انقلابی زیبا با همبستگی گسترده جهانی

متن سخنرانی سمن فرحزاد از سازمان جوانان کمونیست در گردهمایی حمایتی از انقلاب ایران در کپنهاگ
شنبه هفتم ژانویه۲۰۲۳
بر اساس آمار گلوبال پروتست تراکر(Global Protest Tracker)، که وضعیت حرکتهای اعتراضی در سراسر جهان را رصد می کند، از سال ۲۰۱۷ تا دسامبر ۲۰۲۲ بیش از ۴۰۰ خیزش اعتراضی بزرگ در بیش از ۱۳۲ کشور جهان رخ داده است. این خیزشها در مواردی به تغییر رژیم سیاسی در کشورشان منجر شده، و در مواردی دیگر تاثیرات سیاسی،‌ اقتصادی، و اجتماعی قابل توجهی بر کشورهایشان گذاشته اند. با این وجود توجهات جهانی به بسیاری از آنان ناچیز و یا در مواردی اصلا وجود نداشته است.
اما در این میان به گواه بسیاری میزان پشتیبانی جهانی از خیزش زن، زندگی، آزادی در میان سیاساتمداران، افکار عمومی، هنرمندان، ورزشکاران، نویسندگان، و چهره های شناخته شده در سراسر جهان، اگر نگوییم بی سابقه، که به یقیق کم سابقه بوده است.

حال، پرسش این است که دلیل این همه همدلی و پشتیبانی جهانی با خیزش ایرانیان چیست؟
شاید بتوان اینگونه پاسخ داد: خیزش زن،‌ زندگی، آزادی تجلی تلاش زیبای انسانی است که نه تنها برای حقوق خود، که برای حقوق همنوعان خود می جنگد. و این آن چیزی است که احترام جهانیان را برانگیخته است.

خیزش مردم در ایران تصاویر نادری را به تاریخ بشریت هدیه کرده است که شاید روزی تصور آن غیرممکن می نمود: تصویر هزاران مردی که برای حقوق زنان فریاد می زنند.
تصویر زنانی که نه تنها حقوق خود را فریاد می زنند بلکه شانه به شانه مردان برای ساختن زندگی ای درخور شان و منزلت انسان، و رسیدن به آزادی در مقابل دستگاه کشتار جمهوری اسلامی ایستاده اند.
ویژگی دیگر خیزش زن، زندگی، آزادی که احترام جهانیان را بر انگیخته است مشارکت گروههای مختلف سنی، جنسی، اتنیکی، مذهبی، اجتماعی، و اقتصادی در آن است. گروههایی که در عین متفاوت بودن و داشتن دیدگاهها و مطالبات متفاوت، با امید و یقیق به امکان ساختن فردایی بهتربرای همه آنان دست در دست هم بر نظام استبداد و تباهی جمهوری اسلامی خروشیده اند.

بنابراین آن چیزی که خیزش مردم ایران را قابل تحسین و احترام ساخته است پتانسیل انقلابی این خیزش است که تنها به یک تغییر رژیم سیاسی در ایران محدود نخواهد شد. بلکه انقلابی خواهد بود برای ساختن ایران فردا. ایرانی که در آن کسی به خاطر جنسیتش مورد ستم و تبعیض قرار نخواهد گرفت. ایرانی که کلمه ستم اتنیکی و ملیتی در آن به افسانه تبدیل شود. ایرانی که در آن هیچ هویتی انکار نمی شود و هیچ اندیشه ای سرکوب نمی شود. ایرانی که هیچ کودکی از تحصیل باز نماند. ایرانی که در آن هیچ انسانی استثمار نشود. ایرانی که در آن حکم اعدامیصادر نشود. ایرانی که در آن هیچ خانواده ای غم تهیه پول دارو بر غم بیماری عزیزانش افزوده نشود. ایرانی که در آن هیچانسانی از داشتن شناسنامه محروم نشود. ایرانی که در آن جوانان و نوجوانانش با فکر کردن به آینده به جای حس یاس با شوق و اشتیاق بیشتری تلاش کنند. ایرانی که در آن هر انسانی که کار می کند نگران هزینه های زندگی برای فردایش نباشد. و ایرانی که در آن حق انسانی هیچ مهاجری پایمال نخواهد شد. ایرانی که محیط زیستش دیگر در معرض نابودی نیست. و ایرانی که در آن« مردم بی لبخند» به مردم شاد تبدیل شود.
و ما تا رسیدن به آن روز به مبارزه خود ادامه خواهیم داد و یقیق داریم همانگونه که زنده یاد احمد شاملو می گوید:

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است
روزی که هر حرف ترانه ای است
تا کمترین سرود بوسه باشد
و من آنروز را انتظار می کشم
حتی روزی
که دیگر
من نباشم