حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
امیر عسگری
در اکثر کشورهای جهان ۸ اکتبر بعنوان روز جهانی کودک جشن گرفته میشود و سیاستمداران مجبور میشوند جهت برآورده کردن مطالبات دانش آموزان، معلمان و فعالین کودکان وعده هایی در جهت بهبود وضعیت این بخش مهم از جامعه دهند. یکسال بعد از پایان جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۶ توسط سازمان ملل نهادی برای حمایت از کودکان تحت عنوان «انجمن بین‌المللی ویژه سازمان ملل متحد» ایجاد شد و در سال ۱۹۵۳ یونیسف ۸ اکتبر را به عنوان روز جهانی کودک اعلام کرد. ثبت چنین روزی به قصد بهبود وضعیت کودکان جهان و حمایت از آنان بود، اما عملا کودکان جهان طی ۷۰ سال گذشته با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم کرده و هنوز هم شاهد هزاران مشکل در چهار گوشه جهان هستیم.
در سیر تحولات سیاسی، اقتصادی و فلاکت های مختلف طبقاتی کودکان جهان نه تنها با مشکلات فراوان روبرو بودند بلکه مورد حمله، کشتار و انواع بی حقوقی ها قرار گرفتند. جنگ های مختلف و استفاده ابزاری از کودکان و نوجوانان زیر سن قانونی در هر گوشه جهان از قرن گذشته تا کنون از کامبوج تا لیبریا، از ایران، سوریه، عراق تا افغانستان، همه محصول سرمایه داری و ضد انسانی بودن نظامهایی است که کودکان را به انواع ابزار سیاسی و اقتصادی خود زیر ضرب برده است.
کودکان ورای جنگ، به عنوان محصول بارز افسار گسیختگی سرمایه داری در قالب فلاکت طبقاتی، فقر و گرسنگی با کار کودکان روبرو هستند. کودک کار عارضه ای است که در قرن گذشته در کشورهای صنعتی با تلاش فعالین حقوق کودک و کارگری کوشیدند در قالب حقوق اجتماعی ریشه کن شود و تا حد بزرگی هم شاهد ریشه کن شدن آن در کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی بوده ایم.
در ایران قرن بیست و یکم شاهد کار کودک در جامعه ای هستیم که کمترین حقوق اجتماعی و حمایتی برای خانواده های بی بضاعت و بی سرپرست وجود ندارد. علی رغم اعتراض فعالین مختلف همراه با برخورد و زندان برای این فعالین وضعیت کودکان کار هر روز بدتر شده و حتی شاهد افزوده شدن به صفوف کودکان در اردوی خسته کار هستیم. این فلاکت طبقاتی بواسطه کرونا و فقر بیش از ۵۲ درصد جامعه و عدم امکان دسترسی کودکان و دانش آموزان به لوازم تحصیل مجازی به دلیل عدم قدرت خرید لوازمی همچون تبلت، کامپیوتر و گوشی همراه هوشمند، شاهد اضافه شدن هر روزه دانش آموزان به جمع کودکان کار و محروم از تحصیلهستیم.
از سال گذشته تاکنون بیش از ۵ میلیون دانش آموز به واسطه فقر و عدم توانایی در تهیه لوازم تحصیل مجازی از تحصیل بازماندند و شاهد خودکشی کودکان سنین ۷ الی ۱۵ سال بخاطر عدم برخورداری از امکانات تحصیل اینترنتی در شرایط کرونایی بودیم.
کودکان در ایران و کشورهای اسلام زده با قوانین ارتجاعی همچون ازدواج کودکان به واسطه قوانین ضد انسانی اسلامی روبرو هستند. جمهوری اسلامی حکومتی است که با تکیه بر قانون از ازدواج کودکان زیر سن حمایت میکند. تعرض و تجاوز به کودکان تحت عنوان «کودک-همسری» که خود این کلمه نیز عبارتی چندش آور است، چرا که کودک نمی تواند همسر باشد و همسری با کودک یک جرم ضد بشری است، توسط جمهوری اسلامی مورد حمایت تمام عیار قرار میگیرد. این موضوعی است که خشم هر انسان آزادی خواهی را برمی انگیزد.
تمامی مصائب کودکان از کار کودک گرفته تا ترک تحصیل، خودکشی، ازدواج کودکان تا انواع مغزشویی ها و نقض حقوق کودکان بواسطه آموزش ایدئولوژی اسلامی همه محصول سیاستهای جمهوری اسلامی و سرمایه داری دزد محورانه آن است. پاره کردن سند ۲۰۳۰ یونسکو توسط رئیسی جلاد بدلیل عدم امکان عمل کردن به مفاد این سند بین المللی موخر ترین حمله به کودکان و دانش آموزان است.
بدیهی است فعالین کارگری، فعالین حقوق کودکان و همچنین دانشجویان و تشکل های مستقل دانش آموزی باید خواهان برطرف شدن تمامی حقوق سلب شده از کودکان به واسطه سرمایه داری، سیاستها و ایدئولوژی اسلام سیاسی باشند و در این راستا تا حد ممکن تلاش کنند. دفاع از زندگی شاد و امن و مرفه برای همه کودکان وظیفه همه ما مردم است.
۶ اکتبر ۲۰۲۱
