حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اول مه روز اعلام کیفرخواست طبقه کارگر علیه کل نظام سرمایه داری است و امسال این کیفرخواست طبقاتیبیش از هر زمان دیگر صحت و حقانیت خود را در برابر چشم همگان قرار میدهد.
در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر میرویم که یک بیماری کشنده همه دنیا را فرا گرفته و کار و زندگی اجتماعی را متوقف کرده است. بیماری کرونا ناشی از ویروس است ولی بحران کرونا زاده نظام سرمایه داری است. این بحران نظامی است که پزشکی و خدمات درمانی را به کار و کسب بدل کرده و جان و سلامت میلیونها انسان را بپای سود آوری و ثروت اندوزی یک اقلیت مفتخور سرمایه دار قربانی کرده است. بحران نظامی است که از هر مسئولیتی در قبال سلامت شهروندان شانه خالیکرده است و همه چیز را بدست بازار آزاد و قانون جنگل رقابت و سوداندوزی سپرده است. یک درصدیهای حاکم و دولتهایشان در ایجاد این بحران مستقیما مسئول هستند.
دولتهای سرمایه داری که برایجلوگیری از این پاندمی قابل پیش بینی و پیشگیری هیچ اقدامی نکردند امروز راهی بجز به تعطیل کشیدن کل جامعه و خانه نشین کردن افراد ندارند. اما این “راه حل” نیز از کارگران وتوده مردمی که مجبورند برای گذران زندگیشان هر روز کار کنند دردی دوا نمیکند. ویروس کرونا کارگر و سرمایه دار نمی شناسد ولی بیشترین قربانیانش کارگران و محرومین جامعه هستند. در اول مه امسال کیفرخواست طبقاتیکارگران علیه سرمایه داری بیش از هر زمان دیگری صدای اعتراض توده های عظیم مردمی را نمایندگی میکند که شیوعقابل اجتناب یک بیماری جان و هستی شان را در معرض نابودی قرار داده است.
عواقب و مصائب ناشی از پاندمی کرونا از قربانی شدن مردم بدست یک ویروس مهلک فراتر میرود. بحران کرونا بحران اقتصادی-اجتماعی بی سابقه ای را بدنبال خواهد داشت. نظام سرمایه دارینه تنها توانائی نجات جان انسانها را از یک بیماری قابل پیشگیری ندارد، بلکه چشم انداز رکود و بیکاری و فلاکت گسترده ای را در برابر چشمان مردم دنیا قرار داده است. بحران سرمایه داری در دروان پسا کرونا بحرانی جهانشمول، عمیق و هم جانبه خواهد بود و کل جهان بینی و فلسفه و منطق سرمایه داری در مورد جامعه و حقوق انسانها را از پایه بزیر سئوال خواهد برد. از همین رو دوره پسا کرونا دوره تلاطم ها و خیزشهای اعتراضی توده ای و بچالش کشیده شدن کل نظام سرمایهداری در سراسر جهان خواهد بود.از هم اکنون صاحب نظران و اتاقهای فکری طبقه حاکم از “بی ثباتی” و ” ناآرامی های گسترده” اظهار نگرانی میکنند و به یکدیگر هشدار میدهند.اما نظامی که بر محور سودپرستی و سوداندوزی یک درصدیهای حاکم سازمانیافته است قادر به پاسخگوئی به کارگران و نود و نه درصدیهای های بجان آمده از وضعیت موجود نیست. نباید اجازه داد دولتها یکبار دیگر بار بحران را بر سر کارگران خراب کنند.
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی این ناآرامی ها و تلاطمهای اجتماعی ابعاد وسیع و شدیدی خواهد داشت. بحران کرونا در ایران در دل اعتراضات و خیزشهای وسیع توده ای و رسوائی و استیصال حکومت دروغ و جنایت در مقابل جنبش وسیع سرنگونی طلبانه توده مردم شکل گرفت و توجه و تمرکز جامعه را به مقابله با این بیماری کشنده سوق داد. اما مقابله با کرونا از مبارزه با حکومتی که خود مسئول و عامل مستقیم شیوع این بیماری بوده است جدا نیست. نارضائی توده ای، و اعتراض و تحرک جامعه علیه وضع موجود، امروز در شکل فعالیت و تلاش خستگی ناپذیر پزشکان و پرستاران و پرسنل خدمات درمانی، فعالیت نهادهای خودیاری مردم، کمیته های محلی کمک رسانی، اعتراض و شورش زندانیان و فرار سربازان از پادگانها تجلی پیدا میکند.چهره ها و فعالین سیاسی و مدنی و نهادهای جنبشهای اعتراضی نیز با انتشار بیانیه ها و فراخوانها و طومارها و نامه های سرگشاده صدای اعتراض خود علیه جمهوری اسلامی را بلند کرده اند.
در دل این حرکت کارگران، جنبش کارگری و نهادها و چهره های این جنبش، در مقابله با ویروس کرونا و حکومت همدست آن نقش مهمی ایفا میکنند. امروز کارگرانبیمارستانها و پرستاران، در کنار پزشکان، در صف اول مقابله با کرونا قرار دارند و چهره های جنبش کارگری در زندانها به صدا و نمایندده کل زندانیان در اعتراض به وضعیت وخیم و غیر قابل تحمل در زندانها تبدیل شده¬اند. اول مه امسال فرصتی است تا طبقه کارگر در ادامه و در راس این حرکت و بعنوان نماینده کل جامعه عرض اندام کند و چهره ها و فعالین و نهادهای جنبش کارگری با بیانیه¬ها و کیفرخواستها و طرح خواستهای اساسی خود در اول مه نوید دهنده یک تحول انسانی و اساسی در جامعه باشند. روز جهانی کارگر روز قدرتنمائی طبقه کارگر علیه نظام ضد انسانی، بیمار و نکبت¬¬زده سرمایه داری و حکومت فاسد و جنایتکار حافظ آن در ایران است.
چالشهای عظیم تری در دوران پسا کرونا در راه استو در این چالشها نیز طبقه کارگر میتواند و باید نماینده و صدای اعتراض توده مردم باشد. باید خود را برای طوفانهائیکه در راه است آماده کرد. باید در دل جدال و کشمکشی که در ایران و در همه جا میان یک درصد سرمایه دار و نود و نه درصدیهای گرفتار فقر و بیماری و بیکاری در خواهد گرفت، پرچم سوسیالیسم را برافراشت. در روز جهانی کارگر یکصدا و متحد اعلام کنیم تنها سوسیالیسم، نظامی که نه بر مبنای سوداندوزییک اقلیت ناچیز بلکه بر اساس پاسخگوئی به نیاز همه انسانها سازمان یافته است، میتواند بشریت را از شر نظام نکبت زده سرمایه داری رها سازد. سوسیالیسم یا بربریت، راه سومی وجود ندارد.
زنده باد روز جهانی کارگر!
زنده باد سوسیالیسم!
حزب کمونیست کارگری ایران
۲٤ فروردین ۱۳۹۹، ۱٢ آوریل ۲۰۲۰
