علیرغم محاصره دوازده ساعته کارخانه آذرآب اراک، امروز ۱۶مهر این کارگران بار دیگر دست به تجمع زدند و پیگیر مطالبات اعلام شده خود شدند. در این روز نیز نیروهای سرکوب حکومت با حضور وسیع در محل از کشیده شدن اعتراض کارگران به خیابان جلوگیری کردند.
همانطور که در اطلاعیه شماره قبل گزارش کردیم دیروز ۱۵ مهر تمامی ۱۶۰۰ کارگر اعتصابی آذرآب از هر سه شیف این کارخانه بنا بر قراری که از قبل گذاشته بودند، در محوطه کارخانه جمع شدند تا پیگیر خواستهایشان شوند. این کارگران در حالیکه سرود “زیر بار ستم نمیکنیم زندگی” را سر میدادند فریاد اعتراضشان را به بساط چپاولگری حاکم و زد و بندهای پشت پرده و به حراج گذاشتن سهام کارخانه که موجب بیکارشدن آنها از کار میشود و نیز دستمزدهای پرداخت نشده بلند کردند. این حرکت متحدانه کارگران حکومتیان را بشدت به وحشت انداخته و نیروهای انتظامی خود را از ساعت چهار صبح در اطراف کارخانه مستقر کرده بودند و در هراس از اینکه جمعیت بزرگ کارگران به خیابان بیاید و شهر را به حرکت در آورند، کارخانه را به محاصره خود در آورده و مانع خروج کارگران شدند. یک وحشت حکومتیان پیوستن کارگران کارخانجات دیگر همچون هپکو، واگن پارس، ماشین سازی، آلومنیوم، و ایرالکو و دهها کارخانه کوچک و بزرگ دیگر در این شهر بود که چندین هزار کارگر را در بر میگیرند و با مشکلات مشابهی چون آذر آب درگیرند و همین مدت نیز در برخی از آنها از جمله هپکو اعتراضات جانانه ای جریان داشته است. در این روز علیرغم حضور پررنگ نیروی انتظامی کارگران آذرآب ایستادند و در مقاطعی با سرکوبگران رژیم درگیر شدند و این کارخانه ۱۲ ساعت تحت محاصره سرکوبگران حکومت قرار داشت.
یک موضوع مهم در اعتراضات کارگران آذرآب، اعتراض آنان به شوراهای اسلامی، این نهاد دست ساز حکومتی و توطئه گریها و سازشکاری های این نهاد است. بنا بر خبرها در روزهای اوج اعتراضات کارگران هپکو و حمله وحشیانه سرکوبگران حکومتی به آنان، شورای اسلامی آذر آب کارگران را از حضور خیابانی منع کرده و با گفتن اینکه از نهاد رهبری با شورا تماس گرفته شده و قول پیگیری مشکلات آنان داده شده است، تلاش کرده بود که فرصتی بخرد و با این کار در صف کارگران تفرقه و شکاف ایجاد کند. از جمله بر اساس گزارش منشتر شده از سوی ” کمپین دفاع از بازداشتشدگان هفتتپه و زندانیان ترقیخواه” در همین رابطه تقریباً هر روز اعضای شورای اسلامی کار جلساتی پشت درهای بسته با استاندار و یا نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر نهادها داشتند؛ بیآنکه کارگران در جریان این جلسات باشند. همچنین زمزمههایی مبنی بر نقش تعدادی از اعضای شورای اسلامی کار در تهیه لیستی از کارگران این کارخانه برای ارائه به پلیس امنیت برای احضار و یا اخراج بین کارگران پخش شد.
یک اتفاق مهم در دور جدید اعتراضات کارگران آذرآب منزوی شدن و رسوایی بیشتر شوراهای اسلامی است. این اعتراضات نقش اعتصاب شکن و بازدارنده شوراهای اسلامی به عنوان نهادی در خدمت کارفرما و دولت را به روشنی مقابل چشم همه کارگران قرار داد. از جمله در روزی که کارگران آذرآب برای اتمام حجت با مسئولین استانداری در میدان صنعت اراک جمع شده بودند، کارگران تکلیف خود را با این نهادهای دست ساز حکومتی روشن کرده و آنها را کنار زدند. در آن روز درحالیکه قرار بود سه نفر از نمایندگان کارگران برای اتمام حجت به دفتر استانداری بروند، کارگران با شرکت صابری و بقیه اعضای شورای اسلامی کار برای شرکت در این نشست مخالف کردند. کارگران همانجا از میان خود سه نفر را به عنوان نماینده انتخاب کردند و بعد نیز اعلام کردند که نمایندگان شورای اسلامی، نمایندگان آنها نیستند و اجازه نخواهند داد که در هیچ کجا سخنگوی آنان باشند.
این چنین است که در آذرآب جدال و مبارزه کارگران با کارفرما مستقیما به جدال با حکومت و مزدوران شورای اسلامیش تبدیل شده است. جدال کارگران آذرآب با شورای اسلامی یک اتفاق سیاسی مهم در این کارخانه است. دست شوراهای اسلامی در همه مراکز کارگری باید از سر راه مبارزات کارگران کوتاه شود. تمامی نیروهای حکومتی باید بساطشان از محیط های کار جارو شود.
پیش بسوی شوراها
پیش بسوی اعتصابات سراسری
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۶ مهر ٩٨، ۸ اکتبر ٢٠١٩