جدید ترین

بالا گرفتن گفتمان و تنش جنگی میان دولت آمریکا و جمهوری اسلامی

جهان شاهد اوجگیری تخاصمات میان آمریکا و متحدین اش از یک طرف و حکومت اسلامی و نیروهای تروریسم اسلامی اش در سوی دیگر است. تبلیغات جنگی و تنش میان دو طرف بالا گرفته است و آرایش و جابجائی نیروهای نظامی در منطقه آغاز شده است. اما علل و زمینه های واقعی این کشمکش را نمیتوان از مجرای تبلیغات سیاسی و جنگی دولتهای درگیر در این جدال دریافت. در دو سوی این کشمکش دو نیروی ضد بشری و تروریست و میلیتاریست قرار گرفته اند که هر کدام مهر خونین خود را بر تحولات جهان و نسلی از انسانها کوبیده اند.
این جدال مانند تمام کشمکشهای تاکنونی از هر دو سو بر سر قدرت و موقعیت سیاسی و نظامی طرفین است. حکومت اسلامی با بحران بقا روبروست و برای حفظ موجودیت رو به فنای خود و موقعیت سیاسی و نظامی اش در خاورمیانه تلاش میکند. دولت آمریکا نیز موقعیت تضعیف شده و رو به افولی در خاورمیانه و منطقه خلیج دارد و به دنبال “رام کردن” و منطبق کردن جمهوری اسلامی با سیاستهای منطقه ای خود است. در این شرایط علیرغم بالا گرفتن تنش و تبلیغات جنگی، هیچیک از دو طرف نه میخواهد و نه توان آن را دارد که به جنگ تازه ای در خاورمیانه دامن بزند. در پس این تهدیدات و تبلیغات جنگی، هر دو طرف خواهان مذاکره و رسیدن به توافق تازه ای هستند. یک طرف تحریمها را تشدید میکند و حضور نظامی خود را افزایش میدهد، و طرف دیگر از “نه جنگ نه مذاکره” و خروج گام بگام از برجام سخن میگوید تا بر طرف مقابل اعمال فشار کند و از موضع قوی تری در مذاکرات احتمالی آتی ظاهر بشود. حکومت اسلامی امیدوار است که بتواند با سیاست “دفع الوقت” و “حفظ وضع موجود” خود را به دوران انتخاباتی در آمریکا و احتمالا پس از ریاست جمهوری ترامپ برساند و مذاکرات آتی با جانشن ترامپ صورت بگیرد. اما این سناریو هم عملی نیست. بحران گریبانگیر حکومت اسلامی چنان حاد و شدید است که ادامه وضعیت موجود را حتی برای چند ماه دیگر غیر ممکن میکند.
اما اساس ریشه بحران حکومت اسلامی نه رابطه با آمریکا، بلکه جنبش اعتراضی مردم و وضعیت انفجاری جامعه است. در شرایط حاضر هرگونه درگیری نظامی بحران و موقعیت شکننده حکومت را به شدت وخیم تر خواهد کرد. بر خلاف دوران جنگ ارتجاعی ایران و عراق رژیم اسلامی قادر به یک بسیج اسلامیستی – ناسیونالیستی برای جنگ نخواهد شد. با مردمی مواجه اند که در کمین رژیم اسلامی اند. مردمی که با خیزشهای شهری و اعتراضات و اعتصابات گسترده و هر روزه خود حکم به سرنگونی رژیم اسلامی داده اند و گامهای بلندی در راه تحقق این آرزوی ۴٠ ساله جامعه برداشته اند.
پاسخ مردم به فضای پر تنش کنونی تشدید مبارره برای سرنگونی جمهوری اسلامی است. خطر تروریسم و جنگ و تحریم و آدمکشی را تنها با سرنگون کردن حکومت اسلامی میتوان از بالای سر جامعه و مردم منطقه برداشت. در شرایط پر تنش حاضر یک اتفاق خارج از برنامه، یک پرووکاسیون، یک اقدام تحریک آمیز میتواند چاشنی یک جدال خونین باشد. برای مقابله با این خطر نیز باید به مبارزه و اعتراض توده ای علیه جمهوری اسلامی دامن زد.
مردم ایران نه در جنگ و نه در فضای پر تنش جنگی که ایجاد شده، هیچ منفعتی ندارند. ما تاکید میکنیم که هرگونه اتکا و همسویی با هر کدام از نیروهای درگیر در این کشمکش یک سیاست عمیقا ارتجاعی و ضد انسانی است. حزب کمونیست کارگری چه در شرایط “جنگی” و چه در شرایط “صلح” برای سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی و استقرار یک نظام آزاد و برابر و مرفه برای همگان، یک جمهوری سوسیالیستی، مبارزه میکند. حزب تمامی کارگران و مردم آزادیخواه و برابری طلب را به گسترش مبارزه انقلابی برای پایان دادن به کابوس حکومت اسلامی فرامیخواند.

حزب کمونیست کارگری ایران
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸، ١۵ مه ٢٠١٩

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *