حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
معامله اتحادیه اروپا با دولت ترکیه برای متوقف کردن عبور آوراگان جنگی و پناهجویان از مرزهای آبی و خاکی آن کشور به سوی اروپا، نباید به دور از انتظار باشد. طبعا همه دولت هایی که مستقیم و یا غیرمستقیم در جنگ افروزی و آواره و بی خانمان کردن و کشتار و نابودی و ناامنی دست دارند. نمی خواهند بار مسٸولیت جنایات و فجایع دردناکی که ایجاد کرده اند را بپذیرند.
دولت اردوغان که خود بخشی از صورت مسٸله ناامنی و منازعات و از آتش بیاران جنگ افروزی در منطقه است از سوی اتحادیه اروپا مورد تشویق و تقدیر قرار میگیرد، نه تنها مشوق مالی و پرداخت هزینه سرکوب صدها هزار پناهجو و آواره جنگی پا درگریز به آن وعده داده میشود که درهای بسته ای را که دول به ظاهر متمدن اروپا به نام آنچه خود “دفاع از حقوق بشر” می نامند بر روی آن باز می کنند. دیگر دولت اردوغان نیازمند نیست برای ظاهر سازی هم که شده، خود را پایبند به مفاد “حقوق بشری” بداند. ماموریت خونینی که به قیمت نابودی هزاران انسانی که از جهنم جنگ بشار اسد و داعش و جمهوری اسلامی ایران و طالبان گریخته اند، حق ورود به قلعه اروپا را ندارند. آن ژست های بشر دوستانه و ادعاهای حاتم بخشی که دولتهای آلمان و اتریش تحت فشار افکار عمومی مردم متمدن برای پذیرفتن همه پناهجویان و آوارگان جنگی که بخشا قربانی سیاست های مماشات و بند وبست همین دولتها با نظامهای خودکامه و نیروهای ضد بشری خاورمیانه اند اینک بدل به یک ستیز بیرحمانه و فوق خشن شده است. بستن مرزها و عربده های احزاب راست و میانه علیه پناهجویان بخشی از نمایش رایج انتخاباتی احزاب بورژوایی در اروپا است.
دولتهای غربی، نقاب بر میدارند و چهره کریه خود را در این معامله کثیف و ضد بشری به نمایش میگذارند.
داود اوغلو نخست وزیر ترکیه، یکشنبه ۲۹ نوامبر، سرمست از این و بند بست رذیلانه، آنرا “روزی تاریخی” می نامد. او بیراه هم نمی گوید؛ این روزی تاریخی است، و تاریخ گواهی خواهد داد که همه دول سرمایه داری اروپا دست در دست هم، نه فقط با بستن چشمهایشان بر حقیقت آشکار فاجعه پناهجویی تاریخ معاصر، که با بستن مرزها، با قوانین سختگیرانه، با پرداخت هزینه چند میلیارد یورو به دولتی که سیاهترین کارنامه ضد بشری را در پرونده حکومتی خود دارد و علیه مردم کشور خود بدون هیچ و بیم و شرمی آتش می گشاید، دستگیر و شکنجه میکند و یکی از مخوف ترین و هارترین سازمانهای امنیتی منطقه را به جان مردم خود انداخته است. بدون کوچکترین پروا از جنایت آشکاری که مرتکب می شوند، در ستایش این دولت و حقی که از آن “ضایع” شده است داد سخن سر میدهند.
بر اساس این زد و بند، دولت اردوغان سه میلیارد یورو به همراه مشوق‌های سیاسی دریافت خواهد کرد تا با کنترل مرزهای آبی و خاکی و سواحلش به سمت یونان، پناهجویان را در خاک ترکیه متوقف کند. اگر این پروژه از سوی دولت اردوغان به ثمر برسد و تعهدات آشکار و پنهان دولت ترکیه اجرا شود، معامله پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا به جوش خوردن نزدیکتر خواهد شد. شهروندان ترکیه نیازی به گرفتن ویزا برای سفر به کشورهای محدوده شنگن نیز نخواهند داشت.
ترکیه کشوری ناامن برای پناهجویان
یکی از مشهورترین علل برای نپذیرفتن ترکیه در اتحادیه اروپا، سرکوب خشن پلیسی مخالفان و سطح پایین استانداردهای حقوق شهروندی و آزادیهای سیاسی، ظالمانه و غیرمستقل بودن دستگاه قضایی و دخالت سازمان یافته امنیتی در زندگی شهروندان، سرکوب قهرآمیز مردم در مناطق کرد نشین، پایین بودن سطح رفاه و بهداشت و از همه علنی تر، فساد دستگاه دولتی و اداری ترکیه است. بطور متوالی دولتهای حاکم بر ترکیه پرونده ای قطور از جنایت گسترده علیه شهروندان خود داشته اند.
حال کشور ترکیه زیر سیطره شوم اردوغان و سوابق سیاه گرگهای خاکستری، به مکانی امن برای پناهجویان بدل شده است!
یکی از بدترین و دردناکترین شرایط زندگی وضعیت فاجعه آمیز در کمپهای پناهندگی در ترکیه است. بیش از دو میلیون پناهجو عمدتا سوری در این کمپها با کمبود ابتدایی ترین امکانات زیستی روبرو هستند. رفتارهای فوق خشن و بیرحمانه ماموران دولتی علیه پناهجویان، این کمپ ها را به جهنمی برای ساکنین آن بدل کرده است.
منابع معتبر خبری، بارها و بارها در باره اینکه کشور ترکیه محل ترانزیت و جابجایی نیروهای داعش زیر نظر دستگاه امنیتی ترکیه است، افشاگری کرده اند. بیمارستانهای بسیاری از شهرهای ترکیه مملو از مجروحین سازمان تروریستی اسلامی داعش است. معامله پر سود خرید نفت قاچاق از پالایشگاههای سوریه که به تصرف داعش در آمده است و کاروانهای تانکرهای نفتی در خدمت داعش، اساسا و تنها در ترکیه قابل مبادله است. سود هنگفت این معاملات روزانه به چندین میلیون دلار میرسد. همه این اتهامات توسط شبکه های خبری معتبر به دفعات منعکس و افشا شده است.
دولتهای به ظاهر متمدن اروپا و در راس آن آلمان به متحدی بی پرنسیپ و شارلاتان چون دولت اردوغان که بتواند با سرکوب عریان، عبور پناهجویان و آوارگان جنگی به سمت اروپا را کند و در نهایت متوقف کند، نیاز فوری دارد. بر اساس همین نیازمندی، این متحد پر درد سر ناتو به یکباره تمامی پرونده قطور و مالامال از فجایع تاریخی اش به محسنات ویژه ای بدل میشود. طنزی تلخ و گزنده که مستقیما خاک در چشم قربانیان بیشمار جنایات سیستماتیک پلیس و دستگاه امنیتی دولت ترکیه می پاشد.
مجیز گویی مشمٸز کننده ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، در باره معامله با ترکیه به خوبی افشاگر رفتار و منش دولتهای سرمایه دار و اخلاقیات حاکم بر سیاست آنهاست. او میگوید “ترکیه یکی از همسایگان مهم اتحادیه اروپاست، “نه فقط برای آنکه ما به هم نیاز داریم، بلکه بدین علت نیز که ما با هم می‌توانیم دستاوردهای بیشتری داشته باشیم “ترکیه نه تنها لایق احترام ما بلکه سزاوار برخورداری از حمایت ماست. ما می‌خواهیم همکاری با ترکیه را ورای بحران کنونی پناهندگی نیز تعمیق ببخشیم. حمایت ما از ترکیه برای دستیابی سریعتر به موازین اروپایی در عرصه‌های انرژی، قضایی و حقوق بشر به سود خود ما خواهد بود.”
بزک کردن یک دولت سرکوبگر و بیرحم آنهم با این اوصاف بشدت دروغین و مبالغه آمیز، بخوبی از اهمیت جایگاه استراتژیک ترکیه برای عملی کردن سیاستهای مشترک ناتو در منطقه و از جمله اجرای سیاست ضد پناهندگی اتحادیه اروپا به کمک ترکیه پرده بر میدارد.
سالانه هزاران شهروند ترکیه به دلیل سرکوب قهرآمیز پلیسی ناچار به فرار از کشور و تقاضای پناهندگی در کشورهای اروپایی هستند. اتحادیه اروپا حال تصمیم گرفته است این ناامنی آشکار سیاسی را نه فقط نادیده بگیرد، بلکه با تایید سیاستهای دولت اردوغان ترکیه را بعنوان “بهشتی” برای استقرار صدها هزار پناهجو معرفی کند.
در اولین روز خوش خدمتی دولت ترکیه طی یک عملیات گسترده پلیسی در حوالی شهر بندری آیواجیک ١٣۰۰ پناهجو در حال فرار از ترکیه به سمت یونان دستگیر شده اند.
وانگهی اگر کشور ترکیه مکانی امن برای پناهجویان بود، بالغ بر۷۲۰ هزار پناهجو، در همین چند ماه اخیر، خود را با خطرناک ترین وسایل و با پرداخت هزینه های سنگین به آب و آتش نمیزدند تا با عبور از “دریای آدمخوار” مدیترانه به سمت اروپا بروند.
جان دوندار، سردبیر روزنامه جمهوریت و اردم گل، رئیس دفتر این روزنامه در شهر آنکارا، در نامه‌ای اعتراضی و افشاگرانه از سران کشورهای اتحادیه اروپا خواستند که بر سر “حقوق بشر” با دولت اردوغان دست به معامله نزنند. آن دو به آنجلا مرکل و فرانسوا اولاند نوشتند؛ “ما همچنان امیدواریم که تلاش شما برای پایان دادن به بحران پناهجویی، ناقض ارزشهای اساسی غرب از جمله حقوق بشر، آزادی بیان و مطبوعات نباشد.” پس از این افشاگری، هر دو روزنامه نگار با شکایت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه این دو روزنامه‌نگار مشهور، به اتهام “جاسوسی و عضویت در یک شبکه تروریستی” بازداشت و به زندان سیلیوری در نزدیکی استانبول انتقال داده شدند.
گونتر بورکهارد، رئیس سازمان مدافع حقوق پناهندگان “پرو آزول” در آلمان هم مانند دو روزنامه نگار ترکیه ای هشدار میدهد و تاکید می کند که اتحادیه اروپا نباید به بهای نادیده گرفتن حقوق انسانها “معامله‌ای کثیف” با دولت ترکیه انجام دهد. او چنین معامله رسوایی را “اعلام ورشکستگی اخلاقی اروپا” می نامد.
پناهجوی قانونی و غیر قانونی
یکی از بنیادهای ضد پناهندگی و ضد انسانی اتحادیه اروپا، القا کردن عبارت “غیرقانونی” بودن پناهندگی است. عبارت “مهاجرت” هم ظاهرا تلاشی است برای آنکه از بار فاجعه انسانی و گریز میلیونی مردمی که در جنگهای نیابتی همین دولتهای به ظاهر محترم و متمدن، هست و نیست خود را از دست داده اند، بکاهد. میلیونها انسان بی پناهی که در بدترین شرایط ممکن در کمپهای پناهندگی بسر می برند، دست به مهاجرت نزده اند! آوارگان جنگی و فراریان از حکومتهای دیکتاتور و آدمکش و تروریسم سازمان یافته دولتی در منطقه، مهاجر نیستند.
پناهجو طبق تعریف کنوانسیون ژنو، جانش در خطر است. اطلاق اصطلاح “قانونی و غیر قانونی” و استفاده از واژه مهاجر به جای پناهجواساسا بهانه و دست مایه اجرای قوانین ضد بشری و ضد پناهندگی است. فجایعی که پشت مرزهای بسته آن در شرف تکوین است اساسا با همین توجیه و برای گمراه کردن اذهان عمومی بکار می رود. آنجلا مرکل میگوید: “یک نکته مهم این طرح این خواهد بود که ما چطور مهاجرت قانونی را جایگزین مهاجرت غیرقانونی خواهیم کرد”.
این ادعایی کاملا واژگونه است. تظاهراتهای هزاران نفره مردم متمدن اروپا و تلاشهای تحسین برانگیز و انساندوستانه در باز کردن آغوش محبت بسوی میلیونها انسان پا درگریز، کل این شارلاتانیسم مشمٸز کننده مرکل و شرکای اتحادیه اروپا را رسوا می کند. خواست فوری جهان متمدن این است. مرزها و درهای این قلعه باید به روی پناهجویان و آوارگان جنگی گشوده شود. آنچه باید تغییر کند، قوانین ضد پناهندگی اتحادیه اروپا است! این معامله کثیف برای پایمال کردن ارزشهای شناخته شده جهان متمدن باید بر سر معامله کنندگانش خراب شود. هيچ انسانى غير قانونى نيست!
