حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
فایل پی دی اف ویژه پیاده کردن روی تلفن همراه
با فرا رسیدن ۲۵نوامبر روز جهانی منع خشونت بر زنان، فریاد نه به خشونت و نابرابری جنسیتی در سراسر دنیا بلند میشود ولی در ایران تحت حاکمیت آپارتاید جنسی اسلامی خشونت علیه زنان خونین و جنایت بار است. اخبار پی در پی از قتل های ناموسی که بر تن و بدن جامعه خنجر میکشد در نتیجه حاکمیت چهل و سه ساله ی قاتلان اسلامی است که برای قتل زنان به دست پدران و همسرانشان حکم صادر میکنند و قانون مینویسند. حکومتی که جنایت را در جامعه سازو کار میدهد و با وقاحت بی نظیری در بلندگوهای حکومتی فرمان اسید پاشیدن و چاقو زدن بر سر و صورت زنان را صادر میکند و با شمشیر مذهب به جان انسانها به خصوص زنان افتاده اند.
اینجا جنایتکاران در راس قدرت حکومتی هستند. جنایتکارانی که زنان را انسان نمی شمارند و تنها وسیله ای برای آسایش مردان به حساب می آورد. اینچنین است که شاهد این هستیم که زن بارداری توسط همسرش به دلیل جنسیت جنینی که در شکم دارد وحشیانه به آتش کشیده میشود.
ولایت خونین فقیه شان فرمان تولید مثل میدهد و زندگی زنان را به سیاهی می کشاند و حتی اجازه بهره برداری زنان از امکانات مدرن بهداشتی و درمانی نمی دهند و غربالگری سلامت جنین را ممنوع میکنند. زن عکاس جوانی که قربانی تجاوز میشود و به دادگاه شکایت می برد با توهین و تحقیر قاضی کثیف اسلامی روبرو شده و دست به خودکشی می زند.
حکومتی که برای ورود زنان به ورزشگاهها ممنوعیت ایجاد میکند و زنان تنها برای تماشای یک مسابقه ورزشی باید تغییر چهره دهند و از مرز پلیس و نیروهای انتظامی عبور کنند و ورود به ورزشگاه با دادگاه و زندان مواجه می شود و دختر آبی با آتش زدن خود نماد اعتراض بر علیه این آپارتاید کثیف جنسی میشود.
اخبار هولناک و تکان دهنده ای که تحت لوای حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی ایجاد میشود نشان از جنگی تمام عیار بر علیه زنان دارد. جنگی که سالهاست جریان دارد و تلاش می کنند با تیغ کشیدن بر زندگی زنان نه تنها نیمی از انسانها را از جامعه حذف کنند بلکه قدر قدرتی خود را به کل جامعه به نمایش بگذارند. حاکمیتی که وحشیگری و شقاوت خود را با تحمیل حجاب اجباری بر سر میلیونها انسان آغاز کرد و ضدیت با زنان را قانونی و نهادینه کرد و با چندین ارگان سرکوب تلاش به حاکمیت قانونی پست تر از قانون جنگل بر سر جامعه هشتاد میلیونی دارد.
اما زنان ساکت نیستند. جنبش زنان یک جنبش گسترده است و زنان و مردان بسیاری را در بر میگیرد. حکومت اسلامی که پایه های خود را بر له کردن جان و زندگی زنان بنا نهاده است ، همواره با صدای اعتراض زنان در تمام عرصه ها مواجه بوده است.صدای زنانه ای که تن و بدن جانیان اسلامی را می لرزاند و امروز کمتر اعتراضی را شاهد هستیم که زنان جلودار آن نباشند.
سرکوب وحشیانه زنان آنان را به رهبرانی جدی برای زیر و رو کردن نظام پوسیده قرون وسطایی بدل کرده است. به طوری که صدها زن معترض تحت احکام سنگین زندان قرار دارند اما نمیتوانند زنان را وادار به سکوت کنند.
حاصل چهل و سه سال حاکمیت ننگین آپارتاید جنسی در ایران بدون تردید یک انقلاب زنانه است، انقلابی با نقش پررنگ زنان که بار دیگر ارتجاع مذهبی را همانند دوره رنسانس به زباله دان تاریخ خواهد انداخت انقلابی که مذهب و قوانین کثیف آنرا از زندگی انسانها دور خواهد کرد.
انقلابی انسانی که با صدای آواز و رقصیدن زنان سوت فرمان نابودی حکومت اسلامی را می کشد.
صدای انقلابی که بشریت را فرامی خواند که این حکومت را همچون رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در دنیا ایزوله و بایکوت کند و نهایتا با یکدیگر سایه پلید حکومت ضد زن را از سر مردم ایران و منطقه کوتاه کنیم! بدون شک آن روز دور نیست.
۲۳ نوامبر ۲۰۲۱
