حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
در روزهای اواخر مهرماه امسال کارگران شرکتهای فراورش و خوارزمی در پتروشیمی بندر امام موفق شدند با اعتصاب سه روزه خود ٣٢ درصد افزایش دستمزد، ٤ درصد حق کار سخت و زیان آور و پرداخت حق نوبتکار هماهنگ را به کارفرما تحمیل کنند. بدنبال این اعتراض موجی از اعتصاب در دیگر پتروشیمی های بندرامام برای افزایش دستمزد براه افتاد. کارگران پتروشیمی های اروند و مارون بلافاصله با خواست های مشابه وارد اعتصاب شدند. همزمان ١٥٠٠ کارگر پتروشیمی بسباران نیز شروع به جمع آوری طومار کردند و نهایتا روز یکشنبه ٢٦ آبان با خواست افزایش دستمزد دست به اعتصاب زدند و اعلام کردند که دستمزدهای کنونی تامین کننده هزینه های سرسام آور زندگی نیست و تا رسیدن به خواست خود به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. اتحادیه آزاد کارگران ایران که این خبر را منتشر کرده است، میگوید که مسئولین شرکت سعی کردند در میان کارگران تفرقه ایجاد کنند اما این تلاشها با هوشیاری کارگران شکست خورد.
١٥٠٠ کارگر پلی اکرین اصفهان نیز اعتصاب قدرتمندی را از روز ٢٦ آبان ماه شروع کرده و امروز سومین روز اعتصاب را پشت سرگذاشتند. یکی از مهمترین خواست های کارگران ٢٠ در صد افزایش فوری دستمزد است. مسئولان فرمانداری همان وعده های قبلی خود را در نشست با نمایندگان کارگران تکرار کردند و نمایندگان کارگران تصمیم گیری در این مورد را به طرح آن در میان همه کارگران و تصمیم گیری جمعی خود موکول کردند. مجمع عمومی کارگران در روز ٢٧ آبان ماه رای به ادامه اعتصاب داد. ٧٠٠ کارگر شب را در کارخانه ماندند تا به رفقای خود در شیفت بعد ملحق شوند. صبح ٢٨ آبان کارگران دست به راهپیمائی در محوطه کارخانه زدند و بر ده خواست خود از جمله افزایش دستمزد شدند. لغو طرح مستقل کردن واحدهای تولیدی زیر مجموعه این کارخانه و حفظ و یکپارچگی کارخانه به عنوان یک صنعت مادر نیز یک خواست مهم کارگران پلی اکریل برای مقابله با خطر بیکارسازی است.
افزایش دستمزد یک خواست حیاتی و مبرم در شرایط گرانی و فقر و فلاکت موجود است. اعتصابات کارگران پتروشیمی های مارون و اروند، فراورش و خوارزمی و بسباران و اعتصاب کارگران پلی اکریل اصفهان برای افزایش دستمزد، گوشه ای از یک مبارزه مهم طبقاتی بر سر دستمزد است که این پتانسیل را دارد که توده های وسیعی از کارگران مراکز مختلف در سراسر کشور را به میدان آورد و در مقابل تعرض حکومت و سرمایه داران به معیشت فقیرانه کارگران صف آرائی کند. این مبارزات در عین حال در مقطعی صورت میگیرد که “شورای عالی کار” حکومت، کمیته های مزد را شروع به راه اندازی کرده تا تلاش کنند به کمک شوراهای اسلامی و ترفندهای مختلف مبارزه کارگران برای افزایش دستمزد را به کنترل درآورند. اعتصابات اخیر در صورت گسترش به سایر مراکز کارگری میتواند تلاش این ارگانهای سیاه حکومتی را خنثی کند و دستمزد بالاتری را به دولت و کارفرمایان تحمیل کند.
دستمزد کارگران باید چندین برابر شود تا خانواده های کارگری بتوانند نیازهای اولیه زندگی خود را تامین کنند. با تمام قوا باید از این مبارزات حمایت کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۸ آبان ماه ۱۳۹۲، ۱۹ نوامبر ۲۰۱۳
