حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اول مه امسال تاریخی بود. اول مه امسال نمادی از اتحاد کارگران، معلمان، بازنشستگان و بخش های مختلف جامعه بود که علیرغم سرکوبگریهای حکومت و دستگیریهای گسترده، به طور سراسری برگزار شد. فراخوان برگزاری روز جهانی کارگر را معلمان و بازنشستگان دادند و کارگران و بخش های دیگر حمایت خود را از این فراخوانها اعلام داشتند. حکومت تلاش کرد با دستگیری ها و احضار کردن ها و تهدید کردنها جلوی برگزاری مراسم این روز را بگیرد اما نتوانست. پیام اول مه امسال آشکارا این بود که علیرغم سرکوبگری های حکومت، جامعه ایستاده است و از خواستهایش کوتاه نمی آید. معلمان و بازنشستگان در تهران به تجمع در مقابل مجلس اسلامی و در شهرهای مختلف به تجمع در مقابل مراکز آموزش و پرورش و تامین اجتماعی فراخوان داده بودند. از شهرها و مناطق مختلف نیز معلمان پیام همبستگی داده و اعلام کرده بودند که “همه می آییم”. در این روز بنا به گزارشات تاکنون منتشر شده، تجمعات معلمان و بازنشستگان با همراه شدن فعالین کارگری و خانواده های دانش آموزان و مردم معترض در شهرهای تهران، اصفهان، اراک، خمینی شهر، دلفان، نورآباد، کرمانشاه، البرز، کرج، سقز، نورآباد / فارس، خمینی‌شهر، شیراز، الیگودرز، بوشهر، یزد، هرسین، دلفان، دهدشت، لنگرود، سنندج، شوشتر، اسلام‌آباد‌غرب، دهگلان ، یاسوج، گچساران، اردبیل، سقز، لاهیجان، شهرضا، ایذه، تبریز، اهواز، قیر و کارزین، رستم وممسنی، و مسجد سلیمان، تنکابن، تربت حیدریه، قزوین و خرم بید برگزار شد.
بدین ترتیب امروز اول ماه مه، روز جهانی کارگر حرکت باشکوه و گسترده ای در سراسر کشور به جریان افتاده و بخشهای مختلف کارگری با شعارها و بیانیه ها و سخنرانی ها یک بار دیگر همبستگی و اتحاد سراسری خود را برای مبارزه با ستمگران و مفتخوران حاکم و برای یک جامعه انسانی و بدون استثمار با صدای رسا ابراز کردند. این جواب کوبنده ای بود به دستگیریها و سرکوبگریهای حکومت و مفتخوران حاکم. در این تجمعات حضور زنان در صف سخنرانان، شعار دهندگان و در جمعیت برجسته بود.
در هفت تپه این کانال داغ اعتراضات نیز کارگران بر روی سنگر همیشگی خود و با افراشتن بنر گرامیداشت روز جهانی کارگر این روز را گرامی داشتند. ابراهیم عباسی یکی از سخنرانان این مراسم بود و بر مطالبات پاسخ نگرفته کارگران اشاره کرد و بر ادامه مبارزه تاکید نمود. یک صحنه باشکوه این مراسم فریاد لعنت بر ستمگران هنگام سخنرانی ابراهیم عباسی بود. کارگران فریاد زدند: “لعنت بر ستمگر”، “لعنت بر کسی که به طرح صیانت رای بدهد”، “لعنت بر ضد کارگر”، لعنت بر کسی که بر ضد منافع کارگری و جمعی تصمیم بگیرد”. یوسف بهمنی یکی دیگر از کارگران در سخنرانی خود ادامه مبارزه و خواستهای کارگران هفت تپه و همبستگی کارگران را مورد پافشاری قرار داد. بر روی بنر بزرگ کارگران نوشته شده بود: اول مه روز جهانی کارگران برای رهایی از رنجها”. بنا به گزارشات کارگران هفت تپه از اسماعیل بخشی بعنوان کارگر نمونه قدردانی کردند و همچنین بر آزادی سپیده قلیان یار هفت تپه و مختومه اعلام شدن پرونده فرزانه زیلابی وکلیل خود تاکید کردند و از آنها قدردانی کردند. کارگران نیشکر هفت تپه با شعار “سیسمونی ترکی باف ، سهم نوه قالیباف” به حاکمین و دزدان حاکم اعلام انزجار کردند.
در تهران که حکومت با نیروی انتظامی وسیعی مقابل مجلس اسلامی را قرق کرده بود و فضای امنیتی سنگینی حاکم بود تعدادی از معلمان خود را به یکی از پارکهای شهر رساندند وبا بر دست گرفتن بنرهای اعتراضی خود و پوسترهایی از معلمان زندانی این روز آزادیخواهی و برابری را گرامی داشتند.
در بوشهر نیروهای سرکوبگر انتظامی، صبح این روز با یورش به تجمع معلمان تعدادی از آنها را همراه با ضرب و شتم دستگیر کردند. تا این لحظه هویت حمید خجسته، اردشیر صیادی، یوسف صیادی، فریدون شفیعی، محمود ملاکی و محسن عمرانی از معلمان دستگیر شده در بوشهر، مشخص شده است.
در شهرهای دیگر نیز از جمله در سنندج، شوشتر، اسلام آباد غرب، شیراز،هشتگرد و دهگلان حضور نیروی انتظامی و امنیتی گسترده بود و جو مقابل آموزش و پرورش بسیار امنیتی بود.
در هشتگرد عرفان قانعی از فعالین کارگری شهر به صورت تلفنی مورد تهدید برای عدم حضور در تجمعات روز جهانی کارگر قرار گرفت.
تجمعات در این روز بزرگ بود و از جمله در سنندج علیرغم فضای امنیتی، جمعیت زیادی شرکت داشتند.
شعارهای برجسته تجمعات این روز عبارت بودند از: “کارگر، معلم، دانشجو، اتحاد، اتحاد”، “معلم، منزلت، آزادی، عدالت”،”ننگ ما، ننگ ما، وزیر الدنگ ما”، “معلم زندانی آزاد باید گردد”، “معلم داد بزن، حقتو فریاد بزن”، “آموزش رایگان حق مردم ایران”، ” فریاد فریاد از این همه بیداد”
در تجمعات این روز بنرهای اعتراضی و پوسترهای معلمان بازداشت شده توجه ها را بخود جلب میکند. از جمله بنرهای محوری این تجمعات عبارت بودند از: “معلم زندانی آزاد باید گردد”، تحصیل رایگان برای مردم ایران”، “درمان رایگان، برای همه”، “تجمع اعتراضی معلمان و بازنشستگان به نابرابری ها”، “نه به کالایی شدن آموزش”، “اجرای همسان سازی بدون حقه بازی”، “اجرای رتبه بندی حق مسلم ماست”.
گفتنی است که علاوه بر برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در کف خیابان، کارگران، معلمان، بازنشستگان، نهادهای دفاع از حقوق زن، حقوق کودک، نهادی چون کانون نویسندگان با قطعنامه ها و بیانیه های جمعی و یا مستقل روز جهانی کارگر را گرامی داشتند. این قطعنامه ها محور های مشترکی داشتند و از جمله بر این خواستها تاکید داشتند:افزایش حداقل دستمزد به میزان ۱۶ میلیون تومان در ماه و اینکه مزد هیچ کارگری نباید کمتر از آن باشد، برچیده شدن حجاب اجباری و تمامی قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان، برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی، پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات سیاسی، صنفی و مدنی، لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو کلیه احکام صادره علیه فعالان کارگری، معلمان و دیگر جنبش‌های آزادی‌خواه و برابری طلب و آزادی بی قید و شرط همه کارگران، معلمان و فعالان سیاسی و اجتماعی در بند، آموزش رایگان در تمام سطوح و درمان رایگان برای همه، داشتن حق مسکن و بیمه بیکاری برای تمام جویندگان کار و کارگران بیکار، انحلال شرکت‌های پیمانکاری و واسطه‌ای، حق تشکل، تجمع، اعتراض، اعتصاب، تحزب و آزادی بیان و عقیده و مطبوعات، پرداخت فوری مطالبات معوقه، همراه با خسارت دیرکرد و تصویب قانونی برای جرم‌انگاری عدم پرداخت حقوق و مزایا، ممنوعیت کار کودکان کمتر از ۱٦ سال و داشتن حق زندگی شایسته و انسانی برای کودک، رفع هرگونه تبعیض جنسیتی، عقیدتی، ملی و قومی در محیط کار و در جامعه، به رسمیت شناخته شدن حق شهروندی برای مهاجرین افغانستانی و دیگر مهاجران و منع هرگونه اعمال تبعیض آمیز علیه آنان. هرگونه برخورد مهاجر ستیز با اتباع خارجی باید جرم تلقی گردد. پایان دادن به سرکوب و تحقیر و تبعیض علیه دگرباشان جنسی در محیط‌های کار و تحصیل.
قطعنامه های روز جهانی کارگر بطور واقعی پلاتفرم یک تحول اساسی و انسانی در جامعه است. و میتواند سرآغازی برای اتحاد جنبش های مختلف اجتماعی و در پیشاپیش آن طبقه کارگر باشد. حزب کمونیست کارگری به همه رهبران و فعالین کارگری و معلمان و بازنشستگان و سازماندهندگان روز جهانی کارگر درود میفرستد و بر آزادی فوری و بدون قید و شرط بازداشت شدگان روز جهانی کارگر تلاش خواهد کرد.
زنده باد اول مه روز جهانی کارگر
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ۱ مه ۲۰۲۲
—
