فراخوان حزب کمونیست کارگری به مناسبت ۲۲ بهمن، جمهوری اسلامی را در هم بكوبیم!

۲۲ بهمن در دل انقلابی دیگر از راه میرسد. انقلابی بمراتب عظیم تر و عمیق تر که با قدرت برای پیروزی کامل، یعنی درهم شکستن کامل رژیم حاضر و تحقق آزادی و برابری و همه آرمان های شریف مردم به پیش میرود.
سی و یک سال پیش مردم به پادگانها، شهربانی ها، ساواک و سایر مراکز دولتی هجوم بردند و دستگاه سرکوب شاه را تماما در هم کوبیدند. قیام بهمن که علیرغم توافقات بالایی ها مبنی بر تحویل ماشین دولتی شاه به خمینی رخ داد، فقط به خرد کردن دستگاه اعمال دیکتاتوری محدود نبود. مردم همچنین کوشیدند تا خلاء قدرت را با ابتکارات انقلابی و اعمال حاکمیت خود پر کنند. برای مدتی اداره بسیاری از محلات و حتی برخی شهرها (نظیر سنندج) مستقیما بدست مردم افتاد؛ کنترل بسیاری کارخانه ها عملا تحت نظارت کارگران و شوراهایشان درآمد؛ دانشگاه ها بدست دانشجویان افتاد؛ بسیاری از روزنامه ها توسط شوراهای منتخب کارکنان اداره میشد… و چنین بود که به یمن قیام بهمن و ابتکارات مردم انقلابی، ولو برای مدتی کوتاه، خیابانهای تهران و بسیاری شهرها آزاد ترین و امن ترین نقطه جهان بود. برای خمینی و جنبش ملی اسلامی حدود ۳ سال و جنایات بیشماری از هجوم به زنان، شلیک به کارگران بیکار، حمله نظامی به کردستان، آتش زدن دفاتر روزنامه ها، حمله به دانشگاه و پاکسازی های گسترده تا اعدام های بیشمار و یک هالوکاست اسلامی لازم آمد تا دستاوردهای قیام بهمن را تماما باز پس گیرد و انقلاب ۵۷ را در خون خفه کند. حکومت اسلامی برای بقاء خود دائما بر ابزارهای سرکوب افزود و ماشین دولتی بمراتب مخوف تری را برپا داشت.
اکنون انقلاب ۸۸ برای پایان دادن به جمهوری اسلامی و تحقق اهداف ناکام انقلاب ۵۷ بپاخاسته است. این انقلاب طی هفت ماه گذشته گام به گام رژیم اسلامی را عقب نشانده و تضعیف کرده است. تظاهرات ۶ دی (عاشورا) دقیقا همین دستگاه سرکوب و مشخصا خط مقدم آنرا هدف قرار داد و اوباش حکومتی را تارومار کرد. گام بعدی انقلاب تنها میتواند درهم شکستن کامل ماشین سرکوب و جنایت بمنظور تسلیم کامل جمهوری اسلامی باشد. این همان چیزی است که مردم در تدارک روز ۲۲ بهمن خود را برای آن آماده میکنند. یک قدرتنمایی عظیم در خیابانها و یورش به ابزارهای سرکوب و اقتدار جمهوری اسلامی، از زندان اوین گرفته تا دادگاه های اسلامی تا صدا و سیما و قوه قضاییه و غیره. درست همین چشم انداز است که نه فقط جناح حاکم جمهوری اسلامی را سخت به وحشت انداخته بلکه جناح مغلوب و همه هواداران و وابستگان به جمهوری اسلامی را به تکاپو واداشته است. در کنار برپا کردن چوبه های دار و عربده کشی های حاکمان برای مرعوب کردن مردم، طیفی هم بیاینه میدهند و یورش بحق مردم برای درهم شکستن جمهوری اسلامی را تحت عنوان “خشونت طلبی” محکوم میکنند و موعظه خشونت نكنید، “بهانه بدست حكومت ندهید”، “به نیروهای حكومت حتی وقتی به شما حمله میكنند یورش نبرید”، سر میدهند. اینان همانها هستند كه مستقیم و غیر مستقیم از به سراشیب افتادن حكومت توحش اسلامی به وحشت افتاده اند. موعظه “خشونت نكنید” در واقع دفاعی موذیانه از همین حكومت سراپا خشونت است. “خشونت نكنید” یعنی بگذارید گله های بسیج و پاسدار و مزدوران به راحتی صفوفتان را پراكنده كنند. یعنی قربانیان دست و پا بسته جلادان حاكم باشید. خشونت طلب کسانی هستند که از بقاء خشن ترین و جنایتکارترین حکومت های تاریخ معاصر چنین بی شرمانه دفاع میکنند. درهم شکستن تام و تمام دستگاه سرکوب و جنایت جمهوری اسلامی با تعرض و قدرت انقلاب مردم تنها راه واقعی، انسانی و کم هزینه برای پایان دادن به خشونت و برقراری جامعه ای است که آزادی و حرمت و رفاه انسان را اساس کار خود قرار میدهد.
حزب کمونیست کارگری همه زنان و مردان آزاده، همه کارگران، معلمان و دانشجویان را فرامیخواند تا در روز ۲۲ بهمن به خیابان بیایند. روز ۲۲ بهمن خیابانها مال ماست و باید تکلیف بختکی که بیش از ۳۰ سال جامعه را به تباهی کشانده معلوم کرد. در ۲۲ بهمن باید با اتکاء به قدرت میلیونی مردم در زندانهای رژیم را شکست و زندانیان سیاسی را آزاد کرد. باید بدون حجاب به خیابان آمد و آپارتاید جنسی را عملا در هم شكست. باید چوبه های دار را به آتش کشید و اعدام را برای همیشه متوقف کرد. باید قوه قضاییه، وزارت اطلاعات، صدا و سیما و سایر مراکز دولتی را به محاصره درآورد و یکصدا فریاد برآورد جمهوری اسلامی بس است! اعدام، زندان و شکنجه بس است! حکومت ضد زن بس است! حکومت مذهبی و خرافه و دروغ بس است! فقر و فلاکت و بیکاری و حکومت آیت الله های میلیاردر بس است! باید جمهوری اسلامی را تماما درهم شکست و بجای آن حکومتی انسانی، حاکمیت مستقیم شوراهای همه شهروندان، یعنی جمهوری سوسیالیستی را برقرار کرد.
مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب انسانی برای حكومت انسانی
زنده باد جمهوری سوسیالیستی
حزب کمونیست کارگری ایران
١٤ بهمن ١٣٨٨ – ٣ فوریه ٢٠١٠