حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
مصوب پلنوم ٣٦ کمیته مرکزی حزب (ژوئن ٢٠١١)
١- حرکتهای اخیر در جنبش کارگری نظیر اعتصابات همزمان چندین مجتمع پتروشیمی و همچنین مراسم بزرگداشت اول مه سال جاری در سنندج با شعارهای سوسیالیستی نوید بخش پیشروی و تعرض تازه ای در جنبش کارگری است. این حرکت تعرضی بویژه پس از به عقب رانده شدن انقلاب ٨٨ بوسیله رژیم و همزمان با گسترش موج انقلابات در منطقه میتواند افق تازه ای را هم در برابر جنبش کارگری و هم در یک سطح وسیعتر در برابر کل جنبش انقلابی مردم ایران قرار بدهد.
٢- اعتصاب کارگران پتروشیمی از نظر خواست محوری و تعرضی آن یعنی لغو کار پیمانی و خلع ید از پیمانکاران، دامنه و ابعاد گسترده اعتصاب، وزن و جایگاه مهم صنعت پتروشیمی در اقتصاد ایران و پیروزی این حرکت نقطه عطفی در مبارزات چند دهسال اخیر کارگران ایران محسوب میشود. کارگران یک بخش کلیدی تولید در ده مجتمع و مرکز مختلف همزمان و هماهنگ و متحد دست به اعتصاب زدند و خواستار لغو کار پیمانی و بستن قرارداد مستقیم با شرکت نفت و پتروشیمی شدند. اين يک خواست اساسي کل جنبش کارگري است. کار پیمانی و “قرارداد موقت”، سیاستی است که جمهوری اسلامی از چندین سال قبل به بخشهای مختلف کارگران تحمیل کرده و از این طریق ضربات سنگینی به کارگران وارد آورده است. اين سياست بخصوص در صنعت نفت و صنايع وابسته به آن يکي از شيوه هاي موثر حکومت براي ايجاد تفرقه و تضعيف مبارزات کارگري بوده است. طرح خواست حذف پيمانکاران در صنعت کلیدی نظیر پتروشیمی و پیروزی کارگران در تحقق آن، بر مبارزه و سرنوشت بخش اعظم کارگران در ایران مستقیما تاثیرات مهمی دارد.
٣- يک پيشروي ديگر جنبش کارگري برگزاري مراسم اول مه امسال در سنندج بود. از چندي قبل جنب و جوش گسترده ای در بخشهای متعدد کارگری در ایران برای برپایی اول مه به جریان افتاد و گرچه دستگیری ها و فشارها و فضای حکومت نظامی امکان برپایی اول مه در ابعاد وسیع و سراسری را به کارگران نداد، اما تلاش و دخالتگری گسترده کارگران در اول مه فضای رادیکال و پرشوری را بازتاب داد. بویژه در این روز شاهد این بودیم که شهر سنندج علیرغم دستگیری شماری از رهبران کارگری در این شهر و جو نظامی ای که حکومت برقرار کرده بود، از چند روز قبل با چند تجمع کارگری به استقبال اول مه رفت، و در روز ١١ اردیبهشت با مراسم و تجمع با شکوه بیش از دوهزار نفر از کارگران و مردم با پلاکاردهای سرخ و با شعار زنده باد سوسیالیسم در مرکز شهر، سنندج رنگ و بوی اول مه بخود گرفت.
٤- یک حرکت مهم و شاخص در ماههای اخیر قطعنامه هفت تشکل کارگری علیه فقر و فلاکت و سرکوب و کل وضع موجود بود. گرچه در سالهای گذشته نیز شاهد صدور چنین قطعنامه هائی بوده ایم ولی در شرایط سیاسی حاضر که رژیم توانسته است جنبش توده ای انقلابی مردم را عقب بنشاند، قطعنامه هفت تشکل کارگری جایگاه و اهمیت ویژه ای مییابد. جامعه ایران علیرغم سرکوبگریهای حکومت در یک فضای سرنگونی طلبی و خلاصی از شر جمهوری اسلامی بسر میبرد و قطعنامه اول مه کارگران در واقع اعلام کیفر خواست کل جامعه علیه رژیم و نظام موجود است.
٥- این فضای تازه و تعرضی تر در جنبش کارگری، در حالی بروز می یابد که شاهد تشدید تعرضات حکومت و کل سرمایه داران در ابعادی بی سابقه به زندگی و معیشت کارگران و کل مردم زحمتکش جامعه هستیم. دستمزدهای زیر خط فقر، گرانی فزاینده، زدن سوبسید کالاهای اساسی، بیکارسازیهای گسترده، و در هم ریختگی اقتصادی جامعه که بهانه ای برای مسابقه چپاول در میان مافیای اقتصادی حاکم شده است، تامین حداقل معیشت را برای خانواده های کارگری و بخشهای زیادی از مردم به یک کابوس تبدیل کرده است. نفس زندگی کردن و زنده ماندن در شرایط امروز جامعه ایران به مقابله هرروزه کارگران و مردم با دست اندرکاران حکومت و کارفرمایان و کل سرمایه داران گره خورده است.
کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری بر اهمیت پیشروی های اخیر طبقه کارگر در ایران تاکید میگذارد و برای تثبیت و تقویت و گسترش دستاوردهای کارگران بر محورهای مهم زیر تاکید میکند:
الف: توجه به اهمیت ابزار اعتصابات سراسری در شرایط کنونی، هم برای تحمیل خواستهای فوری کارگران و هم برای اتحاد صفوف کارگران و همچنین تقویت فضای انقلابی در جامعه بسیار مهم و حیاتی است. فعالان کارگری لازم است با طرح خواستهای سراسری مثل آزادی کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی، افزایش چندین برابر دستمزد، ممنوعیت اخراجها و لغو کار پیمانی و قرارداد موقت و امثال آن، و برای برپایی اعتصابات متحدانه و سراسری کارگران تلاش کنند.
ب: یک خواست مهم در شرایط امروز لغو کامل کار پیمانی و سیستم برده وار “قرارداد موقت” و “قرارداد سفید امضا” ست. اعتصابات و مبارزه برای گرفتن حق ابتدایی کارگران برای قرار داد جمعی با نمایندگان منتخب کارگران را باید فعالانه و سراسری در دستور گذاشت. این خواست مقدمه مبارزه برای بهبود اساسی شرایط کار و افزایش چندین برابر دستمزدهاست.
ج: تحولات جنبش كارگري و موقعيت كنوني آن، برپايي مجامع عمومي كارگري و گذاشتن سنگ بنای شوراها را به يك امکان و ضرورت فوري قدرتگيري مبارزات كارگران تبديل كرده است. شوراها و مجامع عمومي ابزار اصلي دخالتگري توده كارگران در سرنوشت خويش و در سرنوشت جامعه هستند. تشكيل منظم مجمع عمومي كارگري و انتخاب نمايندگان واقعي خود كارگران در مجامع عمومي كارگري و برپايي شوراهاي كارگري، راه عملي تامين دخالت توده هاي كارگر در مبارزه و اعمال اراده مستقيم كارگران است.
د: حزب توجه همه فعالین جنبش کارگری را به نقش تعیین کننده طبقه کارگر در پیشروی و پیروزی جنبش انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی جلب میکند و فعالین کارگری را به تلاش گسترده تر برای دخالتگری و ایفای نقش فعال از جانب کارگران در این جهت فرا میخواند.
