گستاخی مفتخورها و بیکاره ها

اصغر کریمی:
حسن طایی، معاون ربیعی با بیشرمی گفته است ما در کشور هفت میلیون بیکاره و علاف داریم که فاقد هرگونه در آمدی هستند، این افراد نه اشتغال دارند نه مهارت و در عین حال به دنبال اشتغال هم نمی گردند.

اولا بیکاره آنهایی هستند که یکشبه ره صدساله طی کرده اند و از طریق اختلاس و دزدی میلیاردر شده اند. بیکاره آیت الله هایی هستند که در تمام عمرشان به جز مفت گفتن و مفت خوردن هنری نداشته اند از جمله رئیس دولت و رهبر و امام جمعه ها. بیکاره کارفرماهای استثمارگری هستند که با حمایت قانون و ارگان های حکومتی دستمزد چندرغاز کارگر را نمیپردازند و کرور کرور کارگران را بیکار میکنند و اعتراض کارگران برای حفظ شغل با سد اوباش حکومت مواجه میشود.

ثانیا حتی اگر این هفت میلیون بیکاره و بی مهارت باشند، سوال بزرگتری را بالای سر حکومت قرار میدهد که چرا میلیون ها نفر در طول حکومت اسلامی «بی مهارت و بیکاره» شده اند. آیا روشن نیست که حکومت فاسد اسلامی، اقتصاد مافیایی، دزدی ها و اختلاس هایی که کل حکومت و نزدیکان حکومت در آن شریکند، صرف هزینه هنگفتی که صرف بشار اسد و حماس و کل تروریسم اسلامی میشود، هزینه عظیمی که صرف مسجد و امامزاده و گله آخوند و کل دستگاه مذهب و یا صرف نیروهای سرکوب میشود، یک عارضه اش بیکاری هفت میلیونی و عوارض دیگرش اعتیاد و تن فروشی و کلیه فروشی و خودکشی و افسردگی و هزار بیماری جسمی و روحی دهها میلیون نفر است؟‌

بیکاره خواندن میلیون ها انسان زحمتکش نگرش عمومی طبقه حاکم در همه جا است اما تلاش میکنند آنرا در زرورق کمتر تحریک کننده ای بیان کنند. حکومت اسلامی اما آشکارتر از حکومت های دیگر دشمنی خود را با کارگر و بیکار و زن و کل مردم نشان میدهد و با زبان وقیح تری با مردم حرف میزند. این گستاخی باید از طرف کارگران و میلیون ها جوانی که نه کار و نه درآمدی دارند و از طرف کل جامعه جواب دندان شکنی بگیرد و سران حکومت را وادار به معذرتخواهی کند. اما علاوه بر این باید حکومت را تحت فشار قرار داد که به کلیه بیکاران و جوانان جویای کار بیمه بیکاری بپردازد. پاسخبه اوباشی که بر مردم حکومت میکنند، شکل دادن به جنبشی قدرتمند با خواست کار یا بیمه بیکاری و پاسخگویی فوری به میلیونها بیکار در سراسر کشور است.