هزاران معلم در سراسر کشور دست به تجمعات اعتراضی زدند

امروز پنجشنبه ۱۷ اردیبهشت علیرغم احضارها و تهدیدات معلمان در برخی شهرها، هزاران معلم در دهها شهر دست به تجمعات اعتراضی زدند و خواست های خود را بیان کردند.

در تهران هزاران نفر در مقابل مجلس و در شهرهای بوشهر، سنندج، سقز، همدان، بندرعباس، ایلام، زنجان، هشترود، کرمانشاه، اسلام آباد، بروجرد، سبزوار، دامغان، تبریز، تهران، شیراز، اصفهان، قزوین، مشهد، رشت، بابل، ساری، اراک، شهرکرد، چهار محال بختیاری، اردبیل، بندرعباس، زاهدان، بروجرد، دهدشت و کوهدشت در مقابل ادارات آموزش و پرورش تجمع کردند و با پلاکاردهای متعددی که در دست داشتند و یا با شعار دادن های خود اعلام کردند که این وضعیت را نمیپذیرند، زیر بار تهدیدات نمیروند و قصد کوتاه آمدن ندارند.

در این تجمعات پلاکاردهای متعدد و متنوعی با شعارها و خواست های معلمان به چشم میخورد: خط فقر سه میلیون حقوق ما یک میلیون، آزادی معلمان زندانی، وزیر بی‌لیاقت، استعفا استعفا، علیه خصوصی سازی مدارس، معلم بیدار است از تبعیض بیزار است، آزادی معلمان زندانی، بداقی، باقری و هاشمی و ….

اعتراضات دور اخیر معلمان از آخر دی ماه سال ۹۳ شروع شده و با شتاب به جلو میرود. جمهوری اسلامی که خود را در مقابل طوفان اعتراض معلمان و کارگران ناتوان میبیند، از طریق وزارت اطلاعات و برخی نهادهای دیگر شروع به تهدید معلمان کرد و یا اسماعیل عبدی دبیر کانون را تهدید به اجرایی کردن حکم ۱۰ سال زندان نمود اما معلمان این تهدیدات و اقدامات سرکوبگرانه را شجاعانه و با حضور گسترده تر در خیابان ها پاسخ دادند. در برخی شهرها مقامات سعی کردند حال که تلاش آنها برای جلوگیری از تجمعات به شکست کامل انجامیده است معلمان را به سالن های دربسته هدایت کنند اما این تلاش نیز مذبوحانه بود. از جمله در هشترود مدیر آموزش و پرورش از معلمان خواست از تجمع در جلوی اداره اجتناب کنند و به سالن کنفرانس اداره برای شنیدن نظرات و شکایات خود بیایند اما معلمان حاضر به حضور در سالن کنفرانس نشدند و اظهار کردند باید پاسخگوی آنها در همین مکان و بیرون از ساختمان باشد. در تبریز معلمان بیانیه صادر کردند و خواهان عدالت، بهبود معیشت، طرح هماهنگ سازی و تشکیل مجلس نمایندگان معلمان در هر استان شدند. در این بیانیه معلمان نوشته اند که افزایش ۱۴ درصدی حقوق جوابگوی معیشت خانواده ها نیست. در مریوان معلمان با بیانیه ای خواهان آزادی معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه فعالین صنفی، تحصیل رایگان برای کلیه شهروندان و لغو خصوصی سازی مدارس شدند. در سنندج طی قطعنامه ای خواهان حضور تشکل های واقعی معلمان و فراهم کردن امکان مداخله گری آنها، بسته شدن پرونده فعالین، آزادی فعالین زندانی، متوقف کردن قراردادهای موقت و سفید امضا و استخدام همکاران پیمانی و قراردادی و شرکتی و تامین امنیت شغلی خود شدند. هزاران پلاکارد و سخنرانی های متعدد در شهرهای مختلف، امضای طومار، خبررسانی فعال و شعاردادن در برخی شهرها مانند مشهد و بوشهر جایی برای سکوت نیز که برخی تلاش میکردند بر اعتراض معلمان حاکم کنند نگذاشت. معلمان بوشهر با بلندگویی که در دست داشتند شعار میدادند: صندوق ذخیره تو اشغال وزیره، خط فقر سه میلیون حقوق ما یک میلیون و معلمان مشهد فریاد میزدند معلم زندانی آزاد باید گردد.

تجمعات مکرر و وسیع معلمان در اقصا نقاط کشور به موازات اعتراضات هر روزه و رشد یابنده و عمیق شونده کارگران در مراکز مختلف، نقش تعیین کننده و تاریخساز طبقه کارگر در تحولات کنونی و پیش رو در جامعه را بیان میکند.

حزب کمونیست کارگری ایران

۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴، ۷ مه ۲۰۱۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *