حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
در حاشیه اخبار کارگری!
به گزارش ایلنا مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان زنجان گفت: با برنامه ریزی‌های انجام گرفته بررسیهای کار‌شناسی برای احیا طرح استاد شاگری در این استان انجام میشود.
سابقه و “اهداف” طرح استاد شاگردی، رابطه این طرح با بیکاری میلیونی در دولت روحانی گفتمان جاری در جامعه است. بیکاری چند میلیون جوانان تحصیلکرده و فاقد موقعیت شغلی چالش بزرگ دولت و جوانان تحصیلکرده، است. دولت روحانی برای حل بیکاری ناکام شده است. در شرایطی که بر میزان میلیونی جوانان تحصیلکرده افزوده میشود، دولت روحانی طرح استاد شاگردی را بشکل سیستماتیک به مرحله اجرا در میاورد.
مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان زنجان میگوید: «در گذشته با اجرای طرح استاد شاگردی کارفرمایان در زمینه‌های مختلف همچون ازدواج و خرید خانه از شاگردان خود حمایت می‌کردند که این امر به نوعی جایگزین مناسبی برای حمایت بیمه‌ای بود».
به بیان دیگر ایشان امیدواراست بای این طرح ، کارهای “خیریه” کارفرماها، برای ازدواج و خرید خانه، جای پرداخت بیمه بیکاری توسط دولت را بگیرد.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان زنجان به مشکلات ناشی از بیکاری موجود در جامعه اشاره کرده و گفته: با برگزاری جلسات کار‌شناسی درصدد احیای نظام استاد شاگردی هستیم. اضافه کرده است؛«با اجرایی شدن نظام استاد شاگردی علاقه‌مندی کارفرمایان برای بهره گیری از کارگران بیشتر میشود».
طبق آمارهای اعلام شده، در حال حاضر حدود ١٢ میلیون نفر به تحصیل اشتغال دارند. بعلاوه به دلیل جوان بودن ساختار جمعیتی ایران، تعداد افرادی که در سن کار هستند، هم اکنون بیش از ٦٣ میلیون نفر از کل جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.
در اوج بیکاری میلیونی، گرانی و تحمیل فلاکت سازمان یافته به کارگران و مردم، دولت و مقامات جمهوری اسلامی طرح استاد ـ شاگردی را علم کرده اند. این طرح حمله ای سازمانیافته و آگاهانه به طبقه کارگر، جوانان تحصیلکرده و فاقد شغل است. دولت روحانی به همان اندازه که ریاضت کشی اقتصادی را تحمیل کرده، نقشه به انقیاد کشیدن میلیونها جوان را با اجرای طرح استاد شاگردی با دستمزدهای پایین و روشهای اسلامی خیریه ای کارفرماها طرح ریزی کرده است.
سابقه و چهارچوب این طرح:
بر اساس اظهارات مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان خراسان رضوی طرح استاد- شاگردی جهت اجرا در سراسر کشور به تصویب رسید و برای اجرا به سازمان فنی حرفه ای کشور ابلاغ شده است. به گفته علی اکبر لبافی “این طرح پس از بررسیهای دقیق و رفع ابهامات و با استناد به نظام آموزش مهارت و فناوری مصوب مورخ اول آبانماه سال ٩٠ هیات وزیران و نیز ماده ٢١ قانون برنامه پنجم توسعه به منظور استفاده از ظرفیت های آموزشی محیط کار در بخش غیر دولتی و بکارگیری پتانسیل های این بخش در توسعه آموزش های فنی و حرفه ای مصوب شده”
این طرح در ده ها ماده و تبصره چهارچوب رابطه کارفرما و کارگر را مکتوب و بشکل به اصطلاح قانون و اجرائی در بخشهای مختلف مراکز تولیدی، کارخانه ها وسازمانهای اجرائی کاریابی، قرار است به مرحله اجرا دربیاورند.
رسانه ها و خبرگزاریهای حکومتی تلاش می کنند این طرح ضد کارگری را بعنوان “زمینه های مناسب برای اشتغال” جا بیندازند.
جمهوری اسلامی در ضرب اول حمله اش به طبقه کارگر با اجرائی کردن این طرح ضد کارگری میخواهد ابتکار عمل را بدست بگیرد. مقامات اجرائی، وزارت کار و خانه کارگریها میدانند اجرائی کردن این طرح با مخالفت جدی بخش های وسیعی ازکارگران روبرو خواهد شد.
اینجا قصد وارد شدن و بررسی کارشناسانه تک تک مواد و جوانب مختلف به بردگی کشاندن میلیونها کارگر بویژه کارگران جوان در طرح استاد شاگردی را ندارم. اتحادیه آزاد کارگران ایران بدرست به کارگران فراخوان مقابله و قبول نکردن طرح استاد شاگردی را داده است. این اتحادیه اعلام کرده است که :” طرح استاد – شاگردی یک طرح بغایت برده وار و ضد کارگری جهت تامین و تضمین سودهای نجومی برای کارفرمایان و صاحبان سرمایه است. این طرح هیچ ربطی به آموزش ما کارگران ندارد بلکه یک تهاجم بسیار افسار گسیخته به طبقه کارگر ایران بر متن فقر و بیکاری و استیصال و درماندگی فی الحال تحمیل شده بر ما کارگران است. تنظیم کنندگان و مجریان چنین طرحی درصدد آن هستند تا ما را همچون بردگان هزاران سال پیش مفت و مسلم در اختیار کارفرمایان و صاحبان سرمایه قرار دهند. باید در مقابل تحمیل چنین ابعاد وحشتناکی از بردگی، متحد و یکپارچه ایستادگی کرد و خواهان توقف فوری اجرای این طرح شد.”
هم اکنون در درون طبقه کارگر و بخشهای بسیار وسیعی از مراکز تولیدی و کارخانه ها زمینه های اعتراض و مقابله با این طرح وجود دارد. اعتراض بیست هزار کارگر در دو نوبت ٢٧خرداد و اول مهرماه ١٣٩١ به وزیر تعاون، کار و رفاه به سطح نازل دستمزدها، صدای نارضایتی توده ای طبقه کارگر و خانواده های صدها هزاری آنها، اعتراض کارگران را در محور مسائل سیاسی ـ اجتماعی جامعه قرار داده است.
اعتراض به طرح استاد شاگردی با استفاده از الگوی بیست هزار امضا و ابتکارهایی از قبیل تجمعات گسترده در مقابل وزارت کار برای خنثی کردن و مقابله با اجرایی کردن طرح استاد شاگردی، راهکارهای موثری است که میتوان به پیش برد. مبارزه برای افزایش دستمزدها هر سال در محور اعتراضات جنبش کارگری است. کلید اعتراضات کارگران علیه گرانی سرسام آور و فقر فزاینده در جامعه، نبود امنیت شغلی و اخراج سازی ها، قراردادهای موقت و سفید امضاء و حذف پاداش و بهره وری، در اول ماه مه زده شد. این اعتراضات با جمع آوری پنچ هزار امضا شروع و سپس در مراکز صنعتی و در استانهای دیگر در شکل گسترده ای مورد حمایت قرار گرفت. اعتراض سازمانیافته علیه طرح استاد شاگردی از زمینه های مساعد و نسبتا آماده ای برخوردار است. بر اساس این طرح کارگران و بویژه نسل جوان به مدت بیش از دو سال به برده کارفرما و سرمایه داران تبدیل خواهند شد. هر سال صدها هزار کارگر از نسل جوان در ایران وارد بازار کار میشوند. با اجرایی کردن این طرح، سرنوشت و آینده کارگران در نقطه ابهام و در اسارت کارفرماها و سرمایه داران مفتخور قرار میگیرد. روشن است که کارگران بویژه نسل جوان نباید به این بردگی تن بدهد. تنها راه چاره شروع اعتراضات سازمانیافته علیه این طرح است. اولین اقدام برپایی تجمعات توده ای و اعلام رد و قبول نکردن طرح در این تجمع ها، در شکل قطعنامه است.
١ دی ١٣٩٤(٢٢ دسامبر ٢٠١٥)
