قطعنامه در مورد جنبشهای اجتماعی و چشم انداز انقلاب آتی در ایران

مصوب کنگره دهم

1- تقابل میان توده مردم و حکومت گسترده و تعمیق شده و ابعاد تازه ای پیدا کرده است. شکل گیری جنبشهای اجتماعی و حرکات اعتراضی گسترده مردم  در عرصه های متعدد و با شیوه هائی بدیع و ابتکاری در مقابله با قوانین و سیاستهای ضد انسانی حکومت، مضمون صریحا ضد کاپیتالیستی اعلامیه ها و بیانیه ها و فراخوانهای کارگری و پیشرویهای جنبش کارگری در مقابله با حکومت و قوانین و سیاستهای ضد کارگری و سرکوبگرانه حاکم، یک مولفه مهم وضعیت سیاسی ایران در شرایط حاضر است.

2- مبنا و نیروی محرکه جنبشها و اعتراضات گسترده جاری گرایش عمیق مردم به خلاصی از شر جمهوری اسلامی و بزیر کشیدن حکومت است. بچالش کشیدن حکومت و سرنگونی طلبی که خیزش میلیونی سال 88 و شورشهای شهری در دهه قبل از آن نمونه های برجسته بروز و سربلند کردن آن بود اکنون در متن و بطن جنبشها و حرکتهای اعتراضی و در قالب  فعالیتهای مطالباتی، صنفی، اجتماعی و مدنی متجلی میشود.

3- انقلاب ادامه خطی جنبشهای اجتماعی نیست ولی سیر و سرنوشت انقلاب تماما بوجود اعتراضات و جنبشهای اجتماعی در عرصه های مختلف، درجه تعین و تشکل آنها، و گرایش سیاسی حاکم بر آنها وابسته است. جنبشها و اعتراضات گسترده جاری و چهره ها و نهادها و شبکه هائی که در دل آن شکل میگیرند و فعال میشوند، نشان دهنده  تعمیق و تعین هر چه بیشتر صفبندی طبقاتی، شکل گیری ابزار و زمینه ها و نقاط اتکای انقلاب آتی، و امکان سازی و کسب آمادگی اجتماعی برای بزیرکشیدن انقلابی حکومت  است.

با توجه به نکات فوق کنگره اعلام میکند:

پیروزی انقلاب در گرو تامین هژمونی و رهبری یک حزب انقلابی است که در بطن مبارزات جاری نماینده آرمان و خواستهای انسانی، مدرن، برابری طلبانه و آزادیخواهانه در جامعه باشد. این نقش تعیین کننده ای است که حزب کمونیست کارگری میتواند و باید ایفا کند.

هرچه تقابل طبقاتی که در اعماق و در بطن جنبشها و فعالیتهای اعتراضی جاری جریان دارد بیشتر تبیین و تعین بیابد، شفاف و آشکارتر شود، و در قالب خواستها و اهداف روشن در نبردهای روزمره بیان و اعلام گردد، زمینه اجتماعی برای نمایندگی شدن این مبارزات بوسیله حزب بیشتر فراهم خواهد شد، و جنگ نهائی برای سرنگونی جمهوری اسلامی  عمیق تر و رادیکال تر و پیروزمندانه تر خواهد بود.

تقویت و به پیش راندن این روند اساس و رکن استراتژی حزب برای رهبری انقلاب آتی مردم در ایران و کسب قدرت سیاسی است. سرنگونی جمهوری اسلامی بقدرت انقلاب و خلع ید سیاسی و اقتصادی از طبقه سرمایه دار، میتواند و باید نقطه اوج و حاصل نهائی این جدال طبقاتی باشد.

حزب کمونیست کارگری گسترش و رادیکالیزه شدن اعتراضات اجتماعی، پیشرویهای جنبش کارگری،  و روند تعمیق قطبندی طبقاتی را، که خود در شکل گیری آن نقش فعالی ایفا کرده است، یک گام مهم به پیش در تعمیق و تقویت جنبش سرنگونی طلبانه مردم ایران میداند و با تمام توان برای گسترش و سازماندهی و رادیکالیزه کردن هر چه بیشتر این جنبش تلاش میکند.