حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
گفتگو با شهلا دانشفر در برنامه تلویزیونی خط رفاه در کانال جدید
حسن صالحی: وقتی که روز دوشنبه هجدهم مهرماه خبر اعتصاب کارگران پروژه ای نفت آبادان همراه با ویدئو کلیپ های آن منتشر شد شور وشعف همه را فرا گرفت و همه این احساس را داشتند که جنبش انقلابی مردم ایران وارد یک فاز تازه ای شده است. خود شما چه احساسی داشتید؟ مقداری در مورد ابعاد این اعتصاب برای ما توضیح دهید؟
شهلا دانشفر: من هم با این احساس کاملا شریک هستم. بسیار شورانگیز و نقطه عطف جدیدی در انقلاب مردم است. ببینید شانزدهم مهر ماه یک روز بزرگ اعتراضی بود . در این روز مردم در بیش از سی شهر و دانشجویان از دانشگاههای مختلف در پاسخ به فراخوان های داده شده از سوی جوانان محلات تهران و تشکلهای دانشجویی در روز و شب به خیابان آمدند و فریاد مرگ بر دیکتاتور سر دادند. روزهای که گستردگی اعتراضات مردمی بازتاب وسیع جهانی پیدا کرد و امروز همه دارند از انقلاب مردم ایران برای رهایی سخن میگویند. انقلابی که نماد آن مهسا امینیی است و با شعار زن، آزادی، برابری معنی میشود. بدین ترتیب دیدیم که در شانزدهم مهر ماه چگونه مردم سازمانیافته و قدرتمند به خیابان آمده اند تا حرف آخرشان را بزنند. ما از این اتفاق مهم به عنوان یک نقطه عطف صحبت کردیم. و اتفاقات آنچنان پرشتاب و سریع جلو میرود که دوروز بعدش شاهد اعتصاب کارگران پروژه ای نفت در پارس جنوبی و فاز دو پالایشگاه آبادان و به میدان آمدن کارگران نفت بودیم. گفتمان اعتصاب سراسری خیلی زود به گفتمان سیاسی جامعه تبدیل شد. هشتگ آن به یک ترند وسیع در جامعه تبدیل شده است. یکی از تاکیدات مردم در طول اعتراضاتشان تاکید بر اعتصابات سراسری بوده است. اعتصاب کارگران نفت در دوشنبه هجدهم مهرماه پاسخی به این شرایط بود و به باور من این خود نقطه عطفی دیگر در سیر پیشروی انقلاب مردم است. اعتصاب و تجمع کارگران پروژه ای نفت از عسلویه که بطور واقعی یک اردوگاه پادگانی کار در بوشهر است و کنگان در فاصله نزدیک آن و فاز دو پالایشگاه آبادان آغاز شد. و بدینگونه درهجدهم مهرماه بیش از سه هزار کارگر پروژه ای از شرکت های مختلف در پارس جنوبی در همبستگی با خیزش انقلاب مردم در کف خیابان دست به اعتصاب زدند وتجمع کردند. نقطه جالب دراین اعتراضات این بود که این بار اعتراض کارگران با شعارهای مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه ای مستقیم به کف خیابان وصل شد. این اتفاق من را به یاد شعار تاریخی کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما در انقلاب ۵۷ انداخت. برای اینکه در سال ۵۷ با ورود قدرتمند کارگران نفت به انقلاب شعار کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما به شعار انقلاب مردم تبدیل شد و کارگران نفت با اعتصابات سراسری خود و با به میدان آمدنشان ضربه نهایی را بر پیکر رژیم شاه زدند و مدت کوتاهی پس از آن شاه سرنگون شد. و امروز شروع اعتصاب کارگران نفت نوید بخش چنین روزهایی برای رهایی از شر جهنم جمهوری اسلامی است. با این تفاوت که اگر در سال ۵۷ اعتصابات کارگران نفت ابتدا با خواستهای صنفی ای چون پرداخت سود ویژه و غیره خود را بیان میکرد. امروز اعتراض کارگران اعتصابی نفت از همان آغاز به میدان آمدنشان سیاسی است و خود را در همبستگی با خیزش انقلابی مردم تعریف میکند و دیدیم که کارگران همصدا با مردم فریاد مرگ بر دیکتاتور سر دادند. در هفته قبل از آن نیز ما شاهد پیوستن راننندگان حمل و نقل پایانه شاهپور در اصفهان و راهپیمایی آنها در کف خیابان بودیم. در همین مدت نیز کارگران در مراکز مختلفی چون اتوبوسهای بی آرتی در تهران پارس و پتروشیمی دنا و نیروگاه دالاهو اعتصاباتی داشتند. معلمان دو روز اعتصاب اخطاری را بر پا کردند و برای سیزده مهر نیز در شهرهایی دست از کار کشیدند. و نیز تشکلها و نهادهای مختلف کارگری طی بیانیه هایی در محکومیت قتل مهسا امینی همبستگی خود را با اعتراضات مردمی اعلام کرده و اولتیماتوم داده بودند که اگر سرکوبها خاتمه نیابد و نیروهای سرکوب از خیابان ها جمع نشوند دست به اعتصابات سراسری خواهند زد. امروز اعلام اعتصاب سراسری از سوی کارگران پیمانی نفت یعنی از یک مرکز کلیدی کارگری که هزاران کارگر را در بر میگیرد، از یک مرکزی که میتواند اقتصاد حکومت و کنترل آن بر جامعه را فلج کند و اعتصاب آنها قابل تسری در کل نفت و در کل جامعه است، و وقوع این اتفاق به لحاظ تحولات سیاسی ای که شاهدش هستیم و سیر استراتژیکی انقلاب، بسیار بسیار مهم است. همین جا درود میگویم به کارگران نفت و طبعا در این برنامه دنبال خواهیم کرد که در این اعتراضات در نفت چه گذشت و الان در کجای کار قرار داریم.
حسن صالحی: سوال بعدی من در همین رابطه است.روز هجدهم مهر اعتصاب کارگران پروژه ای نفت در چندین مرکز نفتی در پارس جنوبی و پالایشگاه آبادان شروع شد. و این اعتراضات با واکنش سرکوبگرانه جمهوری اسلامی روبرو شد و تعدادی هم بازداشت شدند. چه اتفاقاتی در دو روز دوشنبه و سه شنبه گذشت؟
شهلا دانشفر: همانطور که اشاره شد روز دوشنبه کارگران پروژه ای نفت از همان آغاز صبح در چند مرکزی نفتی در عسلویه و کنگان و نیز در فاز دو پالایشگاه آبادان با شور و شوق و کف زدن و در همراهی با اعتراضات مردمی در کف خیابان دست از کار کشیدند و تجمع کردند. البته این اتفاق ناگهانی نبود. قبلا شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت طی بیانیه ای در محکومیت قتل مهسا امینی و بعد در همبستگی با اعتراضات مردمی اولتیماتوم داده بود که اگر به سرکوبگری ها پایان داده نشود کارگران دست به اعتصاب سراسری خواهند زد. کارکنان رسمی نفت نیز در بیانیه خود قتل مهسا امینی را محکوم کرده و اولتیماتوم به اعتراضات گسترده و اعتصاب داده بودند. روز هجدهم مهرماه کارگران پروژه ای نفت در واقع اولتیماتوم خود را عملی کردند. این کارگران در این روز بطور واقعی قدرت خودشان، قدرت اعتراضات مردمی در کف خیابان و شعاردهی های شبانه را میدیدند و به وجد آمده بودند. در این روز کارگران اعتصابی نفت در سه راه عسلویه جاده ها را بستند و همصدا با مردم در خیابان شعار مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه ای سر دادند. بدین ترتیب همانطور که اشاره کردم کارگران با رویکردی سیاسی و در همبستگی با اعتراضات مردم علیه قتل مهسا امینی و کل بساط جهنمی جمهوری اسلامی وارد میدان شدند و این اتفاق شوکی بر حکومت بود و خونی جدید وارد شریان انقلاب مردم کرد و موجب شور و شوق همه مردم گردید. در مقابل اعتراض کارگران حکومت با نیروی سرکوب زیادی وارد کار شد. سه راه عسلویه را باز کردند. فضا را بشدت امنیتی کردند و بعد هم شبانه دست به دستگیری زدند. اما کارگران اعلام کردند که ساکت نمی مانند و به اعتراضشان ادامه میدهند. شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت نیز ضمن محکوم کردن سرکوب حکومت اعلام داشت که شما همکاران ما را بازداشت کرده اید و ما کارگران نفت ساکت نمی مانیم و در این بیانیه همه کارگران شاغل در مراکز نفتی از رسمی و پروژه ای را به اعتصاب سراسری فراخواند و در بیانیه خود بر سه محور آزادی همکاران بازداشتی و بازداشت شدگان اخیر و تمامی زندانیان سیاسی، خروج نیروی سرکوب از مراکز نفتی و جمع شدن این نیروها از تمام خیابانها در تمامی شهر ها و محاکمه قاتلین مهسا امینی و همه کسانیکه در اعتراضات اخیر به قتل رسیده اند تاکید کرد. با این قدرت شورای سازماندهی اعلام کرد و گفت ما هشدار میدهیم به مقامات که با سرکوب کوتاه نمی آییم. سالهاست که زیر دست پیمانکاران له شده ایم. بعد هم به همه کارگران نفت رسمی و غیر رسمی و حجمی و غیره فراخوان داده است که اعتصاب را با قدرت به پیش ببریم. روز نوزدهم مهرماه هم دیدیم که کارگران پالایشگاه آبادان گیت ۲۴ دست از کار کشیدند و تجمع کردند. در کنگان نیز اولتیماتومی سه روزه دادند و اعلام کردند که اگر بازداشتی ها آزاد نشوند و به فضای امنیتی خاتمه داده نشود در اشکال گسترده تر دست به اعتراض خوهند زد. بدین ترتیب تاکید کارگران نفت بر اعتصاب سراسری پاسخ محکم آنها بر این سرکوبگری بود. بدین ترتیب شروع اعتصاب در نفت پاسخی به اعتراضات مردمی در کف خیابان است. در عین حال این شروع اعتصابات سراسری در مراکز نفتی و جرقه ای برای اعتصابات سراسری در سطح جامعه است.
حسن صالحی: نکته مهمی است که اشاره کردید. جا دارد اشاره کنم که اخباری که از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت منتشر میشود توسط بسیاری از رسانه های جمعی بزرگ منتشر شده است. و بازتاب بسیار گسترده ای در این رسانه ها داشته و مورد توجه قرار گرفته است. نکته ای که شما اشاره میکنید اینست که این اعتصابات میتواند سرآمد اعتصابات در کل صنعت نفت شود. یعنی اینکه بدنبال آن کارگران رسمی نفت وارد اعتصاب شوند و بعد هم پیش درآمدی برای اعتصابات سراسری بشود. اما قبل از اینکه به این موضوع بپردازیم مشتاقم بپرسم که واکنش مقامات رسمی حکومتی و یا مقامات وزارت نفت در قبال این اعتصاب چه بوده است.آیا واکنشی نشان داده اند؟ یا اینکه اینها معمولا سکوت میکنند و نیروهای پاسدار و سرکوبگرشان را سراغ کارگران میفرستند؟
شهلا دانشفر: اولین واکنش حکومت گسیل نیروهای سرکوبگرش به مراکز اعتصابی نفت بود. همانطور که اشاره شد دست به دستگیری زدند. فضا را امنیتی کردند . زیر فشار اعتراضات کارگران و در هراس از شدت یافتن اعتراضات خیابانی در همبستگی با آنها تعدادی از بازداشت شدگان آزاد شدند. اما هنوز تعدادی هم هنوز در زندانند. که بدلیل وجود شرکت های بسیار در این منطقه هنوز اسامی کامل بازداشت شدگان روشن نیست اما نام یازده نفر آنها از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت منتشر شده است. بدین ترتیب یک مساله فوری کارگران نفت آزادی تمامی بازداشت شدگان است. همین الان فراخوان هایی برای اعتراضات خیابانی داده شده است. یک مساله اش حمایت از مردم سنندج، زاهدان و کارگران نفت و سرکوبگری های حکومت است. در همین فاصله بیانیه های حمایتی بسیاری از سوی تشکلها و نهادهای مختلف کارگری در محکومیت سرکوب کارگران نفت و بازداشت کردن شماری از آنها منتشر شده است. این حمایت ها باید وسعت پیدا کند و سراسری شود. شعار کارگر نفت ما، رهبر سر سخت ما، شعار انقلاب ۵۷ بود و الان باید به شعار انقلاب ۱۴۰۱ تبدیل شود و همه جا بر در و دیوار این شعار نوشته شود. ما نیز در سطح بین المللی تلاش میکنیم که صدای کارگران نفت باشیم. اما جدا از سرکوبگری های حکومت عکس العمل دیگر از سوی پیمانکاران است. آنها بخاطر اینکه مشاهده میکنند که اعتصاب زمینه گسترش سراسری شدن را دارد و فراخوان های کارگران به اعتراضات سراسری در همه بخش های نفت است، خود دست به تعطیل برخی شرکتها زدند تا اسم اعتصاب به خود نگیرد. نمونه اش در پتروشیمی صدرا در عسلویه بود. بویژه الان این اعتصابات در شرایطی صورت گرفته که اینها جرات نمیکنند کسی را به جای کارگران اعتصابی سر کار بیاورند. بخاطر اینکه اعتصابات وصل است به خیابان و همه این کارگران همه مردمی هستند که در کف خیابان فریاد مرگ بر دیکتاتور سر میدهند. بنابراین انجام چنین کاری برای آنها هزینه بردار است.
حسن صالحی: یعنی اینکه پیمانکاران با تعطیلی مراکز کاری هدفشان اینست که مانع تجمعات اعتراضی کارگران شوند.
شهلا دانشفر: دقیقا همین طور است. همچنین بنا بر خبرهایی که ما دریافت کردیم بخشی از مقامات نفتی با شتاب سفر کردند به تهران برای تشکیل جلسه ای اضطراری. چون اتفاقی که در روز هجدهم مهر ماه افتاد شوکی برای حکومت بود. البته پیش بینی میکردند که اعتصاب کارگران شروع شود. چون آنها اولتیماتومش را داده بودند. ولی نه. اعتصابی چنین تعرضی و سیاسی و این قدرت و ضربی که استارت اعتصاب کارگران و شعارهای اعتراضی شان داشت حاکی از شرایط جامعه ای است که بسرعت دارد میرود تا بر سر رهایی از بربریت و توحش حاکم جمهوری اسلامی تعیین تکلیف کند. به همین دلیل حکومتیان در برابر اعتراضات کارگران نفت هم محتاط هستند و هم تلاش میکنند با امنیتی کردن مراکز نفتی و دستگیری جلوی گسترش اعتصاب را بگیرند و برای آن دارند برنامه ریزی هایشان را میکنند. شما صحبت های اژه ای جلاد رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی در نشست “شورای عالی قوه قضائیه” در هجدهم مهرماه را شنیدید که در اوج درماندگی گفت ما آمادگی استماع نقطه نظرات و پیشنهادات و انتقادات مردم را داریم و “هیج ابایی از اصلاح و رفع ضعف نداریم”. مردم هم در کف خیابان رساتر از قبل فریاد مرگ بر دیکتاتور سر دادند. همانطورکه جواب سخنان خامنه ای را در شعار دهی شبانه با فریاد مرگ بر خامنه ای دادند.
حسن صالحی: کفته شد که اعتصاب کارگران نفت به کف خیابان وصل بود و کارگران تقریبا همان شعارهایی را دادند که مردم در کف خیابان میدهند. ولی آیا کارگران در این اعتصاب خواستهای دیگری نیز مطرح کردند که مختص خودکارگران نفت باشد؟
شهلا دانشفر: کارگران اعتصابی نفت در فراخوان به اعتراضشان تراکتی پخش کردند که در آن لبّ و اساس اعتراض خود به بردگی حاکم بر شرایط زندگی و کارشان را اعلام میکنند. در این تراکت به سیاق سرود “برای” مینویسند:”برای اتوبوسهای اسقاطی، برای زندگی حیوانی، برای خوابگاه ساسی، برای غذاهای آلوده، برای شرج ها، برای بیهوشی، برای صبح قبل بوق سگ ، برای چکی که هرگز پاس نشد و بیمه ای که واریز نشد و برای ساعتی که لرزشش از لرزش اتوبوس بیشتر بود، برای نیروهای پروژه ای اعتراضمان را نشان دهیم” با این “برای” کارگران نفت در واقع اعتراض خود را به سرود اعتراض “برای” که مردم در کف خیابانها آنرا سر دادند وصل کردند. به شعار اتحاد بخش زن، زندگی ، آزادی در انقلاب وصل کردند و جوهر واقعی اعتراضشان را بیان کردند. تا آنجایی هم که به همبستگی با اعتراضات مردمی بر میگردد همانطور که جلوتر اشاره کردم شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت بر سه موضوع آزادی تمامی بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی، جمع شدن نیروهای سرکوب از مراکز نفتی و در تمام شهرها، و محاکمه قاتلین مهسا و دیگر جانباختگان اعتراضات مردمی تاکید کرده است. این کارگران همانطور که با شعار مرگ بر دیکتاتور دست به اعتراض زدند، خواستهای فوری شان نیز به خیزش انقلابی مردمی مربوط است.
حسن صالحی: قبل از وقوع اعتصاب شک و تردید هایی بود که کارگران بدلیل وضعیت شغلی شان ممکن است کمی احتیاط بکنند که وارد میدان بشوند. ولی الان شما دارید صحبت میکنید که این اعتصابات تازه شروع کار است. شروع حرکتهای بزرگتری است.به این معنا که بعدا ممکن است کارکنان رسمی نفت به اعتصاب بپیوندند و بعد هم زمینه ای بشود که کارگران در سطح جامعه وارد اعتصاب سراسری شوند. یعنی الگوی کارگران نفت تکثیر شود. این احتمال را شما چقدر قوی میدانید که در چشم انداز نزدیکی این اتفاق بیفتد؟ اوضاع سیاسی چنان با شتاب جلو میرود که من این اتفاق را خیلی محتمل میدانم. شانزده مهر توازن قوا را عوض کرد و حاصلش شد شروع اعتصابات در نفت.و حالا این اعتصابات بعلاوه اعتراضات گسترده مردمی در شانزده مهر بعلاوه فراخوانهایی که برای تجمعات سراسری داده میشود و شاهد انجام آن هستیم و گسترش اعتراضات خیابانی احتمال شکل گیری اعتصابات سراسری در نفت و در سطح سراسری را محتمل تر میکند. حال برای زمینه سازی بیشتر این اتفاق تاکید ما بر وسعت یافتن اعتراضات در کف خیابان و گسترش دامنه اش در سطح سراسری در تمام شهرها و محلات مختلف شهری است. این اعتراضات باید به تمام شهرها کشیده شود. برای اینکه نیروی سرکوب حکومت را پخش کند و مانع سرکوبگری های بیشتر رژیم شود.و بتواند توازن قوا را به نفع اعتصابات سراسری آماده تر سازد. تجمعات گسترده سراسری بعلاوه اعتصابات سراسری میتواند حکومت را فلج کند و حرف آخر را بزند. بویژه امروز ما شاهد این هستیم که کارگران در یک موقعیت بسیار قویتر و سازمانیافته تر قرار دارند.ضن اینکه در همین مدت نیز کارگران با بیانیه هایشان و با اولتیماتوم هایشان نقش سیاسی مهمی ایفا کرده اند. به لحاظ سیاسی گفتمان های مهمی را جلو آورده و رنگ و چهره چپ و رادیکالی را به خیزش انقلابی مردم داده اند. در عین حال کارگران یک پایه اصلی کشیده شدن اوضاع سیاسی به شرایط انقلابی امروز بوده اند. با مبارزات درخشان خود گفتمان های رادیکال علیه کل بساط توحش سرمایه داری حاکم را به جلو آوردند. گفتمان اداره شورایی را جلو آوردند . از جمله یکی از محصولات این پیشروی شکل گیری شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت است. بنابراین برای وقوع اعتصابات سراسری کارگری و فراهم کردن زمینه های آن همانطور که تاکید کردم باید اعتراضات مردمی وسیعا گسترش پیدا کند و سازمان پیدا کند. تاکید ما بر ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراضات در تمام محلات و شهرها و در تمام مراکز کاری است. این یک حلقه کلیدی است . به یمن وجود درجه ای از سازمانیافتگی مبارزات مردمی بود که اعتراضات گسترده شانزده مهر اتفاق افتاد. به یمن وجود درجه بالایی از سازماندهی در خود نفت و اعتراضات پرشوری که در این دو سه ساله داشتند و پیشروی هایی که داشتند، اعتراضات روز دوشنبه اتفاق افتاد. بنابراین برای گسترده تر شدن دامنه اعتصابات باید امر سازماندهی و ایجاد شوراهای سازماندهی با شتاب بیشتری صورت گیرد. شوراهای سازماندهی کارگران در بخش های خدماتی، در بخش حمل و نقل، و در همه جا شکل بگیرد.
حسن صالحی: شما اشاره کردید که در اعتصاب روز هجدهم و بدنبال آن شماری از کارگران بازداشت شده اند.شماری آزاد شده اند و همچنان تعدادی در زندانند. برای این کارگران بازداشتی چه میشود کرد چه در ایران و چه در سطح جهان؟. کلا حرکتی که کارگران نفت آغاز کرده اند. و اعتراضات آنها یک نقطه عطفی در جنبش انقلابی مردم بوده است. این اعتراضات را چگونه میشود تقویت کرد؟
شهلا دانشفر: اگر این اعتصابات یک اهمیت استراتژیک برای انقلاب داشته باشد میتواند تاثیر مستقیمی بر روی برپا شدن اعتصابات و زدن ضربه نهایی بر پیکر این رژیم داشته باشد. بنابراین شعار کارگر، نفت ما، رهبر سرسخت ما باید به شعار حمایتی همه مردم از اعتراضات کارگران نفت تبدیل شود. جلوتر هم اشاره کردم این شعار باید به شعار همبستگی با کارگران نفت در کف خیابان و فریاد شعارهای اعتراضی از بامها و خانه ها در شب تبدیل شود. این شعار را وسیعا بر در و دیوار باید نوشت و وسیعترین حمایت ها را از کارگران نفت انجام داد. تشکل ها و نهادهای مختلف کارگری با بیانیه های اعتراضی مستقل و جمعی خود برای آزادی کارگران بازداشتی فشار بیاورند و آزادشان کنند. در تظاهراتهای خیابان این شعار باید به یکی از شعارهای مردمی در همبستگی با کارگران نفت و اعتصابات کارگری تبدیل شود. این شعار یک سمبل است.سمبل حمایت از اعتصاب و اعتراض همه بخش های کارگری است. و امروز کارگران نفت پیشتاز اعتصابات کارگری در همبستگی شده اند. در سطح جهانی نیز ما بعنوان حزب کمونیست کارگری تلاشمان اینست که صدای رسای کارگران نفت و خیزش انقلابی مردم باشیم. در عین حال من بعنوان سخنگوی کمپین برای آزادی کارگران زندانی لازمست به اطلاع برسانیم که اخبار اعتراضات نفت و بازداشت کارگران را طی گزارشاتی به نهادهای کارگری بین المللی ارسال کرده و خواستار حمایت آنها از کارگران نفت و خیزش انقلابی مردم در ایران شده ایم. از آنها خواسته ایم که فشار بیاورند تا کارگران بازداشتی نفت و همه بازداشت شدگان اخیر فورا آزاد شوند. فشار بیاورند که نیروی های سرکوب از همه جا جمع شوند. و نیز به دولتهایشان فشار بیاورند که این حکومت جنایت و سرکوب در سطح بین المللی بایکوت شود. از تمام مراجع جهانی از جمله سازمان جهانی کار (آی ال او) اخراج شود. و اینها همه صدای اعتراض جامعه است. خواست بایکوت جمهوری اسلام بازتاب جهانی پیدا کرده است و با تمام قدرت باید برای آن تلاش کنیم. حرف ما به دولتها اینست که فقط محکوم کردن کافی نیست. بایکوت جهانی جمهوری اسلامی یک گام مهم در سرنگونی جمهوری اسلامی است و ما برای آن تلاش میکنیم. همین جا خوبست بگویم که ما بعنوان حزب کمونیست کارگری در کشورهای مختلف جهان در حال برپایی آکسیونهای اعتراضی در همبستگی با کارگران نفت، صدی اعتراض این کارگران و صدای خیزش انقلابی مردم باشیم. و در داخل ایران همه فعالین کارگری و اکتیویست های اجتماعی، همه کارگران، همه معلمان و بخش های مختلف کارگری را به تدارک یک همبستگی سراسری با کارگران نفت فرا میخوانیم. پشتیبانی از کارگران نفت و عقب زدن سرکوبگری های حکومت در این مقطع از انقلاب ما بسیار مهم و حیاتی است.
حسن صالحی: کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما، فراخوانی که شهلا دانشفر داشتند این بود که همه جا این شعار را بنویسیم و در همه تظاهرات ها در داخل کشور و خارج کشور بر سر دست بگیریم و آنرا فراگیر کنیم. بدین ترتیب پشتیبانی قوی خودمان را از این کارگران اعلام کنیم و بگوییم که ما از شما کارگران نفت حمایت میکنیم و این اعتصابات باید پیشروی کند. امیدواریم که بتوانیم با تداوم اعتراضات خیابانی و اعتصابات سراسری به عمر ننگین حکومت جمهوری اسلامی پایان دهیم. شهلا دانشفر بسیار ممنونم در این گفتگو شرکت کردید.
