حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
فراز آزادی – ۱۷ اکتبر ۲۰۱۴
رفقای شرکت کننده در کنگره، رفقای رهبری حزب
کنگره نهم حزب در شرایط بغایت پیچیده سیاسی در منطقه خاورمیانه و جهان و به تبع آن در ایران برگزار میشود. کلیات سیاسی مبارزه مردم ایران علیه رژیم کثیف جمهوری اسلامی و ویژگیهای شرایط سیاسی اجتماعی حال حاضر در ایران در نوشته های مختلف رفقای دفتر سیاسی و کمیته مرکزی مستتر است، ولی در این پیام کوتاه میخواهم نظرم را در رابطه با انتظارات فعالین و رهبران عملی اعتراضات اجتماعی در داخل ایران را با شما در میان بگذارم. لازم میدانم یادآوری کنم که خیلی دوست داشتم که در کنگره در کنارتان باشم و حضورا این نکات را به تفصیل با شما در میان بگذارم، ولی متاسفانه شرایط شرکت من در کنگره فراهم نگردید و ناچارا بدین شکل نقطه نظراتم را مینویسم. حزب ما از نظر سیاسی چیزی کم و کسر ندارد ولی تنها و تنها تبدیل شدن حزب به حزب رهبران عملی اعتراضات و بدین ترتیب بدست گرفتن رهبری اعتراضات در صحنه سیاسی ایران دغدغه همیشگی ما بوده و همچنان میباشد. دو کنگره قبلی در این رابطه خیلی عالی کارکرد و نقطه نظرات فوق العاده باارزشی را به سیاستهای تشکیلاتی حزب اضافه نمود، ولی عملی نمودن این سیاستها و ایجاد یک سازمان حزبی قوی هنوز با شرایط سیاسی موجود و انتظارات جنبش سرنگونی طلبی در ایران فاصله دارد.
لازم میدانم که در اینجا به نکته مهمی اشاره کنم و آن اینکه بشخصه وقتی سیر حرکت حزب از کنگره سوم حزب تا کنون را بدقت نگاه میکنم، شور و شعف فوقالعاده ای را در خود احساس میکنم، چرا؟ وقتی نگاه میکنم میبینم که از نظر تعداد رهبران سیاسی قلمزن در حزب، تعداد نشریات حزبی، تعداد کمیته های مختلف تشکیلاتی، تعداد انسانهائی که با این حزب تبدیل به چهره اجتماعی در ایران و جهان شده اند و و و .. ، در کجا قرار داریم؟ به خودم و به حزبم میبالم. ولی وقتی به همان اندازه اجتماعی شدن حزب، به انتظارت مان از خودمان و انتظاراتی که جامعه از ما دارد را نگاه میکنم، فکر میکنم که هنوز ما باید به موضوع ساختن بدنه قوی دخیل در بطن مبارزات بیشتر بپردازیم. تنها گوشه کوچکی از این انتظارات عمومی مردم را صدها و بلکه هزاران بار در برنامه های زنده تلویزیون، از زبان مردم میشنویم که : “شما بیائید به ما بگید که چکار کنیم” و رهبران حزب را ناجیان جامعه خطاب میکنند و به اشکال مختلف از حزب میخواهند که در سرنوشت سیاسی جامعه دخالت کند، و این ما را هرچه بیشتر به فکر میاندازد که مردم در این ابعاد، برای اولین بار در تاریخ سیاسی ایران یک حزب کمونیستی حاضر و آماده را مورد خطاب قرار میدهند، بنابراین این فرصت تاریخی را قدر بدانیم، غنیمت بشمریم و با اطمینان بیشتر به عملی شدن و امکان پذیری کسب قدرت سیاسی پی ببریم، من هیچ شکی ندارم که رهبری حزب همین نکات را در نظر دارد ولی باز باید تاکید کنیم تا رسیدن به انتظاراتی که جامعه از ما دارد، فاصله داریم. امیدوارم کنگره در این چهارچوب تصمیمات مهمی اتخاذ نماید و بیانیه ها و قطعنامه های مصوب جوابگوی این انتظارت جامعه باشد.
دست تک تک رفقای شرکت کننده در کنگره را میفشارم و آرزوی کنگره ای موفق برای همه دارم.
