حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
متن گفتگوی کانال جدید با شهلا دانشفر
ساناز سینایی: بنا به گزارشهای منتشر شده روز چهارشنبه ۹ مهر جلسه ویژه هفت تپه در مجلس اسلامی به پایان رسید و مقرر شد که از اسد بیگی مدیر این شرکت خلع ید شود و تمام طلبهای کارگران تا ۱۵ روز دیگر پرداخت گردد. این یک پیروزی مهم برای کارگران نیشکر هفت تپه و جنبش کارگری است. اگر ممکن است در مورد جوانب این تصمیم مجلس توضیح بیشتری بدهید؟
شهلا دانشفر: این چهارمین جلسه مجلس اسلامی بر سر تعیین تکلیف مالکیت نیشکر هفت تپه و مسایل مربوط به آن بود. در این جلسه نیکزاد نایب رئیس مجلس اسلامی، خضریان سخنگوی کمیسیون اصل ٩٠ ، رئیس سازمان خصوصی سازی، نمایندگانی از وزارت کار و اقتصاد نماینده ای از سوی استاندار خوزستان از سوی حکومتیان و نیز نمایندگانی از طرف کارگران نیشکر هفت تپه شرکت داشتند. یک مصوبه مهم این نشست خلع ید از اسد بیگی و باند مافیایی او بود و این یک موفقیت مهم برای کارگران نیشکر هفت تپه است. زیر فشار اعتراضات کارگران است که علیرغم سردوندان ها وادار شدند که پای جلسه روز نهم مهرماه بیایند و بالاخره بعد از کلی توی سر هم کوبیدن و دسیسه گری ها علیه کارگران تسلیم شده و قرارداد مالکین فعلی هفت تپه لغو شد.
این کارگران نیشکر هفت تپه هستند که با فشار مبارزاتشان مجلس را به پای تشکیل چنین جلساتی کشاندند و بعد از برگزاری سه جلسه به بهانه های مختلف سعی میکردند جلسه تصمیم گیری را به عقب بیندازند، ولی سرانجام ناگزیر شدند گرد بیایند و تکلیف این موضوع را روشن کردند. البته جدا از جلسات مجلس، در این رابطه جلسات بسیاری نیز در پشت درهای بسته و با شرکت شورای اسلامی کارخانه وعلیه کارگران برپا شده است. با تهدید و ارعاب و وعده و وعید دادن سعی کردند برای خود وقت بخرند. توطئه گری ها زیادی کردند تا بلکه اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه را عقب بزنند. اما در برابر اتحاد محکم کارگران، راهی جز تسلیم شدن در مقابلشان نمانده بود. اینان در چنان مخمصه ای قرار گرفته بودند که گفتند این موضوعی است که باید در نشستی با حضور قوای سه گانه حل و فصل شود. دلیلش نیز اینست که دزدان حکومتی از همه بخش و جناحش در چپاول و دزدیها در این شرکت دست دارند. بدین ترتیب بدنبال چنین کشاکشی بود که جلسه روز نهم مهرماه مجلس اسلامی بر سر نیشکر هفت تپه برگزار شد.
البته اعلام شده است که برای تعیین مدیریت بعدی یک ماه و نیم وقت لازم است. و تحت عنوان اینکه مهم نیست مالکیت نیشکر هفت تپه در دست بخش خصوصی یا دولتی باشد، بلکه باید به مالکی سپرده شود که توان تامین نیاز مالی آنرا داشته باشد و صاحب اهلیت باشد، میکوشند راه را برای روی کار آوردن یکنفر دیگر از خودی هایشان و ادامه چپاولگریهایشان باز کنند. اما کارگران همه این ترفند ها را تجربه کرده و در مقابلش ایستاده اند. در هرحال همانطور که اشاره کردم کنار گذاشتن اسد بیگی و باند او، بعد از کشاکش چند ساله در این کارخانه و بیش از سه ماه اعتصاب اخیر، یک موفقیت بزرگ برای کارگران نیشکر هفت تپه است. این کارگران با اعتراضات قدرتمند خود توانستند دولت، مجلس و همه بخش های حکومتی را بر سر دزدی هایشان به جان همدیگر بیندازند. توانستند مجلس اسلامی را به محل فریاد اعتراض خود شان تبدیل کنند، توانستند اسد بیگی را پشت میز محاکمه بکشانند و این جدال جانانه ای بود علیه چپاول و دزدی که نه تنها در نیشکر هفت تپه بلکه در بخش بزرگی از مراکز کارگری و در سطح جامعه شاهدش هستیم. کارگران نیشکر هفت تپه در این نبرد کل بساط رانت خواری حاکم را به چالش کشیدند. این کارگران امروز با کنار گذاشته شدن اسدبیگی قدرت خود را بهتر می بینند و دارند این موفقیت خود را جشن میگیرند. زنده باد به کارگران نیشکر هفت تپه.
اما علاوه بر خلع ید از اسد بیگی نشست مزبور مصوبات دیگری نیز داشت که آنها هم به نوبه خود مهم بودند. از جمله به دنبال این نشست مقرر شد که تعداد پنجاه نفر از مدیران بازنشسته و بازگشتی، اخراج و به منزل بازگشت کنند! اکثر این مدیران از عوامل اسدبیگی و همدستان آنها بوده و در اعتصاب شکنی و گزارشدهی علیه کارگران فعال بودند. اخراج این مدیران یکی دیگر از مطالبات کارگران بود و هم اکنون کارگران بر اخراج مدیران دیگری چون آمیلی، کاویانی، بهاری، صابریان، کریمی پور و شماری دیگری از همین دست که همواره در تعرض به کارگران و عقب زدن مبارزات کارگران نقش داشته اند تاکید دارند. همچنین در نشست روز نهم مهر ماه تصمیم گرفته شد که طلبهای کارگران بابت تیرماه و مرداد ماه تا پانزدهم مرداد پرداخت شود. بعلاوه تاکید شده است که تا نیمه آبان ماه حداقل ۳ هزار هکتار نیشکر کشت شود و استاندار که خود از همدستان اسدبیگی و باند او بود، مسئول پیگیری آن شده است. انجام کشت موضوعی بوده است که همواره مورد تاکید کارگران نیشکر هفت تپه بوده است و در جریان هستیم که در طول اعتصابی که این کارگران داشتند، یک تلاششان این بود که کشت صورت بگیرد و جلوی به حراج گذاشتن و فروش این زمین ها را گرفتند. در این جدال تاکید کارگران این بود که حفظ هفت تپه برای نجات کار و معیشتشان است.
خلع ید از اسدبیگی، اخراج مدیران فاسد و دیگر تصمیمات جلسه نهم مهرماه همه و همه موفقیت های بزرگ اعتصاب بیش از سه ماه کارگران نیشکر هفت تپه و جدال چند ساله آنها بر سر کوتاه شدن دست بخش خصوصی این بخش چپاول و دزدی از این شرکت است.
اکنون کارگران در مقابل هر گونه توطئه و تلاشی برای وقت خریدن و برای اینکه سر و ته قضیه فقط با جابجایی دزدان فیصله داده شود هوشیارند و اخطارهای خود را داده اند. از جمله به محض احضار هفت نفر از کارگران به پاسگاه، کارگران عکس العمل نشان داده و اعلام کردند که اگر تهدیدات ادامه یابد تجمعات خود را از سر خواهند گرفت. در عین حال این کارگران هنوز مزد ماه شهریور را طلب دارند و یک خواست مهم دیگر آنان یعنی بازگشت به کار همکاران اخراجی در تمام بخش ها هستند. بعلاوه اسماعیل بخشی و سه همکار دیگرشان که در جریان اعتراضات سال ٩٧ اخراج شدند، هنوز سرکار بازنگشته اند و این یکی از مطالبات مهم آنها بوده است. این چنین است که در نیشکر هفت تپه جدال کارگران بر سر اجرای نهایی مصوبات جلسه مجلس در نهم مهر ماه و برای دیگر مطالباتشان ادامه دارد. در هر حال همانطور که اشاره کردم با این اتفاق کارگران نیشکر هفت تپه توانستند سنگر مهمی را فتح کنند و این یک موفقیت بزرگ برای آنان است. زنده باد کارگران نیشکر هفت تپه!
ساناز سینایی: به نظر شما اهمیت خلع ید از اسد بیگی و بخش خصوصی در چیست و با خلع ید از بخش خصوصی قرار است شرکت چگونه اداره شود و کارگران روی چه سازو کارهایی تاکید دارند؟
شهلا دانشفر: بحث بر سر خصوصی یا دولتی نیست. بلکه بحث بر سر اینست که به اسم خصوصی سازی بساط چپاول و دزدی ای به راه افتاده است که بخش های مختلف حکومتی در آن دست دارند. از جمله اسد بیگی و باند مافیایی او و بساط چپاولی که آنها در هفت تپه برپا کردند آینه مجسمی از آنچه در مراکز دیگر کارگری میگذرد و آنچه تحت حاکمیت یک سرمایه داری رانت خوار و دزد و چپاولگر در سطح جامعه میگذرد را مقابل چشمان همه گذاشت. تحت عنوان خصوصی سازی دست کارفرمایان برای بیکارسازی های وسیع و به تباهی کشاندن هر روز بیشتر معیشت کارگران باز گذاشته شده است. این بساط را ما در هپکو می بینیم. در آذرآب می بینیم و در نیشکر هفت تپه و در بسیاری از مراکز کارگری دیگر می بینیم. نیشکر هفت تپه به چالش این بساط برده وار کاری و رانت خواری و دزدی رفت و به صدای اعتراض کل جامعه تبدیل شد. خلع ید از اسدبیگی سنگر مهمی است که این کارگران با مبارزات جانانه شان کسب کرده اند و یک پیشروی بزرگ برای آنها و کل جنبش کارگری است. با این موفقیت کارگران نیشکر هفت تپه در واقع دارند به کل جامعه راه نشان میدهد. البته روشن است که باید نسبت به وضعیت هوشیار بود و این حکومت با انواع دسیسه ها و با خلف وعده ها و در عین حال با امنیتی کردن فضای شرکت میکوشد اوضاع را تا جایی که میتواند تحت کنترل داشته باشد. اما نفس اعلام همین تصمیمات خود یک عقب نشینی بزرگ است و کارگران از مطالباتشان کوتاه نخواهند آمد. حرف کارگران اینست که بعد از خلع ید از بخش چپاولگر خصوصی در شرکت هیچ بخش خصوصی یا نیمه خصوصی را نخواهند پذیرفت و اجازه نمیدهند که دزی برود و دزدی دیگر جای او را بگیرد. کارگران اعلام کرده اند که در صورت بازگشت شرکت به حالت دولتی باید تحت نظارت شورایی کارگران هفت تپه اداره شود. و اگر حکومت نمیتواند چاره ای بجوید، شرکت بطور صد درصدی و کامل به کارگران هفت تپه واگذار شود.
ساناز سینایی: کارگران نیشکر هفت تپه برای رسیدن به این نقطه، سه ماه است که در اعتصاب هستند. اهمیت این اعتصاب بطور کلی برای خود کارگران هفت تپه و کلا در جنبش کارگری چیست؟
شهلا دانشفر: نیشکر هفت تپه یک سنگر مهم جنبش کارگری است. کارگران از همان آغاز پرچمی را بدست گرفتند و گفتند برای اینکه متحد بمانند، برای اینکه در برابر تفرقه افکنی های حکومت نگذارند صف اعتراضشان در هم بشکند و برای اینکه قدرتمند عمل کنند شورایی تصمیم میگیرند. با این گفتمان ها، با این شکل از سازمانگری اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه توانسته اند در مقابل سرکوبگران حکومت بایستند و اعتراض قدرتمندی را به جلو ببرند.
بدین ترتیب این کارگران با اتکاء به شورای خود و مجمع عمومی شان توانستند متحد بمانند و الگوی موفقی از اعتصاب و مبارزه را مقابل جنبش کارگری و کل جامعه قرار دهند. اعتصاب این کارگران مکان واقعی شوراها را با اتکاء به تصمیم گیری متحدانه در مجمع عمومی به روشنی به نمایش گذاشت. این کارگران در دور قبلی اعتراضاتشان در سال ۹۷ از اداره شورایی به عنوان آلترناتیو برای ایستادن در مقابل دزدی و فسار از بالا تا پایین و برای متحد شدن کارگران و کل جامعه حول خواستها و اعتراضاتشان سخن گفتند. در اعتصاب اخیر این الگو را خود بدست گرفتند و ممکن بودن آنرا نشان دادند. مساله دیگر مضمون اعتراض این کارگران است. کارگران نیشکر هفت تپه با اعتراض علیه دزدی و چپاول و علیه فقر و تبعیض و نابرابری توانستند به صدای اعتراض همه کارگران و کل جامعه تبدیل شوند. و بالاخره اشکال اعتراضی این کارگران است. کشاندن اعتراض به سطح شهر و جلب همبستگی های مردمی، جلو آمدن صفی از رهبران کارگری و سخنرانی های پرشورشان، قرار داشتن خانواده ها در کنار صف اعتراضات بویژه در دور قبلی اعتصابات هفت تپه در سال ٩٧، جهانی شدن صدای اعتراض این کارگران و جلب حمایت بخش های دیگر کارگری و بخش های مختلف جامعه همه و همه جایگاه و اهمیت مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه را به نمایش میگذارد. کارگران نیشکر هفت تپه با تصمیم گیری های بموقع در مقاطع مختلف اعتراضاتشان هوشیارنه عمل کردند. از جمله تقسیم کاری که در میانشان بود جالب و قابل توجه بود. از جمله در جاهایی با قدرت شورایی خود وارد عمل مستقیم شدند و جلوی حراج کردن زمین های کشت را گرفتند. بدین ترتیب که روزانه بخشی از آنها در مقابل فرمانداری تجمع داشتند و بخشی بر انجام کشت نظارت میکردند و جلوی چپاول زمین های هفت تپه را میگرفتند. وقتی هم در مقطعی با دستگیری همکارانشان روبرو شدند با خشم و نفرت به خیابان ریختند و موفق به آزادی آنان شدند. همچنین زیر فشار اعتراض این کارگران بود که بازداشت شدگان اعتراضات سال ٩٧ هفت تپه آزاد شدند و پرونده هایشان بسته شد و اکنون نیز یک خواست فوری آنها بازگشت به کار اسماعیل بخشی رهبر محبوبشان و دیگر همکاران اخراجی شان است. در دل چنین مبارزات قدرتمندی است که صفی از رهبران کارگری در هفت تپه جلو آمدند و به سخنرانان شجاع و ورزیده ای تبدیل شده اند. از جمله به قول خود این کارگران امروز در هفت تپه ۵ هزار رهبر کارگری با اندوخته ای از تجربه را میتوان دید. اینها همه جایگاه و اهمیت اعتصاب هفت تپه را به روشنی بیان میکند. اینها همه صحنه هایی درخشان و تجربیاتی درخشان از یک مبارزه ایست که به راستی بیسابقه است.
این چنین است که کارگران نیشکر هفت تپه با مبارزاتشان توانستند گفتمانهای رادیکال و تعرضی ای را علیه فقر، گرانی، اختلاسها و اداره شورایی را در کل جامعه به جلو بیاورند. توانستند توازن قوا را به نفع مبارزات دیگر بخش های کارگری و کل جامعه تغییر دهند و در پرتو این مبارزات و فضای پر تلاطم جامعه بود که ٢۵ هزار کارگر پایپینگ پیمانی نفت نیز به میدان آمدند. بطوریکه امروز گفتمان برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری بیش از هر وقت در جامعه تقویت شده و بستر آن نیز فراهم تر شده است.
خلاصه کلام اینکه از دل این اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه قویتر و متحد تر بیرون آمده اند. برای مثال همین الان دولت برای اینکه کنترلی بر اوضاع داشته باشد در کنار عقب نشینی هایش تهدیداتی را شروع کرده است. از جمله در همین هفته هفت نفر از کارگران تحت عنوان فراخوان دهنده اعتصاب احضار شده اند. حتی از طریق عوامل خود سعی کرده اند درگیری هایی با کارگران معترض به راه بیندازند. در مقابل این دسیسه چینی ها کارگران اعلام کرده اند که این اعتصاب کار یک نفر و یا چند نفر نبوده است. بلکه تصمیم شورایی ۵ هزار کارگر بوده است. اینها همه دستاوردهایی بزرگ نه فقط برای کارگران نیشکر هفت تپه بلکه برای همه کارگران و کل جامعه است. به این اعتبار امروز کارگران نیشکر هفت تپه در موقعیت بسیار قویتری برای پیگیری خواستهایشان و تثبیت موفقیت های بدست آورده خود قرار دارند.
ساناز سینایی: متشکرم که همراه این برنامه بودید.*
انترناسیونال ۸۸۸
