حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
مصوب پلنوم ۳۴ کمیته مرکزی حزب (باتفاق آرا) – ژوئن ۲۰۱۰
۱) جامعه ایران، علیرغم محدودیتهای مقطعی و وقفه ای که در روند انقلاب و سیر پیشرونده تظاهرات توده ای خیابانی ایجاد شده، کماکان در فضای انقلاب و تلاطم انقلابی به سر میبرد. رژیم با وجود اعمال وحشیانه ترین سرکوبگریها، در مرعوب کردن توده مردم و ایجاد فضای یاس و نومیدی، در آرام و عادی کردن وضعیت جامعه و لذا در متوقف کردن انقلاب و به شکست کشاندن آن کاملا ناتوان بوده است. برعکس، این جنبش انقلابی برای سرنگونی حکومت است که در ابعاد گوناگون اجتماعی گسترش می یابد، تناقضات جمهوری اسلامی را تشدید میکند و آنرا بیش از پیش در تنگنا قرار میدهد.
۲) وجود و تداوم شرايط انقلابی، مستقل از اشکال متفاوتی که روند انقلاب بخود میگیرد، بازتاب این واقعیت پایه ای است که “جمهوری اسلامی نمیتواند حکومت کند” و “مردم دیگر تحمل نمیکنند”. مساله قدرت سیاسی و بود و نبود حکومت کماکان مهمترین مساله سیاسی در جامعه است و سرنگونی رژیم در مرکز توجه، تلاشها و اعتراضات توده مردم متنفر از جمهوری اسلامی قرار دارد.
۳) انقلاب تا همينجا جمهوری اسلامی را به ضعیف ترین و شکننده ترین موقعیت خود در تمام دوره حاکمیتش رانده است. رسوائی و بی اعتباری کامل رژیم و مقامات کلیدی حکومت نظیر خامنه ای و احمدی نژاد بعنوان دیکتاتور و جنایتکار در سطح وسیع و بیسابقه ای در جامعه ایران و در نزد مردم دنیا، بی اعتباری ولی فقیه در میان صفوف خود حکومت و ناتوانی او از ایفای نقش چتر متحد کننده کل حکومت، تداوم و تشدید اختلافات و کشمکش بین جناحها که خود ناشی از “خطر” رو به تزاید سرنگونی کل حکومت بقدرت انقلابی مردم است، تنها وجهی از اثرات خرد کننده انقلاب بر جمهوری اسلامی است. تضعیف موقعیت رژیم در سطح منطقه ای و بین المللی، انزوای بیش از پیش در سطح جهانی و تشدید بحران اقتصادی مزمن جمهوری اسلامی، مختل شدن سیستم اداری و تشدید تناقضات و بن بست های ایدئولوژیک ابعاد دیگری از ضعف و استیصال و بی ثباتی بیسابقه جمهوری اسلامی در اثر انقلاب حاضر را بیان میدارد. این شواهد در عین حال بر ضرورت رهایی هرچه سریعتر جامعه از شر جمهوری اسلامی و پیروزی هرچه همه جانبه تر انقلاب حاضر تاکید میگذارد.
۴) محدودیتهای تحمیل شده به انقلاب و مشخصا وقفه در روند تظاهرات خیابانی در اثر سبعیت و وحشی گری حکومت در اعمال هر جنایتی علیه مردم، و همچنین تلاش های جناح مغلوب و نیروهای اپوزیسیون حافظ نظام در محدود کردن و به عقب کشاندن اعتراضات “ساختارشکنانه” مردم، ممکن شده است. اما علت موثر افتادن این اقدامات و سیاستهای ضد انقلاب اساسا در ضعف انقلاب حاضر نهفته است. یعنی این واقعیت که انقلاب هنوز در ابعاد گوناگون متشکل و متعین نیست، تمام نیروی اجتماعی و قدرت بالقوه خود را به میدان نیاورده، و مهمتر از همه هنوز یک رهبری سیاسی منسجم، سازمانیافته، چپ و رادیکال که تمایلات و اعتراضات آزادیخواهانه و برابری طلبانه و انسانی توده های وسیع مردم را نمایندگی کند در راس انقلاب قرار نگرفته است. پیشروی و تعمیق و پیروزی انقلاب قبل از هر چیز در گرو قرار گرفتن چنين رهبری ای در راس انقلاب است.
۵) سیر تحولات و فراز و نشیب انقلاب در عین حال بيانگر اينست كه توده مردم معترض در یک سطح اجتماعی از آرمان و سیاستها و شعارهای چپ متاثر اند و به این معنی انقلاب
بدون رهبر نيست و همه چيز خود انگيخته به پيش نميرود. اينكه مردم انقلابی در مسیر پیشروی مبارزه خود منظما شعارهای راست و اصلاح طلبانه را در عمل نقد کرده و پس زده اند، و در افق و اهداف خود مدام رادیکالتر و چپ تر شده اند تاثير و نفوذ اجتماعی سیاستهای چپ را بر روند انقلاب انعكاس ميدهد. پافشاری مردم انقلابی بر آزادی همه زندانيان سياسی٬ مخالفت با مجازات اعدام٬ تاكيد بر برابری كامل زن و مرد٬ و فراگیر شدن خواست آزادی تشكل و اعتصاب و تجمع و نمونه هايی از اين دست كه همه جزئی از سياست و برنامه كمونيستهاست گوشه ای ديگر از بروز فضای چپ و راديكال را در انقلاب نمايان ميكند.
۶) یک نمونه برجسته از نفوذ اجتماعی و سیاسی چپ، شکل گرفتن یک موج اعتراض گسترده و رادیکال علیه اعدامها در ایران و در منطقه و در کشورهای غربی، و در اوج این حرکت اعتصاب عمومی مردم شهرهای کردستان بود که به فراخوان کمونیست ها و حمایت سایر احزاب اپوزیسیون با موفقیت برپا شد. این اعتصاب بر زمینه فضای اعتراضی عمومی چپ علیه اعدام و جنبش انقلابی سراسری علیه جمهوری اسلامی، نه تنها عملا اعتصاب عمومی را وارد تاکتیک های انقلاب کرد بلکه نمونه موفقی از ایفای نقش مستقیم نیروهای کمونیست در رهبری مبارزات انقلابی را در برابر جامعه به نمایش گذاشت. همینطور اول ماه مه امسال، که علیرغم تمهیدات شدید امنیتی و انتظامی حکومت، به شکل سراسری و با انعکاس اجتماعی بی سابقه برگزار شد وزن و اهمیت سیاسی طبقه کارگر در انقلاب حاضر را بطور غیر قابل انکاری مورد تاکید قرار داد. در اعتراضات خارج کشور نیز که عرصه جدایی ناپذیر و موثر از انقلاب مردم علیه جمهوری اسلامی است، همین روند رادیکالتر شدن شعارها و شیوه های اعتراضی و دست بالا پیداکردن افق و ابتکارات چپ کاملا مشهود است.
با توجه به نکات فوق:
۱) پلنوم کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران همه زنان و مردان آزاده، کارگران، معلمان، دانشجویان و همه مردم به جان آمده از جمهوری اسلامی را فرامیخواند تا برای دور جدیدی از یورش انقلابی سازمانیافته تر و رادیکالتر و پرقدرت تر برای درهم شکستن آخرین مقاومت های حکومت اسلامی و بدست گرفتن اختیار جامعه آماده شوند.
۲) کمیته مرکزی حزب همه کارگران، معلمان، پرستاران و همه مزدبگیران سراسر کشور را فرامیخواند تا در انواع تشکل های خود (نظیر کمیته های اعتصاب، مجامع عمومی و شوراها و سندیکاها) و همچنین حوزه ها و واحدهای حزبی متشکل شوند و مبارزه برای تحقق خواسته های خود و بر علیه جمهوری اسلامی را گسترش دهند و برای پیروزی انقلاب بطور سراسری به میدان بیایند.
۳) کمیته مرکزی توجه همه فعالین جنبش کارگری را به نقش تعیین کننده این جنبش در پیشروی و پیروزی انقلاب جاری جلب میکند و اعلام میدارد که فعالین جنبش کارگری در اشاعه سیاستهای کمونیستی در میان توده کارگران، متحد و متشکل کردن این جنبش و قد برافراشتن آن بعنوان ستون فقرات انقلاب نقش تعیین کننده ای بعهده دارند. پلنوم همه فعالین جنبش کارگری را به ایجاد کمیته ها و نهادها و دیگر جمعهای پیشرو و سازماندهنده در جنبش کارگری در اشکال علنی فرامیخواند و بر نقش مهم و موثر این تشکلها در متحد و بسیج کردن کارگران و تعرض قدرتمند جنبش کارگری در دل شرایط انقلابی و متحول جامعه تاکید میکند.
۴) کمیته مرکزی حزب بر نقش کلیدی جوانان و بویژه دانشجویان و دانش آموزان در پیشبرد انقلاب حاضر و پیروزی آن تاکید میگذارد و همه جوانان و فعالین جنبش دانشجوئی را به برپایی کمیته های انقلابی در محلات و در محل تحصیل و همینطور سازمانیابی و گسترش گروههای جوانان کمونیست که نقطه اتکاء مهمی برای عمل متشکل و انقلابی خواهد بود فرامیخواند.
۵) کمیته مرکزی با تاکید بر نقش تعیین کننده جنبش رهائی زن در انقلاب جاری، توجه همه فعالین و سازمانهای جنبش آزادی زن را به تشدید مبارزه علیه تبعیض مفرط و بیحقوقی و توهین و تحقیری که رسما و علنا علیه زنان روا میشود و بویژه به اهمیت مبارزه علیه آپارتاید جنسی جلب میکند. پلنوم همه کوشندگان راه رهائی زن را به حمایت از “مانیفست آزادی زن”، و گرد آمدن حول این پرچم فرا میخواند.
۶) کمیته مرکزی همه سکولاریستها و فعالین جنبش جدائی مذهب از دولت را به مبارزه بی امان و بی تخفیف علیه سلطه و دخالت مذهب در دولت و بر جامعه فرا میخواند. ما “بیانیه سکولاریسم در ایران”، را پرچم این مبارزه میدانیم و همه سکولاریستهای پیگیر را به حمایت و پیوستن به آن فرامیخوانیم.
۷) کمیته مرکزی تاکید میکند که پیشروی و تعمیق انقلاب قبل از هر چیز منوط به ایفای نقش حزب در موقعیت رهبر اعتراضات و جنبش انقلابی جاری است. پلنوم تمامی دوستداران، اعضا، کادرها و تشکیلات های حزب در داخل و خارج کشور را فرامیخواند تا برای دوره پرتحول و حساسی که در پیش است، برای انجام وظایف متنوع و جدیدی که رهبری یک انقلاب عظیم و اجتماعی می طلبد، آماده شوند، و از همه کمیته ها و سازمانها و مسئولین و کادرهای حزبی میخواهد که با تمام توان و با تلاشی بیش از گذشته برای ایفای نقش پیشرو و رهبر اعتراضات و مبارزات توده ای در عرصه فعالیت خود بکوشند. در این رابطه پلنوم بویژه بر اتخاذ عملی همه جانبه قطعنامه ها و مصوبات کنگره هفتم حزب تاکید میگذارد و رهبری منتخب حزب را به بیشترین کوشش برای حفظ و گسترش ارتباطات حزب با جامعه و دسترسی حزب به توده های هرچه وسیعتر مردم توجه میدهد.
کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران
١٨ خرداد ١٣٨٩، ۵ ژوئن ٢٠١٠
