فاشیسم از این آشکار تر!؟

سیامک بهاری:
حکومت اسلامی ایران در ادامه بیش از سه دهه بیگانه ستیزی و تحقیر دردناک شهروندان افغانستانی در ایران٬ پس از محروم کردن آنها از اسکان در ١٥ استان و ٤١ شهر٬ پس از ممنوعیت فروش مواد غذایی٬ حمل نقل و استخدام آنان٬ پس از حمله وحشیانه و به خاک و خون کشیدن آنان در یزد٬ پس از محروم کردن قریب به نیم میلیون کودک و نوجوان از تحصیل و بی هویت بی شناسنامه کردن آنها٬ پس از متهم کردن آنان به انواع جرایم و بزهکاری ها٬ پس از استثمار شدید میلیونها کارگر مهاجر افغانستانی٬ گام دیگری برای حمله به آنان برداشته است. این بار کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با وقاحتی که فقط از جمهوری اسلامی ساخته است٬ در طرحی به نام “تهدید اتباع بیگانه برای بازار کار کارگران ساختمانی” برای لو دادن محل اشتغال کارگران افغانستانی٬ ٣۰ درصد از جریمه ای که بابت استخدام آنان توسط دولت اخذ خواهد شد را به فردی که علیه کارگران افغانستانی جاسوسی کرده است، خواهند پرداخت.

عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس٬ علیرضا محجوب، چهره شناخته شده و ضد کارگری رئیس فراکسیون کارگری مجلس و علی اقبالی، مدیرکل اتباع خارجه وزارت کار طرح آشکارا ضد کارگری و جاسوس پرورانه را برای ایجاد شکاف بیشتر در میان کارگران ساختمانی اعلام کردند.

در پی رکود تورمی کمرشکن٬ ورشکستگی و تعطیلی هزاران شرکت و موسسه ساختمان سازی اعم از دولتی و خصوصی و کلا انجماد بازار ساختمان سازی٬ صدها هزار کارگر ساختمانی بدون بیمه بیکاری و درمانی٬ بدون هیچگونه تامینی٬ از کار بیکار شده اند.

در تجمع اعتراضی کارگران ساختمانی در ۲٥ آبانماه سال جاری مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی٬ محجوب به میان کارگران رفت و اعلام کرد که مجلس صدای اعتراض آنها را شنیده است و از تصویب قانون محروم کردن آنان از مزایای بیمه٬ خودداری خواهد کرد. در آنزمان ناچارا جمهوری اسلامی درمقابل خواست بحق کارگران عقب نشست.

مسبب وضعیت فلاکتبار و دستمزدهای زیر خط فقر کارگران ساختمانی نه کارگران افغانستانی که خود جمهوری اسلامی است.

آن کسی که دارد برای تامین کسری بودجه و هزینه های جاری اش٬ از جییب خالی کارگران مایه میگذارد و با لغو بیمه و بازنشستگی کارگران ساختمانی آنها را به خاک سیاه می نشاند و بدون تامین رها می کند٬ کارگران افغانستانی نیستند٬ مجلس شورای اسلامی به نیابت از کل حاکمیت جمهوری اسلامی است.

محجوب و شرکای ضد کارگری مجلس شورای اسلامی٬ میخواهند این بی تامینی و بیکاری و زندگی چند برابر زیر خط فقری که به کارگران تحمیل کرده اند را متوجه کارگران افغانستانی کنند.

فاشیسم سازمان یافته دولتی به روش سنتی همه جریانات بیگانه ستیز٬ تاریخا دلیل بیکاری و فقر و فلاکت کارگران را به کارگران مهاجر نسبت میدهد. دشمن تراشی ضد کارگری جمهوری اسلامی یک سیاست ریشه دار و شناخته شده است. دسیسه حمله به کارگران افغانستانی با این ادعا که سرمنشا جرم و جنایت هستند٬ تلاشی مذبوحانه برای خلاص کردن یقه خود حکومت از قبول مسٸولیتش در ایجاد وضعیت جهنمی و تحمیل فقر و فلاکت بی سابقه به جامعه است.

محجوب و شرکای ضد کارگرش با پیشنهاد طرح “تهدید اتباع بیگانه برای بازار کار کارگران ساختمانی” میخواهند تهدید واقعی را مخدوش کنند. تهدید کل جامعه توسط کل نظام جمهوری اسلامی! درعین حال میخواند از زیر قولها و وعده وعیدی که به کارگران معترض ساختمانی درمقابل مجلس دادند در بروند و بگویند مجرم را یافته اند٬ این نه جمهوری اسلامی٬ که کارگران افغانستانی اند که کار آنها ربوده اند! وقیحانه اعلام کرده اند٬ این کارگران بدلیل غیرمجاز بودن٬ مالیاتی هم نمی پردازند و منشا انواع جرایم و خلافکاری ها هستند.

سابقه سیاه جمهوری اسلامی در بیگانه ستیزی و سازمان دادن حمله به زندگی مهاجرین افغانستانی به قدمت عمر خود این حکومت است. کارنامه سیاه جمهوری اسلامی قابل کتمان نیست.

هنوز دیر زمانی از تجمع اعتراضی خانواه های افغانستانی در قم و نیز در مقابل کمیساریای سازمان ملل برای پایان دادن به سرکیسه کردن و باجگیری آموزش و پرورش از خانواده ها تحت عنوان افزایش بهای شهریه مدارس٬ نمی گذرد. این اعتراض نتیجه داد و جمهوری اسلامی ناچارا عقب نشست.

این طرح فاشیستی نفرت انگیز ادامه سیاست بیگانه ستیزانه حکومت اسلامی است٬ که وقیحانه از پرداخت رشوه دولتی به افرادی که علیه کارگران افغانستانی جاسوسی کنند خبر میدهد. میخواهند این طرح را ببرند در صحن مجلس و به قانون تبدیل کنند وبگذارند بغل دست هزاران قانون و مصوبه ضد کارگری دیگرشان و با به جان هم انداختن کارگران و ایجاد تفرقه در میان آنان٬ خود را از پاسخگویی معاف کنند.

دشمنی جمهوری اسلامی با کارگران و بی پاسخ گذاشتن خواستهای بحق کارگران اساس چنین تهاجمی به ضعیف ترین بخش طبقه کارگران است.

رشد اعتراضات کارگری٬ جمهوری اسلامی و پادوهای خانه کارگری از قبیل محجوب و شرکا را به وحشت انداخته است. تلاش مذبوحانه ضد کارگری و بیگانه ستیزانه اخیر٬ بخشی از دست و پا زدنهای حکومتی برای خلاصی از موج اعتراضاتی است که بسرعت در حال شکل گیری است.

سکوت سازمان ملل بویژه کمیساریای عالی پناهندگی (UNHCR) در مقابل این طرح به نوعی همراهی با آن و شریک جرم شدن است. سازمان ملل بلافاصله باید در مقابل چنین طرح ضد بشری بعنوان یک توطٸه فاشیستی توسط مجلس شورای اسلامی ایران٬ موضع قاطع بگیرد و خواهان لغو آن بشود.

رشد آگاهی طبقاتی در میان کارگران ایران٬ اجازه عملی شدن به این تفرقه افکنی ها را نخواهد داد. کارگران افغانستانی و خانواده هایشان٬ بخشی جدایی ناپذیر از کل طبقه کارگر ایران محسوب می شوند.

تشکلهای کارگری باید خواهان لغو فوری این طرح آشکارا فاشیستی بشوند و دفاع از کارگران مهاجر افغانستانی را به موضوعی جدی در مبارزات جاری خود بدل کنند.

مردم شریف و آزادیخواه ایران این طرح بغایت ارتجاعی را باید پس بزند و بعنوان طوق لعنت به گردن ارایه دهندگانش بیاندازد.

برابری کامل حقوق شهروندی برای کلیه مهاجرین و پناهندگان در ایران٬ مانعی جدی برای اجرای قوانین بیگانه ستیز جمهوری اسلامی است. این طرح انسانی کمونیسم کارگری برای پایان دادن به بیگانه ستیزی و بیگانه تراشی است.