سی و دومین پلنوم کمیته مرکزی حزب در روزهای ۲۹ تا ٣١ ماه مه ۲۰۰۹ (٨ تا ١٠ خرداد ١٣٨٨) برگزار شد. در این پلنوم علاوه بر اکثریت اعضا و مشاورین کمیته مرکزی تعدادی از کادرهای حزب نیز حضور داشتند. پلنوم به روال همیشه با سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت در گرامیداشت یاد جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم و بیاد عزیز منصور حکمت آغاز شد.
بدنبال تصویب آئین نامه و انتخاب هیئت رئیسه و پس از سخنرانی افتتاحیه حمید تقوائی دبیر کمیته مرکزی، گزارش اصغر کریمی رئیس هیئت دبیران و مصطفی صابر رئیس دفتر سیاسی حزب، پلنوم دو قطعنامه پیشنهادی تحت عنوان “انتخاب اجتماعی حزب بعنوان دولت آتی” و “رابطه میان غرب و اسلام سیاسی پس از افول نئوکنسرواتیسم” را مورد بحث و بررسی قرار داد.
تم و موضوع اصلی پلنوم که به نوعی در تمام مباحث و سخنرانیها مطرح میشد مساله نقش تعیین کننده حزب در تحولات سیاسی و رابطه حزب و سیاستها و فعالیتهای آن با انقلاب و با قدرت سیاسی بود. حمید تقوایی در سخنرانی افتتاحیه با اشاره به فعالیتهای برجسته و دستاوردهای اجتماعی حزب در فاصله بین دو پلنوم گفت امروز شناخته شدن حزب بعنوان یک نیروی قادر و ذیصلاح برای تصرف قدرت، بعنوان نماینده مردم و بعنوان دولت آتی از طرف بخش هر چه وسیعتری از جامعه یک پیش شرط تعیین کننده برای شکل گیری انقلاب است. مصطفی صابر نیز در گزارش خود در همین زمینه صحبت کرد. این موضوع در بحث حول قطعنامه “انتخاب اجتماعی حزب بعنوان دولت آتی” بطور جامع تری مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
اصغر کریمی در گزارش مشروحی که به شکل کتبی تدوین کرده بود فعالیت ارگانها و کمیته های حزبی و کمپینهای حزب در عرصه های مختلف و موقعیت جدید حزب را مورد بررسی قرار داد و بویژه بر نقش حزب و کانال جدید در هشت مارس روز جهانی زن، کمپین علیه اعدام و حرکت اعتراضی و قدرتمند روز جهانی کارگر تاکید کرد.
پلنوم بعد از استماع گزارشها وارد بحث و تبادل نظر حول نکات مختلف گزارش شد و جنبه های مختلفی از فعالیت ارگانهای حزبی و راههای تقویت و پیشروی و قدرتگیری بیشتر حزب در زمینه های مختلف را مورد بررسی قرار داد.
در دستور قطعنامه “انتخاب اجتماعی حزب بعنوان دولت آتی” بحثهای همه جانبه ای در مورد رابطه حزب و انقلاب و رابطه حزب و قدرت سیاسی مطرح شد و بویژه وظایف و فعالیتهای ویژه ای که حزب باید برای شناخته و انتخاب شدن بعنوان رهبر و نماینده مردم و بعنوان دولت آتی در دستور کار خود قرار بدهد بطور مشروح مورد تبادل نظر قرار گرفت. موضوع بحث حول قطعنامه “رابطه غرب با اسلام سیاسی بعد از افول نئوکنسرواتیسم” نیز وظایف حزب در مقابله با جنبش اسلام سیاسی و سیاستهای سازشکارانه و مماشات جویانه دولتهای غربی در این رابطه بود. این قطعنامه اعلام میکند که صلح تروریستها نیز مانند جنگشان ضد انسانی است و حزب موظف است کماکان با تمام قوا در برابر نیروهای اسلامی بایستد، سیاستهای سازشکارانه و ارتجاعی دولتهای غربی درقبال نیروهای اسلامی را افشا کند و به جهانیان نشان بدهد که سرنگونی جمهوری اسلامی بقدرت انقلاب مردم ایران، گام اساسی در راه خلاصی از شر این نیروهای ارتجاعی است.
دو قطعنامه پیشنهادی به پلنوم بعد از وارد کردن اصلاحاتی به اتفاق آرا به تصویب رسید.
در جوار پلنوم نیز سمیناری در مورد تشکیلات خاج کشور حزب بوسیله اصغر کریمی برگزار شد که طی آن مسائل و مشکلات تشکیلات خارج و راههای غلبه بر آن با اتکا بر زمینه های بسیار مساعد پیشروی حزب در سطح بین المللی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
در مبحث انتخابات، حمید تقوائی باتفاق آرا بعنوان دبیر کمیته مرکزی انتخاب شد و ٢١ نفر زیر بعنوان دفتر سیاسی حزب انتخاب شدند:
فریده آرمان، محمد آسنگران، محسن ابراهیمی، مینا احدی، عبدالله اسدی، سیامک بهاری، سیما بهاری، فاتح بهرامی، کیوان جاوید، شهلا دانشفر، بهرام سروش، سهیلا شریفی، عصام شکری، مصطفی صابر، حسن صالحی، مرتضی فاتح، اصغر کریمی، خلیل کیوان، نوید مینائی، مریم نمازی و کاظم نیکخواه. در جلسه کوتاه دفتر سیاسی که بلافاصله پس از پلنوم برگزار شد مصطفی صابر به اتفاق آرا بعنوان رئیس دفتر سیاسی انتخاب شد.
پلنوم پس از سه روز بحث و تصمیم گیری در مورد موضوعاتی که در دستور داشت با سخنرانی اختتامیه حمید تقوائی با موفقیت به کار خود پایان داد.
حزب کمونیست کارگری ایران
٣ ژوئن ۲۰۰۹، ١٣ خرداد ١٣٨٨