حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
روزنامه ی دولتی خراسان خبر داده است که قرار است از ماه آینده یعنی از تیر ماه ۱۳۹۶ بازرسی در زمینه ی حجاب از ادارات دولتی و خصوصی آغاز شود .
بنا به خبر فوق، بازرسی از حجاب و عفاف کارمندان ادارات دولتی و خصوصی مانند دستگاه های اجرایی، دانشگاه‌ها و بانک های دولتی و خصوصی توسط نهاد تازه تاسیسی با نام «ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی …» صورت خواهد گرفت.
داستان از این قرار است که قانون «حقوق شهروندی» که دولت روحانی برای پز دموکراتیک و در حقیقت برای جلوگیری از زیر پا گذاشتن قوانین اسلامی توسط مردم، وضع شده، ساز و کاری را در وزارت کشور تعیین کرده است. این نهاد جدید«ستاد مرکزی صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندی وزارت کشور» نام دارد.
این تشکیلات نو پدید، در سطح استان ها و شهرستانها و شهرها، شعباتی دارد که در حقیقت وظیفه ی شوراهای امر بمعروف و نهی از منکر و گشت های ارشاد و گروه های « تذکر لسانی» و موتورسواران و چماقداران قرار است این بار به روشی بوروکراتیک و اداری در سطح ادارات انجام دهند.
هنوز ده روز از مضحکه انتخابات نگذشته که در آن دیدیم که چه در تبلیغات و در ستاد های نامزدها و چه در روز رای گیری زن هایی را می دیدیم که اگر در شرایط غیر انتخاباتی می بود، بسیاری از این زن ها توسط نهاد های حکومتی مورد تذکر و پیگرد و بازداشت قرار می گرفتند، اما بلافاصله دولت روحانی مثل همیشه علیرغم وعده ها و وعید هایش حقوق شهروندی را در قالب نهادی سرکوبگر به اجرا می گذارد.
اگر در سناریوهای گشت ارشاد و اشکال دیگرسرکوب زنان، گله های موتورسوار و نیروی انتظامی در خیابان ها و پارک ها و اتوبوس ها و سینما ها و فضاهای عمومی، به زنان تعرض و پرونده سازی می کردند، در طرح صیانت! که قرار است از ماه آینده در ادارات اجراشود، تذکر و درج در پرونده ی پرسنلی و احضار به کمیته های انضباطی و ارعاب کارمندان به اخراج از کار ختم خواهد شد.
هنوز از چند و چون اجرای این طرح سرکوبگرانه و ارتجاعی و میزان موفقیت آن چیزی نمی توان گفت اما یک مسأله از پیش روشن است و آن شکست این طرح مسخره است. حداقل نتیجه ای که از این نیت پلید می توان گرفت این است که طرح های «امنیت اجتماعی!» و «ارتقای امنیت اجتماعی!» و طرح هادی ۳۵ گانه ی دوران احمدی نژاد شکست خورده است. مردم و بویژه زنان، دماغ آن ها را به خاک مالیده اند.
حجاب و عفاف در جمهوری اسلامی، چنانکه سران جانی رژیم می گویند، اعتقادی نیست. بلکه سیاسی است. وگرنه در محرم و روزهای انتخابات، اجازه نمی دادند زنان آنطور که خودشان دوست دارند از خانه بیرون بیایند.
حجاب، پرچم جمهوری اسلامی است. هرگونه مبارزه با حجاب اجباری رژیم، مبارزه با اصل نظام است. و این را حکومت به خوبی می داند و این همه هزینه و بگیر و ببند برای تحمیل حجاب، برای این است که با لغو حجاب، حکومت اسلامی موضوعیت و محلی از وجود ندارد.
به ضرص قاطع می گویم که طرح صیانت از حجاب و عفاف وزارت کشور جمهوری اسلامی قبل از اجرا، شکست خورده است.
این را جنبش پرخروش زنان در سال های اخیر اثبات کرده است.
زنان تصمیم گرفته اند و عزمشان را جزم کرده اند تا پیکر پوسیده ی این نظام عهد عتیق را با همین حجاب هایش تحمیلی به گورستان تاریخ بسپارند.
