حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
خیزش های مردمی: اطلاعیه شماره ۲۷۰
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت طی بیانیه ای به تاریخ ۲۱ دی تحت عنوان”بیانیه در ارتباط با اوضاع اخیر جامعه” بر خواستهای فوری به عنوانی مبنایی برای اتحاد همه بخش های کارگری و کل جامعه برای رهایی از شرایط برده وار حاکم تاکید میکند. در مقدمه این بیانیه بر شعله ور تر شدن خشم مردم از فقر و بی تامینی بدنبال قتل مهسا امینی و گذشت بیش از صد روز از این اعتراضات اشاره شده و در ادامه آن چنین آمده است:” زندانها پر شده از وجود جوانان و نوجوانانی که جگر گوشه های ما مردم هستند. در همین مدت حدود ۶۰۰ نفر با شلیک گلوله و یا در زندان در اثر شکنجه جان خود را از دست داده اند. بسیاری از اینها جوانان، نوجوانان و حتی کودک ده ساله ای مثل کیان پور فلک هستند. نیروهای سرکوب در خیابان ها پخش و پراکنده هستند و گشت میزنند. بعلاوه اینکه در این مدت دهها هزار نفر بازداشت شده اند و حکومت با دستگیر شدگان همچون اسرای جنگی برخورد کرده و باشکنجه، تجاوز و مرگ خاموش زندانیان سرکوب را به حد اعلای خود رسانده و هر روز احکام اعدام بیشتری را رو میکند. از جمله در هفدهم آذر ماه تا کنون چهار جوان انقلابی ، ۴ کارگر معترض به اسمی محسن شکاری، مجید رضا رهنورد، محمد مهدی کرمی و محمد حسینی اعدام شدند و ما تاکید کردیم که پاسخ این اعدام ها و سرکوبها گسترش اعتراضات و اعتصابات سراسری است. این در حالیست در کنار این سرکوبها معیشت ما کارگران و مردم هر روز بیشتر مورد چپاول و غارت قرار میگیرد و خط فقر به سی میلیون رسیده و ابعاد فقر و گرسنگی و نداشتن مسکن و آوارگی فاجعه بار است.
ما کارگران از فقر و زندگی زیر خط فقر و بی تامینی، از افزایش چندرغاز دستمزدها و زندگی زیر خط فقر، از دویدن هر روزه دنبال دستمزدهای پرداخت نشده و جاده بستن ها، از زورگویی های پیمانکاران مفتخور و آخرش هم بیرون کشیدن پیکر همکارمان از کوره های ذوب آتش به عصیان آمده ایم و این وضع دیگر برای هیچ کس قابل دوام نیست. معیشت، منزلت، حق مسلم ماست.
مهسا امینی این دختر جوانی که هزار آرزو داشت فقط و فقط بخاطر حجاب دستگیر شد و به قتل رسید. زنان بسیاری به همین جرم جانشان را از دست داده اند و زندگی شان به خطر افتاده، زندانی شده و هم اکنون در بازداشت بسر میبرند. اینهمه ستم و تبعیض و جنایت علیه زن را باید پایان داد و اینها همه دردهای مشترک ما مردمی است که به خیابان آمدیم و همه دردهایمان را و شعار زن، زندگی، آزادی را فریاد زدیم و این جنبشی است که سر باز ایستادن ندارد”. در ادامه این بیانیه این کارگران تاکید کرده و مینویسند:”ما برده نیستیم که هر روزه شاهد اعمال قدرت و اراده از بالای سر خود بر کارمان و بر منش و روش زندگی مان باشیم. ما به معنای واقعی کلمه آزادی و رفاه و آسایش میخواهیم. راه خلاصی از این وضعیت اتحاد و همبستگی و یکی شدن ما مردم است. امروز وقت آن رسیده است که همه ما کارگران، ما معلمان، ما بازنشستگان، ما جوانان، دانشجویان، دانش آموزان، ما مدافعین حقوق زن و حقوق کودک و ال جی بی تی ها، مدافعین محیط زیست و ما همه طیف های به جان آمده و معترض صف واحدی را شکل بدهیم و با متحد شدن حول یکسری خواستهای فوری سنگر محکمی بسازیم برای گام های بعدی و پیروزی نهایی.”.
بیانیه در خاتمه با اعلام خواستهایی همه کارگران و همه مردم را به متحد شدن حول آنها فرا میخواند. رئوس مهم این خواستها عبارتند از:
” آزادی فوری و بدون قیدو شرط همه بازداشت شدگان، همه انسانهایی که بخاطر عقیده و اعتراض در زندانند و پایان دادن به پرونده سازیهای امنیتی علیه مخالفین و معترضین تحت عناوین محاربه، اخلال در نظم و امنیت جامعه و این دست اتهامها، پایان دادن به احکام ارتجاعی “اعدام”، بدون هیچ چون‌وچرایی و لغو فوری تمامی احکام اعدام و مجازات اعدام ، پایان دادن به هرگونه ستم و تحقیر و تبعیض علیه زنان و به آپارتاید جنسیتی در جامعه، جدایی مذهب از دولت و اداره جامعه و تاکید بر اینکه مذهب رسمی وجهی از اعمال دیکتاتوری بر جامعه است و انسانها میتواند مذهب و از هر نوع آنرا داشته باشند یا اصلا مذهب نداشته باشند و به رسمیت شناختن این اصل به عنوان یک شرط مهم آزادی عقیده و بیان در جامعه ، آزادی بدون قید و شرط اعتراض، تجمع، اعتصاب، تظاهرات و آزادی بدون قید و شرط بیان و اندیشه به عنوان حقوق پایه ای مردم و به رسمیت شناختن آن، پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات و به پدیده جرم سیاسی و زندان و زندانی سیاسی، برسمیت شناسی حقوق مساوی برای همه شهروندان کشور مستقل از عقیده و مذهب، قومیت، جنسیت، گرایشات جنسی، و از بین رفتن هرگونه تبعیض و نابرابری مدنی و اقتصادی و طبقاتی” .
در بند آخر این بیانیه بر اداره شورایی و جمعی جامعه تاکید شده و چنین آمده است:” ما هیچگونه اعمال قدرتی از بالای سر خود را چه در کار و چه در زندگی بر نمی تابیم. خواست ما اداره شورایی و جمعی جامعه است. اعلام این خواستهای حداقلی اولین قدم برای اعمال اراده جمعی ما مردم برای اتحاد و رقم زدن به سرنوشت و آینده مان است. ” . شورای سازماندهی همگان را به پیوستن به این خواستها فراخوانده است.
اعلام چنین بیانیه ای به عنوان مبانی پایه اتحاد سراسری مردم برای رهایی یک پیشروی مهم در جنبش کارگری و در مبارزات مردمی است و حزب کمونیست کارگری قاطعانه از آن حمایت میکند. زنده باد انقلاب زن، زندگی، آزادی!
نابود باد حکومت اسلامی!
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۵ دی ۱۴۰۱، ۱۵ ژانویه ۲۰۲۳
