حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
شهلا دانشفر:
جنبشی قوی بر سر خواست افزایش دستمزدها دارد شکل میگیرد
برگزاری سومین جلسه رسمی شورای عالی کار برای تعیین مزد کارگران در سال ٩٤ که قرار بود در ٤ بهمن برگزار شود، به بعد از ٢٢ بهمن موکول شد. در این جلسه قرار است مدیرعامل تامین اجتماعی و وزاری صنعت و دارای نیز شرکت کنند. به گفته علی خدایی رئیس “کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی” کار دعوت از آنها برای بررسی “مشکلات” کارفرمایان برای افزایش مزد کارگران است. به گفته او دو جلسه برگزار شده تعیین مزد به مجالس ذکر مصیبت کارفرمایان شبیه بوده است و آنان هر بار با ارائه پاورپوینت از وضعیت نامناسب خود به شدت گله کرده اند تا جلوی افزایش دستمزدها را بگیرند. علی خدایی به عنوان “نماینده کارگران” میگوید که منکر مشکلات تولید نیست و گله اش اینست که برخی کارفرمایان از شورای عالی کار توقعی نابه جا دارند و فکر می‌کنند که از طریق شورای عالی کار می‌توانند مشکلات بانکی، مالیاتی و گمرکی خود را حل و فصل کنند.
بعد از این توضیحات او سر اصل مطلب میرود و در ژست “فعال کارگری” کارفرمایان را مورد حمله قرار داده و با اشاره به اینکه به گفته مسئولان وزارت کار در بیست سال گذشته سهم هزینه کارگران در قیمت تمام شده تولید به حدود ٥ درصد رسیده است، با رندی آخوندی ای میکوشد، زیر کل ماجرای افزایش دستمزد کارگران بزند و با کارفرمایان همصدا میشود.
او میگوید:” واقعیت این است که در حال حاضر سبد هزینه زندگی دچار یک جهش تورمی شده است اما در سالهای اخیر تنها میزان این جهش در حداقل مزد و برخی حقوق جانبی کارگران لحاظ شده است.”. سپس از این گفته چنین نتیجه میگیرد:” گروه کارگری امسال مصمم است که بطور جدی تمام تلاش خود را بکند تا به جای افزایش مزد پایه و حقوق جانبی، میزان تورم سبد زندگی را بر دستمزد کارگران اعمال کند.”.
بدین ترتیب معلوم میشود که “گروه کارگری” یعنی خود وی و دارو دسته هایشان تحت عنوان جلوگیری از جهش تورمی سبد هزینه کارگران، به این نتیجه رسیده اند که اصلا افزایش مزد پایه ای در کار نباشد. شرم آور اینکه او از اینکه تنها ٥ درصد از سود کارفرمایان سهم مزد کارگر میشود سخن میگوید. و این آمار نشانگر بالاترین نرخ استثمار نیروی کار در جهان است.
علی خدایی در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه مصوبات شورای عالی کار در مورد افزایش دستمزدها الزامی و قانونیست میگوید:” در بهترین حالت شورای عالی کار در مورد مشکلات تولید می‌تواند نظرات پیشنهاداتی خود را به دستگاه‌های مرتبط ارائه کند.”
با این گفته او به روشنی دارد اذعان میکند که سالهاست که دوره این تشکلهای دولت ساخته تمام شده است و کسی برای آنها تره هم خورد نمیکند.
گفته های علی خدایی بیش از هر چیز نشانگر اینست که نفس تشکیل هر سال شورایعالی کار و تصمیم گیری بر سر میزان حداقل دستمزدها مخمصه ای جدی برای دولت است که بطور واقعی زیر فشار اعتراضات کارگران انجام آن بر دولت تحمیل شده است. وگرنه بارها طرح داده اند که کل این ماجرا را کنار بگذارند و خود را از این مخمصه نجات دهند، اما نتوانستنه اند.
در هر حال نقش کانون عالی شوای اسلامی در شورایعالی کار بعنوان “نمایندگان کارگران” همیشه همین بوده است. از همین روست که کارگران آنها را به عنوان نمایندگان خود به رسمیت نمی شناسند و شورایعالی کار و بساط مسخره سه جانبه گری که هر سه در مقابل کارگران قرار دارند، را قبول ندارند. اگر چه در بهترین حالت همیشه دو جانب از سه جانبه گرایی دولت و کارفرمایان اند که حتی اگر نمایندگان مستقیم کارگران نیز در مذاکره بر سر دستمزد حاضر باشند، باز در اقلیت خواهند بود. و این چیزی است که در بیانیه های اعتراضی کارگران بر سر تعیین دستمزد از بالای سر آنان بارها و بارها مورد اشاره قرار گرفته است.
کارگران سالهاست که اعلام کرده اند، شورایعالی کار را به رسمیت نمی شناسند و تشکلهای دست ساز حکومتی را که بعنوان “نمایندگان کارگری” سخن میگویند، به هیچ وجه قبول ندارند. حرف کارگران همیشه این بوده است که دستمزدها باید با دخالت مستقیم نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگری تعیین شود. و این یک بند از طومار ٤٠ هزار کارگر بر سر خواست افزایش دستمزدها بوده است. از همین رو در سال گذشته خود رقم دستمزد را اعلام کردند . گفتند دستمزد ما نباید از دو میلیون و یا دو میلیون و پانصد هزار تومان کمتر باشد. کارگران اعلام کرده اند که حاضر نیستند که زیر خط فقر زندگی کنند و میزان دستمزدها باید بالای خط فقر باشد. خصوصا امسال که مبارزه برای خواست افزایش دستمزدها وسیعتر از هر سال است. هزاران کارگران ایران خودرو پیشتاز این مبارزات هستند. معلمان و پرستاران نیز با همین خواست در تدارک تجمعات اعتراضاتی شان هستند، شرایط برای دولت و تشکلهای دست سازش چون کانون عالی شورای اسلامی سخت تر است. اشاره علی خدایی نیز بر همین حقیقت است.
از همین روست که از همان آغاز شورایعالی کار اعلام کرد که امسال سال سختی برا برای تعیین میزان حداقل دستمزدها دارند و زودتر دست بکار شدند. در مقابل جنبشی قوی بر سر خواست افزایش دستمزدها دارد شکل میگیرد. و این ویژگی مهم امسال است.
