اول ماه مه، شماره ۱
قطعنامه و بیانیه های روز جهانی کارگر نماد دیگری از تعیین یابی انقلاب زن زندگی آزادی است. قطعنامه های مختلف در این روزهای ورود به روز جهانی کارگر از سوی تشکلهای مختلف کارگری و نهادهای اجتماعی چه با امضاهای مشترک و چه امضاهای مستقل منتشر شده است. تاکید عمده آنها بر اعتصابات سراسری، و حمایت و همبستگی با اعتصابات هزاران کارگر پروژه ای نفت به عنوان سرفصل جدیدی برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری است. فراخوان ها به اعتصابات و اعتراضات سراسری در روز جهانی کارگر است.
بخش بسیاری از این قطعنامه ها و بیانیه ها بر منشور بیست تشکل به عنوان خواستهای متحد کننده در روز جهانی کارگر و حمایت از آن تاکید کرده اند. یکی از این قطعنامه ها امضای پانزده تشکل را در زیر خود دارد که عمدتا امضا کنندگان همان منشور خواستهای حداقلی همان بیست تشکلند و صف متحدی از کارگران و بخش های مختلف جامعه را حول این منشور در روز جهانی کارگر به نمایش میگذارند. در این قطعنامه بر خواستهای حداقلی اعلام شده در منشور بیست تشکل تاکید شده و در بخشی از آن چنین آمده است:”دیگر بر هر ناظر روشن بینی پر واضح است که در پی نزدیک به هشت ماه خیزش سراسری مردم ایران، اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور به روال سابق باز نخواهد گشت و جنبش انقلابی مردم ایران به پیشروی خود تا ایجاد تغییرات بنیادین در کشور ادامه خواهد داد. بر متن این شرایط عینی و بشدت متلاطم و متحولی است که مدتهاست جناحهای مختلف طبقه حاکم بر ایران چه در پوزیسیون و چه در اپوزسیون سراسیمه تر از هر دوره تاریخی دیگری دست بکار بند و بست با قدرتهای جهانی و رقم زدن تحولات سیاسی از بالای سر مردم ایران شده اند تا همچنان به سبک و سیاق گذشته، اینبار نیز آزادیخواهی و برابری طلبی مردم ایران را قربانی مطامع ضد انسانی خود و غارتگران و جنایتکاران بین المللی کنند. اما آن پدیده ای که امروز در صحنه تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران جاری است، جنین رشد یافته انقلابی را در خود دارد که می تواند سرآغاز یک انقلاب بزرگ اجتماعی در ایران و منطقه خاورمیانه باشد و تاریخی نوین را در این منطقه مهم و استراتژیک از جهان کنونی رقم بزند.
به همین دلیل هم است که ما در منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی با تاکید به عینیت تاثیر گذاری عمیق جنبشهای اجتماعی بر تحولات جاری و آتی کشور، وجوه سلبی و اثباتی اعتراضات بنیادین مردم ایران را در پی اعتراضات سراسری به قتل جنایتکارانه #ژینا امینی در جای جای این منشور بر شمرده و اعلام کرده ایم که پرچم اعتراضات بنیادینی که امروز در ایران بدست زنان، دانشجویان، دانش آموزان، معلمان، کارگران، دادخواهان، هنرمندان، رنگین کمانی ها، نویسندگان و عموم توده های ستمدیده مردم ایران بر افراشته شده است اعتراضی است علیه زن ستیزی، ناامنی پایان ناپذیر اقتصادی، بردگی نیروی کار و فقر و فلاکت و ستم طبقاتی، تبعیض جنسیتی و ملی و مذهبی، و انقلابی است علیه هر شکلی از استبداد مذهبی و غیر مذهبی که در طول بیش از یک قرن گذشته بر ما مردم ایران تحمیل شده است.
اگر چه منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی در میانه ی خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی و از متن و دل جامعه سر بر آورده است و قطب نمای مبارزات همین امروز ما برای شکل دهی به ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آینده ایران است با این حال با توجه به کل شرایط و اوضاع و احوال اقتصادی و اجتماعی و سیاسی حاکم بر کشور، ما بر این باوریم که طبقه کارگر ایران با قرار گرفتن در مرکز ثقل تحولات سیاسی آتی، قادر خواهد شد افق رهائی بخش و تاریخی خود را بطور حداکثری به پیش برد.”.
در پایان این قطعنامه با حمایت از اعتصابات گسترده کارگران پروژهای نفت و گاز و پتروشیمی بار دیگر مطالبات اعلام شده در منشور ۲۰ تشکل را به مثابه خواستهای حداقلی خود تاکید و همه کارگران و معلمان، زنان، دانشجویان و عموم توده های ستمدیده مردم ایران را سازمانیابی در تشکلها و شوراهای محیط کار و محلات بری شکل دهی به مبارزات خود جهت گذر از شرایط ضد انسانی موجود و شکل دهی به آینده ای مبتنی بر تحقق خواستهای آزادیخواهانه و برابری طلبانه، متکی به اراده و اتحاد و همبستگی تاکید کرده است.
امضاء کنندگان این قطعنامه عبارتند از: شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اتحاد بازنشستگان، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد ایران (اهواز)، شورای کارگری بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی (بستا)، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه، ندای زنان ایران، شورای بازنشستگان ایران، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، کانون مدافعان حقوق کارگر، سندیکای نقاشان استان البرز، اتحادیه آزاد کارگران ایران.
امروز همچنین شماری از فعالان کارگری سرشناس همراه با شماری از نویسندگان و زندانیان سیاسی پیشین در آستانه روز جهانی کارگر با انتشار “منشور آزادی، برابری، رفاه”، کیفرخواست خود را علیه سرمایه داری حاکم و مذهب در دست چنین حکومتهایی اعلام داشتند چهره های شناخته شده ای مثل اسماعیل بخشی فعال کارگری، رضا خندان مهابادی نویسنده زندانی، اسکندر لطفی فعال حقوق معلمان، آرش صادقی زندانی سیاسی سابق و علی نجاتی از سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه از امضا کنندگان این منشور هستند. تاکید این منشور بر سرنگونی حکومت و جدایی مذهب از دولت و آموزش و پرورش است و در آن خواستهای پیشرویی از جمله در رابطه با حقوق کارگر، تبعیض علیه زنان، تبعیضات در زمینه تعلقات قومی و ملی و جنسیتی، و علیه اعدام و سرکوب در آن مورد تاکید قرار گرفته است. منشوری که اساسا کیفرخواستی علیه سرمایه داری با تاکید بر قرار گرفتن قدرت در دست خود مردم و شوراهاست. انتشار چنین منشورهایی بیش از بیش روند شفافیت انقلاب زن زندگی آزادی بر محور خواستهای انسانی را نشان میدهد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۳۰ آوریل ۲۰۲۳