حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
ماه شهریور ۱۴۰۲ را به‌عنوان سالگرد روزهای آغاز انقلاب مهسا و سالگرد جان‌باختگان انقلاب پشت سر گذاشتیم درحالی‌که همچنان در روزها و ماه‌های پیش رو یادبودها و سالگردهای بسیاری از عزیزان جان‌باخته در راه است و از هم اکنون مردم بلوچستان به استقبال سالگرد جمعه خونین رفته‌اند.
حکومت از مدت‌ها قبل فضای شهرها را نظامی کرد تا بتواند موج دوم انقلاب را متوقف کند؛ ولی عزم مردم در ۲۵ شهریور و برگزاری سالروز مهسا و به دنبال آن دیگر سالروزها نشان داد که انقلاب همچنان ادامه دارد. از جمله در چند روز گذشته شاهد یورش حکومت به محله‌ها و روستاها و شهرها و بستن جاده‌ها و تهدید و زندانی کردن خانواده‌ها که تلاش کرد از انعکاس صدای دادخواهی مردم جلوگیری کند و انقلاب را عقب زند. روز ۳۰ شهریور که به‌عنوان خونین‌ترین روز بعد از جمعه سیاه در روزهای انقلاب به ثبت رسیده است شاهد برگزاری قدرتمند مراسم‌های سالگرد جان‌باختگان انقلاب بودیم. در این روز خانواده‌ها و مردم با اشکال و ابتکارات مختلف صدای دادخواهی عزیزان جان‌باخته را بلند کردند.
هر عزیز جان‌باخته برای انقلاب زن زندگی آزادی به‌سان پرچمی است که در تمام شهرها برافراشته است و صدای دادخواهی را زنده نگه می‌دارد. مراسم‌های زیادی بر سر مزار جان‌باختگان انقلاب از جمله در ایلام رشت دهگلان پاکدشت و. برگزار شد. حتی در مراسم زنده‌یاد محسن قیصری در ایلام تعدادی از شرکت‌کنندگان بازداشت شدند. در جاهایی هم که حکومت خانواده‌های دادخواه را در حبس خانگی محصور کرد تا از حضور خانواده بر سر مزار عزیزان جان‌باخته جلوگیری کند، خانواده‌ها با چیدن عکس‌ها و لباس و یادگارهایی از عزیزان در گوشه حیاط و خانه‌شان و روشن‌کردن شمع و گل‌باران کردن عکس آنها، تصاویر این مراسم را رسانه‌ای کردند. بدین ترتیب صدای دادخواهی جان‌باختگان انقلاب با سرود و با شعر و با پیام دادخواهان رسا و سراسری شد. از جمله مادر غزاله چلابی در پیامی گفت: «۳۰ شهریور ۱۴۰۱ روزی است که در تاریخ ایران‌زمین برای همیشه ماندگار شد؛ مانند آبان ۹۸ روزی که بذر مرگ پاشیدید و خشم درو کردید» و خانواده حیدری که در جنگ تن‌به‌تن با حکومت جنگیدند و حتی کودکان خانواده بر اثر گاز اشک‌آوری که به منزل آنها انداخته شده بود آسیب دیدند؛ اما با ارسال فیلم و عکس و صدا، صدایشان را به گوش دنیا رساندند. برخی از مردم و خانواده‌ها در کنار مراسم با پخش شکلات‌هایی که نام عزیز جان‌باخته را بر خود داشت و با گل‌باران کردن محل کشته‌شدن عزیزان به قتل رسیده، یاد آنها را گرامی داشتند.
تهیه بسیاری از آثار هنری و کلیپ‌هایی از لحظات زندگی جان‌باختگان و تجدید عهدکردن با آنها شکلی از این یادمان‌ها است. بدین ترتیب خانواده‌های دا خواه به‌عنوان مرکز ثقل انقلاب جانانه ایستادگی کردند و این مصداق فریاد قسم به خون یاران ایستاده‌ایم تا پایان است. تا همین‌جا حکومت درمانده و مستأصل است که با همه قدرت نظامی و لشکرکشی نتوانسته صدای انقلاب را خاموش سازد و این موج تا برچیده‌شدن کامل بساط قاتلان جنایت‌کار مفت‌خور پیش خواهد رفت.
