حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
جنجال سران و بلندگوهای حکومت بر سر موشک پرانی به داعش از هر نظر که نگاه کنید مسخره است. به قول حسین شریعتمداری نماینده خامنه ای در روزنامه کیهان، سپاه میخواهد به اسرائیل و عربستان و امریکا و داعش و همچنین حسن روحانی رئیس جمهور خود حکومت پیام بدهد که ما قدرتمندیم. اما بنا به گزارشهایی که از همین دولتها منتشر شده، از هفت موشکی که سپاه پاسداران شلیک کرده چندتا اصلا به سوریه نرسیده اند و در خاک عراق فرود آمده اند، و چند تا در مناطق دیگری سقوط کرده اند و فقط یکی به منطقه دیر الزور رسیده و در جایی منفجر شده است. یک ژنرال اسرائیلی گفته است با این قدرتنمایی معلوم شد که حتی قدرت موشکی حزب الله از جمهوری اسلامی بیشتر است! خوشببختانه خبری دال بر تلفات غیر نظامی نرسیده است. بطور واقعی اگر موشکهای شلیک شده توسط سپاه پاسداران به هدف نظامی جدی ای اصابت کرده بود تا کنون حتما از جانب گروه داعش یا روسیه یا منابع متعدد دیگری که در منطقه حضور دارند، اخبار و اسناد و عکسهایی از تلفات و خسارات آن منتشر میشد. تا کنون بجز خود جمهوری اسلامی و وابستگانش کسی چیزی نگفته است.
آنچه روشن است میتوان بدون تردید گفت که از نظر نظامی این یک شکست کامل به حساب می آید و هیچ کدام از رقبای حکومت اسلامی را مرعوب نخواهد کرد. قطعا در میان سران خود حکومت اسلامی و بویژه جناح خامنه ای که از بازیچه بودن ماجرا به خوبی خبر دارند روحیه ها پایین رفته است. چون همه طرفها و از جمله جناح روحانی که قرار بوده است پیام قدرقدرتی سپاه را بگیرند، از ماجرای برباد بودن موشک کذایی خبر دارند. به همین دلیل موشک سپاه بدون تردید دعواهای پشت پرده شان را نیز حادتر خواهد کرد. حکومتی که بعد از هشت سال درگیر شدن در یک جنگ گسترده و یک عالمه امتیاز به دولتهایی مثل روسیه و هزینه های گزاف حتی قدرت شلیک یک موشک عادی ندارد، میتواند برای خودش رجز خوانی کند اما در برابر دولتهایی که مقابلش قرار دارند باید سرش را پایین بیندازد. این جنبه ها، آن چیزی است که بقول معروف بعدا صدایش بیشتر در خواهد آمد. فعلا با هم نشسته اند و بقول آن هنرپیشه فیلم فارسی بین خودشان گفته اند “ما خورده ایم اما همه بگویید زده!”. آن قدر سرو صدا و پیام و تبریک و هو و جنجال راه انداخته اند که هیچ صدای دیگری بگوش نرسد.
اما این تمام مساله نیست. در واقع مخاطب اصلی موشکهای سپاه پاسداران مردمند. مردم ایران. کارگران و معلمان و جوانان و زنان و بازنشستگان و همه مردمی که سیاستها و دزدیها و قوانین اسلامی حکومت را مدام به مصاف گرفته اند و سرتاپای حکومت را در کابوس شورش گرسنگان فروبرده اند، قرار است از نظر سران حکومت اسلامی با رجزخوانی ها و عربده کشی های اراذل حکومتی و فضای جنگی، مرعوب قدرت حکومت شوند و دست از مبارزه بردارند. این در واقع هدف اصلی موشک پرانی پاسداران حکومت است.
اما بروشنی میتوان دید که این هم تقلایی شکست خورده است. از همان زمان که حمله تروریستی به مجلس اسلامی و قبر خمینی صورت گرفت وسیعا در میان مردم شایع بود که این کار خود حکومت است. دلیل این ارزیابی اینست که مردم شاهدند که جمهوری اسلامی آشکارا در فضای ایجاد شده در تقلای کنترل اوضاع و عقب راندن مبارزات بخشهای مختلف مردم است. همین ارزیابی عمومی گویای اینست که مردم دست حکومت را خوانده اند و جواب این تقلاها را با گسترش مبارزاتشان خواهند داد. هر کسی در این جامعه به عیان می بیند که جمهوری اسلامی به چنین حملاتی گویی مثل نان شب نیاز حیاتی دارد تا شکافهای درونی خودرا ترمیم کند و جامعه را از اعتراض باز دارد و شاید بتواند خودرا چند صباحی بیشتر سرپا نگه دارد. و در این فضا که گویای در هم ریختگی صفوف حکومت و بحران عمیق سیاسی حکومت اسلامی است، روشن است که جمهوری اسلامی نخواهد توانست با فضا سازی موشکی مردم را مرعوب کند. زیرا عملا ترس و وحشت خودرا در برابر مردم معترض علنی تر میکند.
جالب است که در همین روزها که اوج عربده کشیهای موشکی حکومت را شاهد بوده ایم، کارگران و مردم همچون همیشه مشغول مبارزات خود بودند و وقعی به تبلیغات حکومت نگذاشتند. چندین اعتراض و تجمع و اعتصاب کارگران و مردم در شهرها و مناطق مختلف همین یکی دو روز صورت گرفت. نظیر اعتراضات کارگران هفت تپه، اعتصاب کارگران مخابرات مشهد، اعتصاب و تجمع کارکنان متروی تهران، تجمع اعتراضی مالباختگان کاسپین و امثال اینها. اینها فقط چند نمونه از تعداد بسیار بیشتری از تحرکات و اعتراضات در همین روزهای گذشته است. قطعا فضای اعتراضی جامعه فعالتر از پیش، ادامه خواهد یافت.
جمهوری اسلامی دچار بحران سیاسی و اقتصادی و اسیر نزاع درونی در بالاترین سطوح رهبری آنست. بحدی که بقول نماینده خامنه ای ناچار است پیام خود به رئیس جمهور خودش را با موشک پرانی بدهد. جمهوری اسلامی در منگنه اعتراضات اجتماعی مردم قرار دارد. در این وضعیت لاعلاج روشن است که تلاش جناحهای حکومت برای ماجراجویی و گرد و خاک راه انداختن بر سر رقابتهای منطقه ای، بیش از اینکه کمکی به این حکومت بکند، تناقضات متعدد حکومت اسلامی را تشدید خواهد کرد. این آن چیزی است که هم اکنون نشانه هایش بوضوح قابل مشاهده است.
