شهلا دانشفر: کارگران در هفته ای که گذشت

٨ شهریور مارش اعتراضی کارگران دو کارخانه هپکو و آذرآب در اراک 

صبح روز چهارشنبه ٨ شهریور کارگران دو کارخانه هپکو و آذر آب اراک در اقدامی جداگانه به صورت همزمان در اعتراض به نامشخص بودن وضعیت مطالبات مزدی معوق خود و وضعیت بلاتکلیف کارخانه در مقابل ساختمان استانداری ومیدان شهدای اراک تجمع کردند.

کارگران کارخانه آذر آب اراک نزدیک به ٦ ماه مزد طلب دارند. و کارگران کارخانه هپکو نیز از دی ماه سال ۹۵ مطالبات مزدی خود را به صورت کامل دریافت نکرده‌اند. آنها همچنین بدلیل عدم پرداخت حق بیمه شان با مشکل تمدید دفترچه های خود روبرویند.  در رابطه با این معضلات کارگران قبلا نیز تجمعات مشابهی برپا کرده و پیگیر خواستهایشان شده بودند.

روز ٨ شهریور کارگران این دو کارخانه در حالیکه بنرها یی با آرم کارخانه شان در دست داشتند، در صفی با شکوه در وسط شهر مارش رفتند و شعار دادند. در این روز کارگران هپکو خیابان ملک را بستند و با شعار مشکل ما حل نشه، اراک قیامت میشه، بار دیگر با مقامات مسئول اتمام حجت کرده و حق و حقوقشان را طلب کردند. فریاد خشمگین کارگران هپکو در وسط شهر اراک در این روز یادآور اعتراضات با شکوه آنها در سال گذشته بود. اعتراضاتی که بطور واقعی نقطه عطفی در مبارزات کارگری در سال ٩٥ بود.

یکسال قبل کارگران هپکو در وسط شهر اراک راهپیمایی کردند و با شعار زیر بار ستم نمی کنیم زندگی، جان فدا میکنیم در ره آزادی، سرود آزادگی سردادند و این شعار به سرود همبستگی در اعتراضات کارگری در سال ٩٥  از جمله به شعار هزاران بازنشسته در تجمع اعتراضی آنها در ٢٢ اسفند سال ٩٥ تبدیل شد. در حرکت اعتراضی ٨ شهریور کارگران با شعار مشکل ما حل نشه، اراک قیامت میشه، صدای خشم و اعتراض کل کارگران و کل جامعه را علیه توحش سرمایه داری حاکم و زورگویی هایشان اعلام کردند. شعاری که روز ٢٤ مرداد امسال نیز ٤ هزار کارگر گروه ملی فولاد در حرکت اعتراضی شان در اهواز آنرا فریاد زدند. و این چنین است که اعتراضات کارگران به خیابان کشیده شده و کارگران اتمام حجت میکنند. در هشتم شهریور بیش از ١٨٠٠ کارگران آذر آب در راهپیمایی شرکت داشتند و پیگیر طلب هایشان بودند. این تنها هپکو و آذرآب نیست بلکه شرکت های واگن پارس، کمباین سازی و ماشین سازی در اراک در وضعیتی مشابه قرار دارند و بنا بر خبرها شرایط صنایع بزرگ استان مرکزی به گونه ای است که هر چند وقت یک بار شاهد تجمعات اعتراضی کارگری در استان هستیم و هم اکنون شهر اراک به یکی از کانون های داغ اعتراضات کارگری تبدیل شده است.

اعتراضات گسترده در شهر اراک حکایت از فراهم بودن زمینه برای اعتراضات همزمان کارگری در این شهر است. بعلاوه بخش عظیمی از مردم شهر وابستگان همین کارگرانی هستند که در این کارخانجات در اعتراض و مبارزه اند و بیشترین زمینه جلب همبستگی کارگری در شهر اراک را میتواند شکل دهد. در ایجاد این همبستگی خانواده های کارگران نقش برجسته ای دارد. بنابراین همانطور که در اعتراضات کارگران هپکو در سال گذشته شاهد نقش ارزنده خانواده های کارگران بودیم، اکنون نیز نه تنها در هپکو بلکه در آذر آب و دیگر مراکز کارگری در این شهر که در اعتراض هستند، خانواده ها میتوانند نقش برجسته ای داشته باشند. در عین حال اتکای این کارگران به تصمیم گیری های جمعی در مجامع عمومی شان و ارتباط کارگران این کارخانجات با یکدیگر و تلاش برای متحد کردن صف اعتراضاتشان از جمله نقطه تاکیدات دیگری است که به این مبارزات میتواند قدرت بخشد.

اعتراض کارگران و شعار الله اکبر

کارخانه آذر آب یکی از مراکز پر جنب و جوش اعتراضات کارگری است. این کارگران اکنون ٦ ماه است مزد نگرفته اند و بدلیل  عدم پرداخت حق بیمه شان توسط کارفرما به تامین اجتماعی با مشکل تمدید دفتر چه های درمانی خود روبرویند. اکنون مدتی است که در تجمع و اعتراض بسر میبرند و از جمله امسال چندین بار در اواخر اردیبهشت ماه،۱۷ خرداد ماه، ۲۵ و ۳۱ تیرماه و ۱۵مرداد با تجمع و راهپیمایی به پرداخت نشدن مطالبات و حق و حقوقشان اعتراض کردند. آخرین مورد آن روز هشت مرداد ماه بود. یکی از شعارهای کارگران آذر آب اراک در حرکت اعتراضی این روزشان، شعار الله اکبر بود. طرح این شعار از سوی کارگران جای مکث دارد و لازمست بحثی روی آن داشته باشیم. سال ٥٧ مردم برای رهایی از شر خفقان ٥٠ سال حکومت شاهنشاهی، در اعتراض به تبعیض و نابرابری و برای داشتن یک زندگی بهتر با شعارهای مرگ بر شاه، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، به خیابان آمدند. اما در آن هنگام ارتجاع اسلامی با فریب وحدت کلمه شعار الله اکبر را به خیابان آورد و با این شعار جمهوری اسلامی را بر مردم غالب کردند. با این شعار به جامعه حمله کردند و روزنامه ها را بستند و تشکلهایمان را مورد حمله قرار دادند. با این شعار به زنان حمله کردند و بر روی صورت زنانی که حجاب بر سر نکردند، تیغ کشیدند و اسید پاشیدند. با این شعار حجاب را اجباری کردند. با این شعار قمه کش ها و اوباش حزب الله را برای سرکوب مبارزات مردم به خیابان ها ریختند. با این شعار اعدام و جنایت کردند. و خلاصه اینکه با این شعار انقلابمان را به شکست کشاندند. امروز هم نیروهای حافظ نظام  و دارو دسته های شورای اسلامی چی، هر جا که می بینند کنترل اوضاع از دستشان خارج میشود، میکوشند تا این شعار را به میدان آورند. می کوشند با سردادن این شعار و آوردن عکس خامنه ای و سران جنایتکارحکومت، رنگ مذهبی و حکومتی به اعتراضات کارگران و مردم معترض بزنند. بعضا با فریب اینکه گویا با این شعار اعتراض آنان حاشیه امنیتی بیشتری خواهد داشت، آنرا به جلو میبرند. اما اینهم فریبی بیش نیست. امنیت ما در حرکت متحد ما، در شرکت فعال خانواده ها و جلب همبستگی مردم و اعتراض هر چه قدرتمند تر ماست. نباید اجازه بدهیم که با چنین فریب کاری هایی و با این شعار صف اعتراضمان را متفرق کنند. سردادن شعار الله اکبر خریدن عمر برای جمهوری اسلامی است. شعار الله اکبر، شعار ما مردم برای داشتن یک زندگی انسانی نیست. شعار ما برابری است و خواست قلبی تک تک ما جارو شدن کل بساط سرمایه داری وحشی حاکم، از بین بردن استثمار و تبعیض و برپایی جامعه ای انسانی است.

بازنشستگان همچنان پیگیر خواستهایشان هستند

بازنشستگان استان تهران، البرز، قزوین، قم و شهرهای اقماری برای پیگیری خواستهایشان به تجمع برای ساعت ده صبح روز ١٤ شهريور در مقابل سازمان برنامه و بودجه فراخوان داده اند. وسیعا اطلاع رسانی کنیم.  در این فراخوان گفته شده است که این فراخوان استانی است و بازنشستگان در دیگر استانها میتوانند به فراخور موقعیت خود در مقابل استانداریها و صندوق بازنشستگی تجمع نمایند و در صورت تمایل به اعتراضی در تهران بپیوندند. بدین ترتیب بازنشستگان بازهم به تدارک اعتراضی گسترده و سراسری میروند. وسیعا اطلاع رسانی کنیم. اولین تجمع سراسری بازنشستگان در سال جاری در ٣١ مرداد برپا شد که به نوعی یک نقطه عطف بود. در این حرکت اعتراضی بار دیگر اتحاد بازنشستگان و شاغلین، اتحاد معلم، کارگر، پرستار را شاهد بودیم. مضمون این اتحاد و همبستگی اعتراض به کل توحش سرمایه داری حاکم، از جمله اعتراض علیه فقر، تبعیض، نابرابری، اختلاسها و سرکوبها با خواست میعشت، منزلت و داشتن یک زندگی انسانی بود. از جمله در این روز شعارهای حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی، اگر که من نبودم، تو اون بالا نبودی، معیشت، منزلت، سلامت، حق مسلم ماست، دولت، مجلس، خجالت، خجالت، خط فقر ٤ میلیون، حقوق ما یک میلیون، حقوق ما ریالیه، هزینه ها دلاریه، معلم زندانی آزاد باید گردد، جای عبدی زندان نیست، جای محسن عمرانی زندان نیست، سفره ما خالیه، پز شما عالیه، کارگر شاغل بازنشسته اتحاد اتحاد، حقوق نابرابر، تحمیل فقر بیشتر، یه اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه ، ظلم ستم کافیه، سفره ما خالیه، این همه بی عدالتی هرگز ندیده ملتی، ما بازنشستگانیم، از جان رستگانیم در مقابل مجلس و خیابانهای اطرافش سرداده شد. شعارهای تجمع ٣١ مرداد بازنشستگان در مقابل مجلس اسلامی، خواستهای آنها را به روشنی بیان میکند. خواستهای بازنشستگان خواستهای همه مردم است. از مبارزات و خواستهای بازنشستگان وسیعا حمایت کنیم.