جدید ترین

۱۱ خرداد: فضای انفجاری آبادان و گسترش همبستگی ها

در آبادان همچنان فضای انفجاری و اعتراض حاکم است. شب گذشته آبادان حالت حکومت نظامی داشت و اکثر خیابانها بسته بود. مغازه ها در ساعات اولیه شب بسته شد و نیروی انتظامی در شهر حضور گسترده ای داشت. در جاهایی مردم تلاش به برپایی تجمع کردند که با گاز اشک آور مورد حمله سرکوبگران قرار گرفتند و پراکنده شدند. مردم از هر فرصتی برای بلند کردن فریاد اعتراضشان استفاده میکنند.

جوانان با به آتش کشیدن اتوبوس نیروهای سرکوبگر حکومت تلاش میکنند فضا را بر آنها تنگ کنند. یکی از صحنه های اعتراضی مردمی در روز گذشته بستن جاده اهواز به اندیمشک توسط مردم با آتش زدن لاستیک بود. خروج تمامی نیروهای سرکوبگر گسیل شده به آبادان و پایان دادن به فضای امنیتی شهر یکی از مطالبات فوری مردم است.

گروه های امداد رسانی مردمی همچنان در تلاش برای بیرون کشیدن جانباختگان از زیر آوار ساختمان متروپل هستند. تا کنون اسامی ۸۷ نفر از قربانیان این فاجعه منتشر شده و بنا به برآوردهای مردم شمار کشته شدگان بالاتر از اینست. بازماندگان قربانیان این فاجعه فریاد دادخواهی شان بلند است. مردم میگویند باید مسببین و عاملین این جنایت معرفی و علنا محاکمه شوند. بویژه ماجرای ساختگی کشف جسد حسین عبدالباقی و گریه‌های نمایشی برادرش مقابل دوربین صدا و سیما، مردم را بشدت خشمگین کرده است. مردم میپرسند که چگونه است که جسد او که قابل شناسایی نبوده با آزمایش ژنتیک و دی ان‌ای، آنهم در مدت کمتر از ۲۴ ساعت شناسایی شده است. حکومت سعی میکند فقط عبدالباقی را مسبب این جنایت بخواند و با اخبار کاذب موضوع را فیصله دهد. اما مردم کل مافیای حاکم و رده های مختلف مسئولین دست اندر کار را مسبب این جنایت میدانند.

اخبار کذب جمهوری اسلامی به جای کمک رسانی، آتش خشم مردم را صد چندان کرده است. از همان ابتدای کار کمک رسانی اساسا توسط خود مردم انجام گرفته و سازمانیافته است. یک بخش از نیروی مردمی که در این کار فعالیت داشتند از کارگران پالایشگاه آبادان بودند.

شب گذشته مردم شهرهای دیگری چون شادگان، کیش، و فولاد شهر به خیابان آمدند و با فریاد مرگ بر دیکتاتور همبستگی خود را با مردم آبادان و علیه حکومتیان بلند کردند. در کیش مردم گرد آمده و به یاد قربانیان متروپل شمع روشن کردند. تجمع آنها با حمله نیروهای امنیتی روبرو شد و شماری هم بازداشت شدند. در شهر شادگان مردم با آتش زدن لاستیک و تجمع کردن و فریاد شعارهای ضد حکومتی به حمایت از مردم آبادان برخاستند. در ماهشهر که در همین شبهای اعتراض مردم تجمع و اعتراض داشتند حکومت اسلامی نیروی سرکوب بسیاری مستقر کرده است و فضا بشدت امنیتی است. روز گذشته در شهر ری نیز مردم با تجمع در وسط شهر و شعار مرگ بر دیکتاتور با مردم آبادان اعلام همبستگی کردند. در محلی از تهران هم مردم گردهمایی ای در همبستگی با مردم آبادان داشتند و با شعار مرگ بر ستمگر صدای اعتراضشان را علیه حکومت جنایت و سرکوب بلند کردند.

در چند روز اخیر شمار بسیاری از مردم معترض در آبادان و در شهرهای دیگر از جمله درجزیره مینو، کیش،خرمشهر و شادگان بازداشت شده اند. یک خواست مردم آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی بازداشت شدگان است. اسامی هفت نفر از بازداشت شدگان در آبادان عبارتست از: علی فرطوسی، عقیل عموری، محمد فرطوسی، حمید فرطوسی، یلدا معیری، آرش قلعه گلاب و جمال موسوی. لیست کامل اسامی دستگیر شدگان اخیر را باید اعلام کرد و با کارزاری قدرتمند و سراسری برای آزادی تک تک آنها و باز کردن در زندانها تلاش کنیم.

جدا از تظاهرات های شبانه و تجمعات حمایتی از مردم آبادان این روزها شاهد اشکال دیگری از همبستگی ها از سوی مردم هستیم. یک نمونه آن اعلام حمایت از سوی مادران جانباختگان آبان ۹۸ است که با نصب دست نوشته هایی در خیابان و تهیه فیلم از آن با مردم آبادان اعلام همبستگی کرده اند. نمونه زیبای دیگرش تقدیم آوازی از سوی محمد سعیدی ابواسحاقی است که سروده سیمین بهبهایی را خوانده است. مورد اخیر دیگر در حین مسابقه استقلال در ورزشگاه آزادی بود که تماشاچیان با در دست گرفتن عکس جانباختگان خیزش آبان ۹۸، ادامه آبان را فریاد زدند و وریا غفوری باز هم از مردم دفاع کرد.

نمونه دیگر از این همبستگی ها انتشار بیانیه “تفنگ را زمین بگذار” از سوی نزدیک به صد نفر از سینماگران است که بنا بر خبر منتشر شده از سوی محمد رسول اف نویسنده و کارگران در اینستاگرامش، تماسهای بسیاری از سوی نهادهای امنیتی با امضا کنندگان این بیانیه صورت گرفته است و از آنها خواسته شده که امضا های خود را پس بگیرند و یا با خبرگزاری‌ها برای بی‌اعتبار کردن بیانیه مصاحبه کنند و این فشار ها با شدت تمام ادامه دارد. تمام این تقلاهای حکومت بیش از هر چیز فشار کمرشکن بر گرده این حکومت ننگین و منفور را بازتاب میدهد.

نابود باد حکومت اسلامی!

حزب کمونیست کارگری ایران

۱۱ خرداد ۱۴۰۱، ۱ ژوئن ۲۰۲۲

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *