حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال: بعد از چندین سال تلاش پیگیر می توان گفت که کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، یک نهاد شناخته شده در سطح جهان است. برای معرفی بیشتر این کمیته مختصری مورد اهداف و همچنین شیوه‌ها و عرصه‌های فعالیت کمیته در حال حاضر بگوئید.
سرور كاردار: همانطور که از اسم کمیته پیداست، هدف اصلی ما مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران است. طبیعی است که آزادی زندانیان سیاسی در ایران از مجرای سرنگونی جمهوری اسلامی می‌گذرد، حاکمیت اسلامی با دستگیریهای وسیع، شکنجه و اعدام تلاش نموده است که هرگونه صدای حق خواهی، آزادی طلبی و مطالبه حقوق انسانی بخش وسیعی از جامعه را سرکوب نماید، این تنها جوابی است است که حاکمیت در طی ۳۷ سال عمر ننگین خود به مطالبات برحق و انسانی اقشار وسیع جامعه داده است. در نتیجه تا جمهوری اسلامی پا برجاست، مساله زندان و زندانی سیاسی بدون شک وجود خواهد داشت و این لازمه بقای این رژیم است. با توجه به این فاکتور واقعی صحبت از آزادی زندانیان سیاسی در ایران نیاز به تشکل، دیسیپلین، کار شبانه روزی، آگاهی رسانی، فشار بین المللی به جمهوری اسلامی و مبارزه‌ای پیگیر میدانی دارد، از این منظر است که کمیته تمام توان سیاسی و اجتماعی خود را بکار میبرد که اولا صدا و سیمای زندانیان سیاسی باشد، و ثانیا با مستند سازی آماری، تحلیلی و تحقیقی از اوضاع زندانها، زندانیان سیاسی و خانوادهایشان و با برجسته کردن این مهم که تعداد وسیعی زندانی سیاسی در ایران در زندانهای جمهوری اسلامی به سر میبرند و اینکه این زندانیان در معرض شکنجه و اعدام قرار دارند، به سیاست رژیم در مورد انکار چنین سرکوبی نقطه پایان میگذارد.
کمیته توانسته است با شیوه های متنوع اولا؛ اعتماد زندانیان سیاسی که موضوع کار این کمیته میباشد را جلب و به تبع آن با خانواده های این زندانیان ارتباط تنگاتنگی برقرار نماید، این امر باعث میشود که استنادات کمیته، واقعی، موثر و پیشرو باشد. در نشستی که به عنوان مسول این کمیته با احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران داشتم لیستی از زندانیان سیاسی محروم از دارو و درمان به وی ارایه داده شد. همچنین در نشست رودر رو با نماینده گان حقوق بشر پارلمان اروپا و در ادامه آن با ارسال گزارشات ۳ ماهه و ۶ ماهه و نیز ارسال مداوم این گزارشات به سایر نهادهای حقوق بشر بین المللی از جمله بان کی مون دبیر کّل سازمان ملل، از آنان مصرانه خواسته ایم که اقدامات عملی در جهت تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی به عمل بیاورند، نتایج این درخواست ها، عملا در گزارش سالانه اخیر بان کی مون در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران علی الخصوص زندانیان سیاسی محروم از دارو و درمان در ایران، به وضوح منعکس شده است. کمیته همچنین با برگزاری بین المللی مراسمهای ۲۰ ژوئن که از طرف این کمیته به عنوان روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی اعلام شده است، توجه جهانی را به امر زندانیان سیاسی در ایران معطوف نموده است. در بیستم ژوئن ۲۰۱۶، کمیته توانست در بیشتر از ۲۰ شهر جهان با موضوع حمایت از خانواده های زندانیان سیاسی به همراه تشكلهای مدافع آزادی زندانیان سیاسی مراسمها و اعتراضات خیابانی برگزار نماید. کنفرانس اسلو كه از سوی كمیته ما برگزار شده بود توانست برای اولین بار، ۲ نسل از زندانیان سیاسی سابق، فعالین علیه اعدام، فعالین و رهبران کارگری و معلمین در ایران و خارج از کشور را گرد هم آورد. در این کنفرانس، فعالین و رهبران سیاسی شناخته شده و زندانیان سیاسی سابق از ایران و خارج از کشور از جمله هاشم خواستار (دبیر کانون صنفی معلمین در خراسان)، محمود صالحی (از رهبران کارگری)، گلرخ ابراهیمی (همسر آرش صادقی)، شعله پاکروان (مادر ریحان جباری و فعال علیه اعدام) و تعدادی دیگر در حمایت از خانواده های زندانیان سیاسی به عنوان سخنران حضور داشتند. این کنفرانس به شکل مستقیم از اینترنت پخش میشد که با استقبال وسیعی در داخل از کشور مواجه شد و این یکی از ویژگی های این کنفرانس بود. این کمیته از بدو تشکیل تا به امروز صدها تظاهرات، پیکت، کنفرانس و کمپین در مورد زندانیان سیاسی در اکثر شهرهای اروپا، آمریکا و استرالیا برگزار کرده است و این اقدامات همچنان ادامه دارد، مبارزات میدانی و کمپینی یکی از مهمترین عرصه های فعّالیّت کمیته است که موجب گشت این کمیته به یک نهاد قابل رجوع، معتبر و شناخته شده در سطح جهان در عرصه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی ثبت شود.
انترناسیونال: تاکنون چه پیشرفت هایی داشته اید و در داخل و یا خارج از ایران تا چه حد این کمیته را میشناسند؟
شیوا محبوبی: كمیته از سال ٢٠١٠ كه دور جدید فعالیتهای خود را اغاز كرده است توانسته است به ظرفی برای سازماندهی و تشكل مدافعین آزادی زندانیان سیاسی، به تریبون زندانیان سیاسی و خانواده هایشان و فعالین در ایران، به ابزاری جهت فشار به دولتهای غربی و سازمانهای جهانی، به نیرویی جهت ایجاد و تقویت یك همبستگی جهانی علیه شكنجه تبدیل شده و رژیم اسلامی در ایران را جهت آزادی زندانیان سیاسی تحت فشار قرار دهد. این كمیته در طول این چند سال از تمام زندانیان سیاسی صرفنظر از تعلق سیاسی، اجتماعی، مذهبی و حزبیشان حمایت كرده و توانسته است به تشكلی معتبر و مورد اعتماد در زمینه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی تبدیل شود. فعالین و همكاران كمیته در كشورهای مختلف و از جمله ایران با این كمیته به صورت موردی و یا فعالیت دائم به صورت داوطلبانه كار میكنند. فعالیتها و فراخوانهای ما سراسریست و شامل تمام كشورها میشود از جمله برگزاری روز جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی كه هر ساله در سی خرداد برابر با بیستم ژوئن در كشورهای مختلف و در اشكال متنوع برگزار میشود و در ایران هم به صورت ارسال پیام حمایتی از سوی مدافعین آزادی زندانیان سیاسی و خود زندانیان از زندان تا حال صورت گرفته است. این روز جهانی شش سال است كه هر ساله در همه دنیا برگزار میشود. ما تنها كمیته ای هستیم كه توانسته ایم تشكلها و افراد مدافع زندانیان سیاسی از طیفهای مختلف را در این شش سال در یكروز در حمایت از زندانیان سیاسی به همكاری دعوت كرده و به این دعوت و همكاری جنبه عملی ببخشیم. به عنوان بخشی از فعالیتهایمان ما قادر بوده ایم به منبع معتبری برای رسانه ها، اتحادیه های كارگری و سازمانهای جهانی تبدیل شده و كارزارهایی مشترك با سازمانهای غیر ایرانی مدافع زندانیان سیاسی برای آزادی زندانیان و انعكاس وضعیتشان بر پا كنیم. ما در عین حال برنامه تلویزیونی زندانیان سیاسی را داریم كه تنها برنامه ایست كه در طول چند سال اخیر صرفا به زندانیان سیاسی و فعالین این عرصه اختصاص داده شده است. برنامه تلویزیونی ما توانسته در میان مردم ایران و مدافعین زندانیان در كشورهای مختلف محبوبیت پیدا كرده و ظرفی برای ارتباط با فعالین عرصه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی فراهم بیاورد.
انترناسیونال: محور فعالیتهای شما در خارج کشور چیست؟ در داخل کشور این فعالیتها را چگونه پیش برده اید؟
سرور كاردار: از مهمترین محورهای اقدامات عملی ما میتوان به برگزاری کمپین های بزرگ برای آزادی زندانیان سیاسی در سطح بین المللی اشاره کرد، این کمپینها در پاره‌ای مواقع زندانی سیاسی مشخصی را که در معرض خطر جدی اعدام هست را مورد توجه قرار میدهد که یکی از شیوه های بسیار موثر برای تحت فشار گذاشتن رژیم اسلامی و عقب نشینی آن میباشد، در این مورد میتوان به کمپین های لقمان و زانیار مرادی، سامان نسیم، زینب جلالیان، بهنام ابراهیم زاده و ده‌ها زندانی سیاسی دیگر اشاره نمود. همچنین همانطور که اشاره شد، مستند سازی از اوضاع زندانیان سیاسی و ارایه آن به مجامع بین المللی حقوق بشری از جمله حقوق بشر پارلمان اروپا و سازمان ملل نمونه های دیگری از این فعالیتها میباشد. تهیه لیستی وسیعی از زندانیان محروم از دارو و درمان که برای اولین بار توسط کمیته منتشر شد، یکی از مستند سازیهای منحصر به فرد کمیته بوده است، تاثیرات انعکاس این سند را در گزارش بان کی مون در خصوص ایران را میتوان به وضوح مشاهده کرد و نیز توجه سایر فعالین عرصه زندان را به این موضوع که کمیته آن را تحت عنوان اعدامهای خاموش مطرح کرد، از دیگر دستآورد های این شیوه کار در خارج از کشور میباشد. از دیگر محورهای فعّالیّت در خارج از کشور میتوان به عرصه های کار وسیع کمیته در زمینه اطلاع رسانی در میدیای اجتماعی اشاره کرد، تویت كردن موارد اضطراری در سطح گسترده، انعکاس اخبار وضعیت زندانیان سیاسی، دستگیری ها، فشارهای داخل زندان، تهدید به اعدام، احضاریه های قضائی و مواردی از این قبیل که زندگی زندانی را تحت تاثیر جدی قرار میدهد از این دست اقدامات کمیته میباشد. در واقع ما سعی می‌کنیم صدای زندانی سیاسی در خارج از کشور باشیم. در راستای این اقدامات، مسول و سخنگوی کمیته ده‌ها مصاحبه افشاگرانه رادیویی و تلویزیونی با رسانه های پر مخاطب ایرانی و خارجی داشته و دارند، در عین حال کمیته توانست به مدت چند سال با حمایت تلویزیون “کانال جدید” هر ۲ هفته یکبار به مدت ۲ ساعت برنامه تلویزیونی زنده تحت عنوان “برای نجات زندانیان سیاسی” تهیه کند، این برنامه یکی از پر بیننده‌ترین و محبوب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی در داخل ایران بود. در حال حاضر کمیته هر هفته برنامه‌ای به مدت سی دقیقه تحت عنوان “برای آزادی زندانیان سیاسی” ارایه میدهد. تشکیل کنفرانس ها، میزهای اطلاعاتی، فراخوان به تظاهرات در مقابل پارلمانهای کشورهای مختلف اروپا و همچنین در مقابل سفارت های جمهوری اسلامی به مناسبتهای مختلف از دیگر اقدامات میدانی مداوم کمیته میباشد. تا آنجا که به داخل کشور برمیگردد، برآیند و نتیجه تمامی این فعالیتها را به روشنی میتوان در داخل نیز مشاهده کرد.
بخش روابط عمومی کمیته توانسته است بدون وقفه تماس های خود را با زندانیان سیاسی، خانواده‌ها و حامیان آنان و فعالین عرصه زندان حفظ و گسترش دهد. این یکی از عرصه‌های مهم فعّالیّت ماست. هدف کمیته متشکل کردن این فعّالیّت‌ها در داخل و خارج از کشور میباشد، کنفرانس اسلو یکی از اقدامات عملی مشخص در این مورد بود.
انترناسیونال: تا چه میزان از وضعیت زندانیان و خواسته‌های آنان اطلاع دارید؟
شیوا محبوبی: خوشبختانه باید بگویم ما كاملا در جریان وضعیت زندانیان و خواسته هایشان هستیم و تقریبا نبض كمیته با نبض زندانیان سیاسی و خواسته‌ها و مبارزات‌شان میزند. ما اكنون شاهد این هستیم كه زندان و خارج از زندان همصدا و هماهنگ با همدیگر اعتراض میكنند و این هماهنگی صدای اعتراض زندانی و فریاد عدالت طلبی آنها و خانواده هایشان را در سطح دنیا چندین برابر تقویت و جلب همبستگی را امكان پذیرتر كرده است. وقتی زندانی سیاسی و خانواده‌اش در مورد وضعیت زندانیان و خواسته هایشان صحبت میكنند هیچ انسان با وجدانی نمیتواند گوش نكند و حتی به طریقی پشتیبانی نكند. این قدرت بسیج و به حركت در آوردن مردم از سوی زندانیان و خانواده هایشان به طرز شگفت انگیزی موثر است چرا كه در اكثر مواقع خواسته زندانیان صرفا در مورد خودشان نیست بلكه منعكس كننده و بیان كننده وضعیت و خواست كل زندانیان سیاسیست.
اقدامات و حركات زندانیان و خانواده هایشان در منعكس كردن وضعیتشان، اعتراض به وضعیت موجود و بیان خواسته‌ها و تلاش برای تحقق خواسته هایشان، كه در واقع خواست همه ما است ،تحسین بر انگیز است. یك مثال این اعتراض مورد فراخوان جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی به اعتراض در مورد وضعیت زندانیان و خواسته حذف اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” از پرونده‌ها بود. این فراخوان و اعتراض توانست در سطح وسیعی در ایران و خارج از ایران توجه و حمایت مردم و اتحادیه‌ها و سازمانها را به این اتهام كه تقریبا در پرونده همه زندانیان سیاسی موجود است جلب كند. موارد بسیاری از خواسته‌ها و اعتراضات زندانیان سیاسی را داریم كه روزانه در جریان است.
انترناسیونال: بنظر میرسد که در ایران تحت حاكمیت جمهوری اسلامی کشیدن یک مرز بین زندانیان سیاسی و زندانیان عادی مشکل باشد. به نظر شما چه کسانی زندانی سیاسی محسوب میشوند؟
سرور كاردار: وقتی میگوییم آزادی بی‌قید و شرط سیاسی منظورمان آزادی فعالیت سیاسی، آزادی عقیده، آزادی اعتصاب و آزادی تشکل هست و کسی هم که به دلیل اعتراض به نبود هرکدام ازاینها دستگیر میشود زندانی سیاسی محسوب میشود. به اعتقاد من، زندانی سیاسی به معنای اخص کلمه زمانی مفهوم پیدا می‌کند که چارچوب های حقوقی و انسانی شهروندان جامعه مورد تجاوز و در هم شکسته شده باشد و خبری از آزادی بیان، تحزب و تشکل وجود نداشته باشد و این تجاوزات بر اساس منافع یک طرفه سیاسی، ایدئولوژیک و اقتصادی حاکمیت موجود اعمال شده باشد. در واقع دخالت در سیاست حق طبیعی تمامی شهروندان یک جامعه میباشد، و تنها با گرفته شدن چنین حقی از شهروندان هست که عکس العملها به این کمبود جدی در فضای اجتماعی و سیاسی مشهود میشود، حال در ایران شاهد این هستیم که رژیم برای حفظ منافع و قدرت خود اکثریت شهروندان جامعه را به گروگان گرفته و این گروگانگیری ممکن نمیشود مگر به زور زندان، شکنجه و اعدام. ایجاد چنین خفقانی با ابعاد بسیار وسیع و بی‌رحمانه کّل شیرازه اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه را از هم پاشانده و به معضلات جدی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دامن زده و در عین حال به یک فاجعه انسانی عظیم تبدیل شده است. فقر، فحشا، بیکاری و ناامنی نمودهای بارز چنین شرایطی است. پر واضح است چنین حاکمیتی را در هیچ جای دنیا مردم برنمیتابند و خواهان رهایی از آن میشوند. جمهوری اسلامی برای کنترل خشم مردم و جلوگیری از تبدیل آن به یک انقلاب تمام عیار به سرکوب عریان روی می‌آ‌ورد. زندان،شکنجه و اعدام نمودهای عینی چنین سرکوبی میباشد. قربانیان چنین سرکوب وحشیانه‌ای در درجه اول الیت جامعه که خواهان آزادی فعالیت سیاسی، آزادی عقیده، آزادی اعتصاب، و آزادی تشکل هستند میباشند و در مقیاس وسیعتری مردم معمولی کوچه و بازار. در نتیجه ما به معنی عام کلمه تمامی این زندانیان را قربانیان مستقیم و غیرمستقیم سیاستهای ضد انسانی و وحشیانه اعمال شده از طرف رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی می‌دانیم. پر واضح است، اگر کمیته ما از امکانات وسیع تری برخوردار شود موضوع کارش دفاع از حقوق تمامی این انسانهای در بند خواهد بود.
انترناسیونال: آیا فعالیتهای این کمیته به زندانیان سیاسی محدود میشود؟ در رابطه با سایر زندانیان چه اقداماتی انجام میدهید؟
سرور كاردار: با توجه به توضیحاتی که در پاسخ به سوال قبلی دادم و با توجه به محدودیت‌های مادی ما، کمیته کار خود را محدود به دفاع از زندانیان سیاسی نموده اما این به مفهوم فراموش کردن سایر قربانیان جمهوری اسلامی نیست، در این رابطه ما کمپینهای گسترده‌ای برای اعتراض به اعدام های مربوط به جرائم مواد مخدر نیز داشته ایم، همچنین وضعیت زندانیان زن در زندان قرچک را مستند نموده ایم، از زندانیان کودک با تمام قوا دفاع کرده ایم و در رابطه با اسید پاشیها اطلاع رسانی کرده و اکسیونهای بزرگ برگزار کرده ایم، همچنین از زنان قربانی تعرضات جنسی با تمام قوا دفاع کرده ایم، نمونه بارز آن دفاع از ریحانه جباری و کمپین وسیع و ادامه دار علیه اعدام وی بود. بدون شک تمامی این انسانها قربانیان سیاستهای فاشیستی حاکمیت جمهوری اسلامی است و باید جواب سیاسی بگیرد.
انترناسیونال: چه برنامه‌های و کارزار هایی در دست اقدام دارید و برای آینده چه برنامه هایی دارید؟
شیوا محبوبی: ما كارزارهای ثابتی داریم كه همچنان در اشكال مختلف روی آن كار میكنیم از جمله: كارزار “نگذارید قلبشان از طپش باز ایستد”، كارزار “حمایت از زندانیان محروم از درمان” كه یكی از كارزارهای مهم و بسیار موفق ما بوده و كمیته از سال ٢٠١٢ اقداماتش را شروع كرد. در آن زمان كمتر كسی در خارج از كمیته باور داشت كه كارزار حمایت از زندانیان محروم از درمان ضروری و مهمتر از همه عملی و موثر خواهد بود اما ما شاهد این بودیم كه در اثر این كارزار سازمانهای مهم جهانی توجه‌شان به این قضیه جلب شد و در رابطه با زندانیان محروم از درمان اطلاع رسانی كردند. كارزارهای دیگرمان كه هنوز در رابطه با انها اقدام میكنیم شامل كارزارهای زیر هستند: كارزار حمایت از كارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده، كارزار حمایت از رویا صابری نژاد در انگلستان، كارزار حمایت از زندانیان سیاسی زن، كارزار حمایت از زندانیان مدافعین حقوق كودكان میباشد. در عین حال اعتراض علیه اعدام بخش همیشگی فعالیت ما بوده و میباشد. ما در طول این چند ساله كمپینهای زیادی در موارد مختلف داشته ایم.
در یكسال اخیر یكی از اولویتهای مهم كمیته ارتباط و جلب همكاری تشكلهای مدافع حقوق انسانی در كشورهای مختلف جهت حمایت از زندانیان سیاسی و پیشبرد كارزارهای مشترك بوده است. ما امیدواریم از این طریق همبستگی جهانی وسیعتری در حمایت از زندانیان سیاسی جلب و فشار موثرتری به رژیم بیاوریم. اقدام دیگر ما كه تا حال نیز در جریان بوده برگزاری موثر و وسیعتر سی خرداد – بیست ژوئن ـ روز جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی در سال آینده میباشد. از اقدامات مهمی كه امیدواریم بزودی در دستور قرار دهیم فعالیت در رابطه با برجسته كردن هر چه بیشتر خواست حذف اتهام” اقدام علیه امنیت ملی ” از پرونده زندانیان و جلب حمایت اتحادیه های كارگری و سازمانهای بشردوست در فشار به رژیم در این رابطه میباشد.
انترناسیونال: شما در کمپینهای خود بر وضعیت بعضی زندانیان مشخص تاکید می کنید و آنها را برجسته می کنید. آیا انتخاب این زندانیان دلیل خاصی دارد؟ و آیا این موجب نمی شود که سایر زندانیان فراموش شده تلقی شوند؟
سرور كاردار: ما همانطور که اشاره کرده اید بعضا وضعیت زندانی مشخصی را برجسته میكنیم. ما بر روی وضعیت زندانیانی كه جانشان در خطر فوری میباشد و اقدام برای نجاتشان حیاتیست طبیعتا تاكید بیشتری داریم. اما دلیل اصلی تاكید بر كیسهای مشخص اینست كه افكار عمومی و رسانه‌ها توجهش بیشتر جلب میشود. شما وقتی در كنار یك لیست از اسامی زندانیان در جزئیات به وضعیت یك یا دو نفر اشاره میكنید ارتباط احساسی بین خواننده و زندانی ایجاد میكنید و خواننده میتواند درد و رنج این زندانی را لمس كند و احساسش را شریك بشود. ما از طریق این كیسهای مشخص دریچه و روزنه ای باز میكنیم كه مردم عمق جنایات رژیم و وضعیت هزاران زندانی را ببینند. این نه تنها باعث فراموشی سایر زندانیان نمیشود بلكه توجه‌ها را جلب میكند. ما در سال اخیر كارزار ده روزه ای را اعلام كردیم به اسم “هیچ زندانی نباید گمنام بماند” و در این كارزار در رابطه با صدها زندانی صحبت كردیم كه اسامیشان در جایی منتشر نمیشود.
انترناسیونال: مردم در داخل ایران در دفاع از زندانیان سیاسی چه کارهایی می توانند انجام دهند؟
شیوا محبوبی: به نظر من حمایت از زندانیان سیاسی در ایران وسیعتر شده است و ما شاهد حمایتهای بیشتری از سوی تشكلهای كارگری، معلمان و هنرمندان و سایر اقشار جامعه در ایران در رابطه با زندانیان سیاسی به طور عموم و همچنین به صورت موردی هستیم. اقدامی كه معمولا خیلی موثر بوده صحبت كردن خانواده‌ها در مورد عزیزان زندانیشان است. هر بار كه خانواده ای وضعیت فرزندش را چه به صورت نامه و یا مصاحبه با رسانه ای مطرح كرده است توجه مردم در اقصا نقاط جهان را در سطح وسیعی جلب كرده و انگیزه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی را چند برابر نموده است. یك شگرد همیشگی رژیم تهدید خانواده‌ها و اینكه نباید رو به مردم در مورد زندانیان صحبت كنند بوده است و به خانواده‌ها میگویند اگر علنی صحبت كنند فرزندشان به خطر میافتد در حالی كه این ادعای رژیم كاملا دروغ است و مبنای واقعی ندارد. تجربه ثابت كرده است و بارها از زبان خود زندانیان سیاسی شنیده ایم كه یكی از موثرترین راه برای حفظ جان زندانی مطرح كردن وضعیتش به صورت علنی و وسیع است.
چندی پیش دانشجویان دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر در اقدام جالبی در حمایت از زندانی سیاسی امید كوكبی وضعیت و عكسش را منعكس كرده بودند، به نظر من این اقدامات باید هر چه وسیعتر بشود. تجمع در مقابل زندانها و دفاتر رسمی رژیم همیشه توانسته توجه زیادی را جلب كرده و تحركی در میان مردم بوجود بیاورد، باید علیه احكام اعدامها در مقابل زندانهایی كه این زندانیان محبوس شده اند تجمع كرد. بارها خانواده‌ها و مدافعین زندانیان تجمع كرده اند ولی این باید وسیعتر شود.
انترناسیونال: در خارج از کشور چه میشود کرد؟ توقع شما از مردم، شخصیتها و نهادهای سیاسی چیست؟
شیوا محبوبی: در خارج از ایران به نظر من باید در سطح وسیعی خواستار اخراج رژیم اسلامی و نهادهایش از سازمانهای جهانی باشیم، باید كارزارهای حمایت از زندانیان سیاسی را با مراجعه به مردم و نهادها در جامعه سازمان دهیم. ارتباط مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و سرنگونی رژیم و اسلام سیاسی و امنیت در همین جوامع غربی را برای مردم توضیح بدهیم و بگوییم چرا باید از مبارزات مردم ایران حمایت كنند. مردم در سطح دنیا، علیرغم بیرحمی سیستم سرمایداری، ظرفیت عظیمی برای دفاع از انسانیت دارند، ما باید این ظرفیت عظیم را در حمایت از زندانیان سیاسی و مبارزات مردم ایران سازمان بدهیم. دانشجویی كه در دانشگاهی در اروپا درس میخواند باید با دانشجوی زندانی در ایران احساس ارتباط كند و تلاش برای آزادی دانشجوی زندانی را مسولئیت خود بداند. ما و سایر نهادها توانسته ایم حمایت تعدادی از اتحادیه‌ها و سازمانهای بشردوست را جلب كنیم و در چند مورد اتحادیه های كارگری برای كارگران زندانی كارزار برگزار كردند، اما این حمایتها اغلب موردی و مقطعیست و ادامه كاری ندارد. ما باید وضعیت و زندانی بودن كارگر را مشغله این اتحادیه‌ها بكنیم. تعدادی از نمایندگان در پارلمانها انسانهای مترقی وبشردوستی هستند كه با كار مداوم میتوان از نیرو و ظرفیت آنها برای فشار بر رژیم اسلامی و پیشنهاد لایحه و طرح علیه جنایات رژیم در پارلمان مربوطه بهره برد. هنرمندان ایرانی در در خارج از كشور این امكان را دارند كه نقش بیشتری در جلب حمایت از زندانیان سیاسی داشته باشند و باید از آنها خواسته شود كه دست به اقدام بزنند. ابتكارات متنوع و موثری را میشود در دستور گذاشت اما باید نهادها و شخصیتها و مدافعین حقوق انسانی برای این موضوع برنامه ریزی كرده و این موضوع را در اولویت كار خود قرار بدهند.
انترناسیونال: با تشکر از شیوا محبوبی و سرور کاردار و با آرزوی موفقیت برای کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
