جدید ترین
اعتصابات کارگری بخشی از جنبش سرنگونی است که حکومت را در مخمصه گذاشته است. اعتصابات را باید گسترش داد و سراسری کرد. کمیته های اعتصاب و شوراهای سازماندهی اعتراضات را باید همه جا ایجاد کرد.

اعتراضات کارگری به موازات خیزش های شهری ادامه دارد‌

تجمعات و اعتراضات کارگری در مراکز و شهرهای مختلف جریان دارد و پابپای تظاهرات ها و خیزش های شهری در حال گسترش است.

۲۹ تیر:

– کارگران، مهمانداران و ماموران فنی پشتیبانی شرکت رجا دست به تجمع اعتراضی زدند.
اعتراض ۲۰۰۰ کارگر  رجا که تحت مسئولیت چندین شرکت پیمانکاری به کارهای خدماتی مشغولند، به نپرداختن دستمزدها و نداشتن ایمنی شغلی است.

۳۰ تیر:

– جوشکاران ساختمانی در مشهد با خواست افزایش دستمزد متناسب با گرانی و تورم دست به اعتصاب زدند.

– کارگران بازنشسته کیان تایر در ادامه تجمعات قبلی خود و در اعتراض به عدم پرداخت حق سنوات در مقابل وزارت صنعت و معدن تجمع کردند. در این تجمع اعتراضی کارگران با شعارهایی چون “میایستیم میایستیم حقمونو میگیریم”، “کارگر میمیرد، ذلت نمیپذیرد”، ” یه اختلاس کم بشه، سنوات پرداخت میشه”، صدای اعتراضشان را بلند کردند.

۱ مرداد:

– کارگران اخراجی شرکت پتروشیمی بندرماهشهر با خواست بازگشت فوری به سر کار در مقابل این شرکت تجمع اعتراضی برگزار کردند.

– کارشناسان بیمه کشاورزی در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در اعتراض به عدم استخدام خود دست به تجمع زدند.

– کارگران راه آهن اسلامشهر در اعتراض به عدم دریافت سه ماه حقوق و مزایا دست به اعتصاب زدند.

– کارکنان بیمارستان خمینی کرج با خواست پرداخت فوری هشت ماه حقوق و مطالبات معوقه دست به اعتصاب زدند. اعتصاب که از اول مرداد شروع شده بود در روز دوم مرداد نیز ادامه یافت.

۲ مرداد:

– کارگران راه آهن زاگرس در اعتراض به عدم پرداخت سه ماه حقوق اعتصاب کرده و در مقابل اداره کل راه آهن در اندیمشک تجمع کردند.

– جمعی از کارکنان قراردادی شرکت هواپیمایی کارون- نفت در اعتراض به تعلیق و اخراج در مقابل شرکت هواپیمایی خوزستان دست به تجمع زدند.

– پرسنل بیمارستان امام خمینی کرج برای دومین بار در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق خود تحصن کردند.

٣ مرداد:

– اعتصاب کارگران گسترش راه آهن منطقه آذربایجان دو هفته است دست به اعتصاب زده اند. اعتصابات از حوزه سلماس شروع شده و پس از چند روز به حوزه‌های تبریز، صوفیان، عجب‌شیر، مرند و شفاخانه کشیده شده‌ است. کارگران به عدم پرداخت حقوق، کاهش ضریب سختی کار و عدم تسویه مطالباتشان از طرف کارفرمای سابق این شرکت (تراورس) اعتراض دارند.

– دامنه این اعتراضات محدود به آذربایجان نشده و روز ۳۱ تیرماه گروهی از کارگران تراورس در منطقه اسلامشهر تهران در محدوده ایستگاه راه‌آهن تجمع کردند.

– کارگران و كارکنان شركت های پتروشيمی روبروی شركت بندر امام در اعتراض به عدم پرداخت حقوق دست به اعتصاب زدند.

– صیادان میگو در اعتراض به عدم مجوز خروج در مقابل فرمانداری این شهر دست به تجمع زدند.

– کارگران شهرداری مرکزی آبادان در اعتراض به نپرداختن حقوق شان تجمع اعتراضی برگزار کردند.

– کارگران پتروشیمی بندرامام برای سومین روز متوالی دست به اعتصاب زدند

در حالی که میلیون ها خانواده کارگری چند بار زیر خط فقر زندگی میکنند و میلیون ها جوان بیکار از هر گونه بیمه و کمک هزینه ای محرومند، هر روزه خبرهای بیشتری از اختلاس ها و رانت بازیهای میلیاردی و مخارج سرسام آور نهادهای مذهبی و سرکوبگر و غارت منابع کشور منتشر میشود. اعتصابات کارگری بخشی از جنبش سرنگونی است که حکومت را در مخمصه گذاشته است. اعتصابات را باید گسترش داد و سراسری کرد. کمیته های اعتصاب و شوراهای سازماندهی اعتراضات را باید همه جا ایجاد کرد. شوراهای هماهنگی اعتصابات کامیونداران نمونه خوبی از سازماندهی، هماهنگی و اعتصاب سراسری است.

 

حزب کمونیست کارگری ایران

۳ مرداد ۱۳۹۷، ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۸

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *