حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال ۶۰۶
شهلا دانشفر
اول مه، روز جهانی کارگر امسال در شرایطی برگزار میشود که اعتراضات کارگری هر روز گسترده تر میشود و جنبشی اجتماعی بر سر خواست افزایش دستمزدها و در دفاع معیشت در جریان است. در اول مه امسال بیش از هر سال ما شاهد اتحاد طبقاتی کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بخش عظیمی از حقوق بگیران جامعه و صف ٩٩ درصدی ها هستیم.
از سوی دیگر اول مه امسال در شرایطی برگزار میشود، که جمهوری اسلامی در وحشت از فضای انفجاری جامعه ناگزیر به نوشیدن جام زهر شده و به پای توافق با غرب و آمریکا رفته است و برای تخفیف تناقضات سیاسی اش و سد کردن مبارزات مردم که با جنبش هایشان و با خواستهایشان دارند به جلو می آیند، تلاش میکند با سرکوب و اعدام و گذاشتن فشار بر روی فعالین و رهبران کارگری جلوی چنین برآمدی بایستد.
همانطور که در نوشته قبلی نیز اشاره داشتم اول مه امسال در دل تحولات سیاسی مهمی و در اوضاع سیاسی متفاوتی نسبت به هر سال برگزار میشود. این ویژگی منشاء جدالی سخت بر سر این روز شده است. از یکسو رژیم اسلامی از وحشت به راه افتادن مارش بزرگ اعتراضی کارگران، آنهم در فضایی که هر روزه هزاران کارگر در کارخانجات مختلف در اعتراضند و اعتصابات سراسری معلمان، فضای جدیدی از اعتراض و مبارزه در کل جامعه ایجاد کرده است، دست به دستگیری های جدیدی زده و هر کجا که از برگزاری این روز خبری به گوش میرسد فعالین و رهبران کارگریرا مورد تهدید و فشار قرار داده و با احضار آنان کوشید تا جلوی این تحرکات را بگیرد. از جمله در همین مدت در شهر سنندج، این شهر اول ماه مه ها، در همین دو ماه اخیر بیش از ده فعال کارگری دستگیر و احضار شده اند. بعلاوه تنها در روز هشت اردیبهشت ٤ نفر از رهبران و فعالین کارگری محمود صالحی از رهبران شناخته شده کارگری، ابراهیم مددی و داود رضوی از اعضای هیات مدیره سندیکای شرکت واحد و عثمان اسماعیلی عضو کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد دستگیر شدند و در روز ٩ اردیبهشت جعفر عظیم زاده از رهبران طومار اعتراضی ٤٠ هزار کارگر بر سر خواست افزایش دستمزدها، احضار شد و ٥ ساعت تمام زیر بازجویی قرار گرفت که چرا اتحادیه آزاد در روز ٨ اردیبهشت به استقبال روز جهانی کارگر رفته است. همچنین در همین روز پدرام نصراللهی یکی از فعالین کارگری سرشناس در شهر سنندج دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال یافت. و اوایل صبح این روزچند تن از ماموران امنیتی منزل رضا خندان (مهابادی) نویسنده، منتقد ادبی و عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران را تفتیش کردند، سپس دست نوشته ها، آرشیوهای گوناگون، هارد کامپیوتر، گوشی موبایل و . . . او را ضبط کرده و با خود بردند. بعد هم طبق برگه احضاریه که ماموران به رضا خندان تحویل دادند،از او خواسته شده روز یکشنبه ١٣ اردیبهشت به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” برای بازجویی به ساختمان مرکزی وزارت اطلاعات مراجعه کند.
در همین راستا برنامه های هفته کارگر دولت که هر سال برگزار میشود تا روز جهانی کارگر را مخدوش کنند و به حاشیه ببرند، را اعلام کردند. این برنامه ها از رفتن به مزار خمینی تا دیدار با خامنه ای و برپایی مراسم دولتی در وزرشگاه آزادی را در بر داشت. در برنامه هایشان ناگزیر شدند، از کارگر و درد بیکاری و هزار درد دیگر حرف بزنند، آخر سر هم با گفتن اینکه لغو تحریم ها فقط یک کاغذ پاره نیست، بلکه بهبودهایی در کار است، بر اقتصاد مقاومتی و سیاست های ریاضت اقتصادی شان تاکید گذاشتند و کارگران را به انتظار برای بهبود اوضاع فراخواندند.
اما در مقابل این هراسها و این تکاپوها، کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و … با اعتراضات گسترده شان به استقبال اول مه رفتند. هفت تشکل کارگری اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای کارگران نیشکر هفته تپه، سندیکای کارگران نقاش استان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری در اقدامی بسیار مهم قطعنامه ای در ١٧ بند به مناسبت اول مه انتشار دادند و در این قطعنامه ضمن تاکید برخواستهای فوری کارگران از جمله افزایش دستمزد حداقل سه میلیون تومان، آزادی فوری و بدون قید و شرط کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و محکوم کردن سرکوب ها، لغو مجازات اعدام، برابری زن و مرد، تعطیل رسمی روز جهانی کارگر و خواست های مهم دیگر، همبستگی خود را با مبارزات معلمان، پرستاران و … اعلام داشتند.
این قطعنامه در برنامه ای که دانشجویان دانشکده علوم سیاسی در دانشگاه تهران به مناسبت اول مه روز جهانی داشتند، قرائت شد.
همچنین قطعنامه دیگری به امضای انجمن صنفی معلمان مریوان، انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد و انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه انتشار یافت که بر خواستهای مشابهی چون قطعنامه هفت تشکل کارگری تاکید داشت.
در عین حال امسال جنب و جوش برای برگزاری روز جهانی کارگر وسیع بود. کارگران و امسال در کنار آنان معلمان به تدارک برگزاری روز جهانی کارگر رفتند. در تهران در هشتم اردیبهشت کارگران با برگزاری تجمعی مقابل مجلس شورای اسلامی به استقبال این روز رفتند.
در نهم اردیهبشت کارگران سندیکای شرکت واحد مراسمی در پایانه اتوبوسرانی آزادی برپا کردند.
کارگران نیشکر هفت تپه برای روز جهانی کارگر قرار تجمع در مقابل اداره کار این شهر را گذاشته اند و جمعی دیگر از کارگران و جوانان بیکار شهر قرار تجمع برای ساعت ٩ صبح ١١ اردیبهشت در مقابل شرکت شهید رجایی (شل سابق) را دارند.
در تهران جمع هایی از کارگران ایران تایر، کیان تایر و قند ورامین به مناسبت روز جهانی کارگر بیانیه دارند و برای روز دهم اردیبهشت در مقابل وزارت کار فراخوان دادند.
کانون صنفی معلمان برای ساعت ٩ صبح روز ١١ اردیهبشت فراخوان به تجمع در پارک پردیسان را دادند.
روز ١١ اردیبهشت تظاهراتی که از سوی خانه کارگر در میدان فلسطین فراخوان داده شده بود، را با شعار کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، و خواست پر شدن فاصله خط فقر و سطح دستمزدها و هو کردن محجوب و به هم زدن سخنرانی اش و شعار نیروی انتظامی خجالت، خجالت، را بر هم زدند و آنرا به میدان اعتراض خود تبدیل کردند.
در سنندج، رژیم اسلامی شهر را به حالت کاملا نظامی در آورده است، اما تلاش برای برگزاری اول مه در جریان است.در سقز و مریوان نیز وضع از همین قرار است.
بیانیه کارگران شیراز برای شرکت در تجمع روز پنجشنبه جلو استانداری
جمعی از کارگران شرکتها و کارخانه‌های مخلتف شهر شیراز طیبیانیه ای به مناسبت روز جهانی کارگر، عموم کارگران را به همراه خانواده هایشان به تجمع در مقابل استانداری این شهر در ساعت ده صبح روز ١٠ اردیبهشت فراخواندند. در بخشی از این بیانیه آمده است:“روز جهانی کارگر روزی است که مبشر رسیدن کارگران به حقوق حقه خود می‌باشد. ما کارگران کارخانه‌های ایران حمایت خود را از برگزاری این روز اعلام می‌داریم.
ما کارگران چیزی برای از دست دادن نداریم، در شرایطی که تمامی کارگران بدون استثنا زیر خطر فقر قرار داریم و روزانه تلاش می‌کنیم که تنها زنده بمانیم. هستند کسانی که دسترنج ما را به یغما می‌برند و جیبهای خودشان را پر می‌کنند.”
طبق اخبار منتشر شده این بیانیه همچنین از سوی جمع هایی از فعالین کارگران در کارخانجات زیر به امضا درآمده است: کارخانه فولاد نقش آسیا، شرکت خور آسیا ، شرکت صنعت رایا ، شرکت شادگانی، شرکت اهورا صنعت، کارخانه کاشی ایرانا، کارخانه صندوق نسوز کاوه، کارخانه پارس متال، کارخانه کفش بلا، کارخانه مینو، پاکدشت، کارخانه ویتانا، لاستیک سازی کیان تایر، لاستیک سازی ایران تایر، نساجی بروجردو روغن موتور ایران.
گزارش های تکمیلی از آنچه در روز جهانی کارگر اتفاق افتد، در شماره بعد انترناسیونال خواهد آمد. به ضمیمه این نوشته بیانیه و قطعنامه های صادر شده به مناسبت روز جهانی کارگر و مراسم هایی که تا کنون برپا شده و اخبارش منتشر شده است، را میخوانید.
اول مه امسال تجدید عهدی طبقاتی مبان کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و صف ٩٩ درصدی های جامعه بود بر سر خواستهایی که دارند. و در راس جنبش های گسترده بر سر معیشت، خواست افزایش فوری دستمزدها در قدم اول سه میلیون تومان و با شعار معیشت، منزلت حق، مسلم ماست.
اول مه امسال در آغاز سال ٩٤، در ادامه مبارزات گسترده کارگران و کل جامعه میتواند به نقطه عطفی برای شکل گرفتن یک جنبش قدرتمند مطالباتی در سراسری ایران و مبارزات کل مردم باشد. زنده باد اول مه، روز جهانی کارگر
