حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال ۶۱۱
کارگران شهرداری بروجرد درسومین اقدام اعتراضی خود به همراه خانواده های خود دست به تجمع در مقابل فرمانداری این شهر زدند و خواهان پرداخت حقوق چهارماه گذشته خود و پرداخت بیمه تکمیلی شدند.
شورای اسلامی شهر کارگران را به صبر و آرامش دعوت کرده است تا شهردار از سفر کربلا برگردد! کارگران اما میگویند شهردار قبل از رفتن به کربلا حکم اخراج تعدادی از همکارانمان را صادر کرده است. علاوه بر این شب عید چهارصد هزار تومان بن کارت برای حمایت از کارگران و پرسنل پرداخت کرد و قرار شد ماهانه ۵۰ هزار تومان از حقوق کارکنان کم کنند اما با مراجعه به فروشگاه مورد نظر، کارگران متوجه شدند که شهرداری پول بن های خریداری شده در فروردین را پرداخت نکرده و کارگران را سر کار گذاشته است.
کارگران اما نه منتظر برگشتن شهردار حقه باز از زیارت کربلا شدند و نه به توصیه های مزدوران شورای اسلامی شهر توجه کردند. برای سومین بار دست به تجمع زدند و این بار اعضای خانواده هایشان نیز آنها را همراهی کردند.
حضور اعضای خانواده های کارگران در تجمعات اعتراضی یک اقدام بسیار مهم و شکوهمند در جنبش کارگری محسوب میشود و با گسترش خود جنبش کارگری را بشدت متحول میکند. سال گذشته خانواده های کارگران زندانی معدن سنگ آهن بافق دست به حرکتی جانانه زدند، در ماههای گذشته خانواده های معلمان در تجمعات آنها حضور ملموسی داشتند، اعضای خانواده های کارگران کنتورسازی ایران در شهر البرز نیز در اسفندماه گذشته در اقدامی بیسابقه و بسیار جالب وارد کارخانه شدند تا در تجمع اعتراضی کارگران این کارخانه شرکت کنند و اکنون نوبت خانواده های کارگران شهرداری بروجرد است. این روندی است که آغاز شده و کارخانه به کارخانه و شهر به شهر به پیشروی خود ادامه خواهد داد.
این بخشی از پیشروی طبقه کارگر و نیز پیشروی زنان بطور کلی است. پیشروی طبقه کارگر است چون از حالت محدود و صنفی دارد خود را خارج میکند، مبارزاتش را اجتماعی تر و موثرتر میکند، تلاش میکند کل نیرویش را بسیج کند و فشار بیشتری به اردوی مقابل بیاورد. اما اگر زنان و جنبش آزادی زن بطور مشخص پیشروی نکرده بود، اگر زنان قدم به قدم حکومت را عقب نرانده بودند، اگر حجاب را پس نزده بودند، اگر جامعه و مشخصا جوانان سنت های عقب مانده مذهبی و ضد زن و حاجی بازاری را به زباله دان نریخته بودند، امروز همسران کارگران مراکز کارگری نیز، که اکثرا زنان خانه دار هستند، در تجمعات کارگری شرکت نمیکردند. هرچه جنبش آزادی زن و جنبش ضد مذهبی و خلاصی فرهنگی بیشتر جلو میاید طبقه کارگر خود را قوی تر احساس میکند و سنت های پیشرو بیشتری بر جنبش کارگری حاکم میشود. و این رابطه دوطرفه است. وجود یک جنبش کارگری وسیع و نسبتا قدرتمندی که در سالهای گذشته شکل گرفته است، راه را بر حضور و پیشروی جنبش های اجتماعی و مترقی دیگر بیشتر باز کرده است. اما طبقه کارگری که قرار است پرچم خواست های کل جامعه را برافرازد و رهبر و پیشتاز کلیه جنبش های پیشرو و آزادیخواهانه باشد، باید قدم های بسیار مهمی به جلو بردارد. حضور چهره های شناخته شده جنبش کارگری، قطعنامه هایی که خواست های فوری و مهم کل جامعه را نمایندگی میکند، جنبش رو به رشد مجمع عمومی که امکان دخالت توده های کارگر را فراهم میکند، اعتصابات و تجمعات هر روزه برای دستمزد و سایر مطالبات اقتصادی طبقه کارگر که امروز به شکل اعتصابات طولانی مدت در کارخانه ها و معادن بزرگ خود را نشان میدهد و حضور رو به رشد خانواده های کارگران در تجمعات کارگری، نقاط قوت طبقه کارگر در ایران است که موقعیت ویژه ای به طبقه کارگر و جایگاه و موقعیت این طبقه داده است.
یک نقطه قوت مهم و تعیین کننده جنبش کارگری وجود یک گرایش قوی رادیکال و کمونیستی است که اجازه نداده است گرایشات رفرمیستی و محدود و سازشکار پیشروی طبقه کارگر را سد کند و مانند جنبش اتحادیه ای رفرمیستی در غرب جنبش کارگری را در لاک محدود خود فرو کند، بوروکراسی را بر آن حاکم کند و آنرا خفه کند. سنت های مبارزاتی از جمله اتکا به مجمع عمومی، طرح خواست هایی فراتر از مسائل محدود به مراکز کار، نداشتن توهم به ارگانهای حکومتی و قانون کار و مجاری قانونی، تلاش برای جلب همستگی با جنبش کارگری در سطح ایران و در سطح بین المللی، جلو آمدن چهره های شناخته شده و رادیکال کارگری و حضور همسران و اعضای خانواده های کارگران در تجمعات اعتراضی محصول یک افق سیاسی رادیکال در جامعه است که حزب کمونیست کارگری بطور سیستماتیک و با تمام قوا تلاش میکند آنرا تقویت کند.
