حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
فراخوان بازنشستگان تهران و البرز و شهرهای اقماری برای ادامه اعتراضاتشان و برپایی تجمع در روز ٢٢ آبانماه، تجمع کارگران بازنشسته کیان تایر بنا بر فراخوانی از قبل داده شده در مقابل وزارت صنایع برای پیگیری حق سنوات خود، فراخوان مالباختگان هلدینگ داروگر مرکب از سهامداران، طلبکاران و کارگران اخراجی زنجیره کارخانجات کف، تولی پرس، روغن نباتی جهان، تجزیه شیمی، کیمیای ایران، کیوان همدان، بسته بندی البرز، بسته بندی داروگر، کیوان تجارت دارو در اعتراض به دستمزدهای به سرقت رفته شان به تجمع اعتراضی در اول آذرماه مقابل ساختمان داروگر، اعتراض کارگران عسلویه به جاده های مرگ و اساسا گسترش اعتراضات در عسلویه و دیگر مراکز صنعت نفت و مراکز وابسته به آن، در کنار دیگر اعتراضات گسترده کارگری در شهرهای مختلف سر تیترههای برجسته اخبار و مسائل کارگری در هفته گذشته است.
فراخوان بازنشستگان تهران و البرز و شهرهای اقماری به تجمع
بازنشستگان تهران و البرز و شهرهای اقماری در ادامه اعتراضاتشان برای پیگیری خواستهای خود به تجمع در ساعت ده صبح روز ٢٢ آبان فراخوان داده اند. در این بیانیه با اشاره به اینکه برای پیگیری خواستهایشان بارها و بارها مذاکره داشته اند و جوابی نگرفته اند و با اشاره به اینکه بودجه دولت در آذر ماه به مجلس اسلامی داده می شود و قانون مدیریت خدمات کشوری قرار بوده در شهریورماه برای دائمی شدن به مجلس برود و هنوز این اتفاق نیافتاده است و با وجود اینکه قرار بوده ردیف بودجه ای برای بازنشستگان در نظر گرفته شود، و مبلغ در نظر گرفته شده همان ٣٤٠٠ میلیارد اندک است که پاسخگویی نیازهای آنها نیست، بر اتکاء به نیروی مبارزاتی خود بازنشستگان تاکید شده است. بازنشستگان در تجمعات با شکوه قبلی خود در مرداد، شهریور، مهر و آخرین تجمعشان در هشتم آبانماه و سه روز تحصن ٩، ١٠ و ١١ آبانماه امسالشان با شعارهای پرشور خود، خواستهایشان را اعلام کردند. افزایش حقوقها به میزان ٤ میلیون تومان، رفع تبعیض ها و همطرازی حقوقها و درمان رایگان و داشتن یک زندگی انسانی، خواستهای فوری بازنشستگان است. آنها در تجمع روز هشتم آبانماه خود همچون تجممعات قبلی شان با شعارهایی چون خط فقر ٤ میلیون حقوق ما یک میلیون، حقوق ما ریالیه، هزینه ها دلاریه، نیاز ما این زمان، معیشت است و درمان، ما همبسته ایم، از وعده ها خسته ایم، سی و هشت سال گذشته، عدالت کجا رفته، یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه، نوبخت نوبخت استعفا، تبعیض تاکی؟ اعتراض خود را به فقر، تبعیض و نابرابری، اختلاس ها اعلام کردند. در این تجمعات این شعارها بر پلاکاردهای بازنشستگان نیز نقش بسته بود و اینها همه خواستهای کل جامعه است. شعارهایی که در اعتراضات بخش های مختلف جامعه فریاد زده میشود و سراسری شده است. از مبارزات بازنشستگان وسیعا حمایت کنیم. اخبار این مبارزات را رسانه ای کنیم.
تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته کیان تایر در مقابل وزارت صنایع
روز هفدهم آبانماه کارگران بازنشسته کیان تایر بنا بر فراخوانی از قبل داده شده برای پیگیری حق سنواتشان در مقابل وزارات صنایع تجمع کردند. این کارگران از سال ٩١ تاکنون نتوانسته اند سنوات خود را بطور کامل دریافت کنند و بصورت اقساط، یعنی ماهیانه ٥٠٠هزارتومان و قطره چکانی به آنها پرداخت شده است. این شکل پرداخت نیز منظم صورت نگرفته است. هر بار کارفرما به دلایلی چندین ماه ازپرداخت تعهدات خود سرباز زده است و بعد از اعتراضات متوالی کارگران بخشی از آنرا داده است. کارگران بازنشسته کیان تایر برای پیگیری خواستهایشان تا کنون به تمامی مراجع دولتی (از جمله اداره کارو بخشداری، فرمانداری، تامین اجتماعی، نیروی انتظامی، دادسرای منطقه و …) مراجعه کرده اند، اما پاسخی نگرفته اند. کارگران میگویند با این شکل پرداخت برای تسویه کامل طلبهایشان نیاز به طی سالهای زیادی میباشد. کارگران کیان تایر سالهاست برای خواسته ها و مطالبات خود با کارفرمای شرکت در کشمکش هستند و بارها برای حقوق خود اعتصاب، تجمع و درگیری داشتند واکنون این کشمش در دوران بازنشستگی آنان نیز ادامه دارد. به گزارش منتشر شده از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران بازنشسته کیان تایر در هفته گذشته نیز در مقابل شرکت کیان تایرتجمع داشتند. اکنون کارگران بازنشسته کیان تایر در ادامه مبارزاتی که داشته اند، برای پیگیری خواستها و نقد کردن طلبهایشان در روز هفدهم آبانماه مقابل وزارت صنعت تجمع کردند. در این روز کارگران با وعده رسیدگی به خواستهایشان برای هفته آتی در جلسه وزارت صنعت خاتمه و اعلام کردند که اگر جواب نگیرند، دست به اعتراضات گسترده تری خواهند زد.
اعلام روزی از قبل تعیین شده برای پیگیری خواستها یک گام مهم به جلو در مبارزات کارگران بازنشسته کیان تایر و الگویی برای همه کارگران است. با این کار کارگران با تدارک و سازمانیابی نقشه مندی تری، صف اعتراضشان را متحد میکنند و با اطلاع رسانی وسیع به جامعه، میتوانند زمینه جلب وسیعترین حمایت ها را فراهم کنند. در عین حال این فراخوانها اولتیماتوم به کارفرمایان مفتخور و مقامات مسئول است که اگر پاسخ ندهند، با اعتراضات گسترده تری از سوی کارگران روبرو خواهند شد. با چنین سطحی از تدارک اعتراض و مبارزه امکان شرکت وسیع خانواده ها نیز بیشتر خواهد بود.
کیان تایر یکی از مراکز پرجنب و جوش اعتراضی کارگری است. کارگران در این کارخانه همواره ابتکارات خوبی از اعتراض و مبارزه را به کار برده اند. از جمله برپایی مجمع عمومی بزرگ کارگری، انتخاب نمایندگان واقعی کارگران و خواست تخلیه اطاق شورای اسلامی، این نهاد دست ساز حکومتی و سپردن آن به نمایندگان کارگران، ایستادن در مقابل اخراج ها و تعویق پرداخت دستمزدها، نمونه هایی از مبارزات درخشان این کارگران در سالهای گذشته است و مبارزات آنها تا همین جا تاثیرات مهمی در پیشروی های جنبش کارگری داشته است. زنده باد کارگران کیان تایر
فراخوان مالباختگان هلدینگ داروگر به تجمع اعتراضی در اول تیرماه
مالباختگان هلدینگ داروگر مرکب از سهامداران، طلبکاران و کارگران اخراجی زنجیره کارخانجات کف، تولی پرس، روغن نباتی جهان، تجزیه شیمی، کیمیای ایران، کیوان همدان، بسته بندی البرز، بسته بندی داروگر، کیوان تجارت دارو در اعتراض به دستمزدهای به سرقت رفته شان به تجمع اعتراضی برای ساعت ده صبح روز اول آذرماه در مقابل ساختمان اصلی داروگر(پارک ملت تهران) فراخوان داده اند.
این بار مالباختگان کارگران و دیگر کارکنان شرکت هایی هستند که از کار بیکار شده و دستمزدشان به سرقت رفته است. افرادی هستند که با توهم صاحب سهام شده ، سهام کوچکی از این شرکت ها را خریداری کرده و همان پس انداز کوچک خود را هم از دست داده اند و نیز دیگر طلبکارانی هستند که پولشان بالا کشیده شده است. این خبر بعد دیگری از دزدی هایی که در چهارچوب سیستم سرمایه داری دزد بازار حکومت اسلامی انجام میگیرد و در راس این دزدی ها و رانت خواری ها باندهای مختلف حکومتی و آقازاده هایشان قرار دارد را بر ملاء میکند.
قضیه از این قرار است که داروگر ۲۵۰۰ کارگر داشته است که با بیکارسازیها های انجام شده حتی ۳۰ تا مراکز پخش خود را تعطیل کرده و امروز تنها ۴۵۰ کارگر در آن به کار اشتغال دارند. هلدینگ داروگر شامل کارخانه های شوینده، بهداشتی و آرایشی کف، تولی پرس، تولید دارو، روغن نباتی جهان، شیرینی شکلات کیوان و ۱۲ واحد تولیدی بزرگ دیگر است. کارگران زیادی را از تولی پرس اخراج کرده اند و در کنار این واحد تولیدی ۶۰ شرکت دیگر هم هستند که حقوق کارگران را از ۲ ماه تا یک سال با تعویق پرداخت میکنند. در فروردین ٩٦خبر ها حاکی از به مرخصی رفتن اجباری کارگران تولی پرس و بسته بندی البرز و دنباله دار بودن مرخصی های اجباری در داروگر حکایت داشت. بعدا نیز این شرکت ها حقوق کارگران را پرداخت نکرده و پایان قرارداد کارگران را اعلام کردند.
فراخوان مالباختگان هلدینگ داروگر، در واقع فراخوان به مبارزه متحد کارگران و مالباختگان این شرکت هاست. این حرکت اعتراضی الگوی خوبی برای مبارزه در بخش های دیگر کارگری که با مسائلی مشابه روبرو هستند ، خواهد بود. بدون شک شرکت فعال خانواده ها در این اعتراضات نقش مهمی در قدرتیابی این اعتراضات خواهد داشت. وسیعا اطلاع رسانی کنیم.
اعتراض کارگران عسلویه به جاده های مرگ
روز ١٣آبان، در تصادفی میان دو دستگاه مینیبوس در جاده عسلویه – کنگان یکی از کارگران پروژه‌های نفتی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی کشته وهفت نفر دیگر مصدوم شدند. بامداد روز هشتم آبانماه برخورد دو دستگاه مینیبوس در جاده کنگان- بوشهر، هشت زخمی برجای گذاشت که در نهایت یکی از زخمی شدگان به اسم حسن کیان‌فر ۳۵ ساله جان خود را از دست داد. در این حادثه عون رضا طلب ۳۶ ساله، محمود خمیسی ۳۵ ساله، جواد قاسمی ۲۹ ساله، احمد بازگیر ۴۶ ساله، اکبر جالوت ۳۲ ساله، یاسر توزی ۳۲ ساله و مهران عالی پور ۳۵ ساله زخمی شدند. زخمی شدگان این حادثه را شماری از کارگران پروژه‌های نفتی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی تشکیل می‌دهند که از ساعتی قبل خود را برای رفتن به محل کار روزانه آماده کرده بودند.
غیر ایمن بودن جاده ها یکی از عوامل تهدید کننده جان کارگرانی است که به صورت مستمر در این مسیر در حال تردد هستند. از جمله در حادثه هفته گذشته لغزندگی ناشی از ریخته شدن گازوئیل بر روی سطح جاده عامل موثری در تصادف بود. بعلاوه یکی دیگر از محورهای پر خطر جاده‌ای در منطقه عسلویه، مسیر سه راه طاهری به جم است، در این مسیر در کنار خودروهای حامل مسافر، وسائط نقلیه سنگین حامل سنگ و … در حال تردد دائم هستند و شلوغی جاده مخاطرات زیادی را در پی داشته است. از سوی دیگر استفاده از اتوبوس‌های فرسوده به عنوان سرویس‌های حمل و نقل کارکنان شاغل در پروژه‌های نفتی منطقه عسلویه از دیگر عوامل خطر آفرین برای کارگران است. کارگران عسلویه به نداشتن امنیت جانی در مسیرهای خطرناک ترددشان و جاده های مرگ اعتراض دارند. کارگران عسلویه با رسانه ای کردن اعتراضشان خواستار ایمن سازی فوری جاده ها و پایان دادن به قتل در جاده های مرگ شده اند.
