ خرداد ۱۴۰۲، ۲۵ مه ۲۰۲۳
