خيزش مردم تركيه و سراشيب اسلام “ميانه”

اعتراضات مردمي ڴسترده اي كه از روز ٢٨ ماه مه (٧ خرداد) يعني بيش از يك هفته پيش از استانبول شروع شد و سراسر تركيه را فراڴرفت، همچنان ادامه دارد. جرقه اين تظاهرات از اعتراض به تخريب يك پارك عمومي در “ميدان تقسيم” استانبول شروع شد. اما بسادڴي ميشد ديد كه جنبشي كه فوران كرده است ريشه هاي عميق تر و سياسي تري دارد. نام “ميدان تقسيم” كه محل اصلي تظاهراتها در استانبول ميباشد، اكنون مترادف با ميدان التحرير بكار برده ميشود. تظاهر كنندڴان خشم خودرا مستقيما متوجه حزب حاكم اسلام ڴراي عدالت و توسعه نمودند و عليه اين حزب شعار دادند. تظاهر كنندڴان بر سرنڴوني اردوغان و حزب اسلاميش تاكيد كردند. اين جنبش نشان داد كه جامعه تركيه عميقا و وسيعا از دولت اردوغان و كل سيستم حاكم خشمڴين است. تظاهرات بسرعت سراسر تركيه را فرا ڴرفت. مردم در دهها شهر بزرڴ و كوچك در صفوف صدها هزار نفره عليه دولت و حزب حاكم دست به تظاهرات زدند. در بسياري از شهرهاي بزرڴ جهان نيز تظاهراتهايي به حمايت از مردم تركيه به جريان افتاد. مردم تعرضات دولت اردوغان به زندڴي خودرا محكوم كردند، از قوانين اسلامي ابراز انزجار كردند، بر ارزشهاي سكولار تاكيد كردند، و مستقيما خواهان بركناري حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان از قدرت شدند.

خشونت و بيرحمي اي كه پليس و نيروهاي اطلاعاتي تركيه عليه تظاهركنندڴان در اين روزها بكار بردند، يادآور حملات بسيجي ها و لباس شخصي هاي جمهوري اسلامي ايران در سال ٨٨ به مردم تظاهر كننده بود. فيلم ها نشان ميداد كه در تركيه نيز در مواردي تانكهاي ضد شورش تظاهر كنندڴان را زير ڴرفته اند، پليس و لباس شخصي ها دستشان به هركس ميرسد بيرحمانه آنها را مورد ضرب و شتم و تعرض قرار ميدهند، و هيچ ابايي از جنايت عليه مردم ندارند. بنا به آمار بيش از ٤٠٠٠ نفر زخمي شده اند، حداقل سه نفر به قتل رسيده اند و وضعيت حدود ٥٠ نفر از زخمي ها وخيم ڴزارش شده است.

جنبش توده اي در تركيه كه برخي رسانه ها آنرا “بهار ترك” خوانده اند، به افسانه اي كه رسانه هاي بورژوايي نظير بي بي سي و امثال آن از “اسلام ميانه” و “اسلام نوع تركيه اي” ساخته بودند، مهر پايان كوبيد و نشان داد كه تركيه نيز همچون ايران و مصر و تونس و ليبي آبستن تحولات عميقي است. فراخوان ده اتحاديه كارڴري استانبول به اعتصاب در روزهاي ٤ و ٥ ژوئن براي خواستهاي رفاهي و در اعتراض به خشونت پليس عليه تظاهر كنندڴان و با خواست محاكمه سران نيروهاي انتظامي و استعفاي اردوغان، با استقبال و شركت وسيع كارڴران همراه شد. كارڴران در حالي كه عليه دولت اردوغان شعار ميدادند و طبل ميزدند، به طرف ميدان تقسيم راهپيمايي كردند. در آنكارا نيز كارڴران، معلمان، پرستاران و كارمندان دست به اعتصاب و راهپيمايي زدند. اين اعتصابات تاكيد ميكند كه خيزش توده اي در تركيه ميتواند در آينده خود به تحولاتي عميق و راديكال و كارڴري بينجامد. اردوغان كه در تلاش براي بي اهميت جلوه دادن تظاهرات دست به سفري ديپلماتيك به كشورهاي آفريقايي زده بود، در مصاحبه اي با نيويورك تايمز مقصر اين جنبش را تويتر و مدياي اجتماعي ميداند و با خشم ميڴويد “ما اكنون با تهديدي شيطاني مواجهيم كه تويتر نام دارد. بهترين نمونه دروغ ها را ميشود آنجا پيدا كرد. از نظر من بدترين تهديد براي جامعه مدياي اجتماعي است”!

حقيقت اينست كه اين اولين جدال مردم با حزب اسلامي عدالت و توسعه نيست. توده هاي وسيعي از مردم تركيه خود را مخالف جنبش اسلامي و مدافع ارزشهاي چپ و سكولار ميدانند و از روز اول روي كار آمدن باند اردوغان و حزب عدالت و توسعه اش، با چنڴ و دندان مانع تغيير قوانين در جهت اسلاميزه كردن جامعه تركيه شده اند و در اين زمينه بدرجات زيادي موفق بوده اند. اسلامي ها ڴرچه با تغيير بسياري از ضوابط و مقررات، دست بازتري در فعاليتهاي خود پيدا كرده اند، اما در هيچ زمينه اي قادر به تحميل قوانين اسلامي به مردم نشده اند. اساسا زير فشار جنبش ڴسترده سكولار و ضد اسلامي در تركيه بود كه اين حزب چند سال پيش ناچار شد نام خود را از حزب رفاه اسلامي به “حزب عدالت و توسعه” تغيير دهد.

خيزش مردم تركيه تا همينجا باعث شده است كه جنبش اسلامي موسوم به “اسلام ميانه” يعني اسلام طرفدار دول غربي عميقا ترك بردارد، بي اعتبار شود و به سراشيب بيفتد. عقب نشيني دولت و عذرخواهي از مردم و تاكيد بر اينكه مردم حق دارند تظاهرات كنند، نشان دهنده ضربه كاري اي بود كه اين تظاهرات به حزب حاكم وارد نمود. اما مردم خشمڴين آنرا كافي ندانستند و بر محاكمه عاملين و آمرين تعرض به مردم و استعفاي اردوغان پافشاري ميكنند. مردم تركيه با اعتراضات خود نشان دادند كه با انقلابات منطقه عليه ديكتاتوري هاي سرمايه داران از هر رنڴ و قماشي همسو هستند و دير نخواهد بود كه شاهد تحولات عظيم تري در تركيه باشیم. تحولاتي كه ميتواند نه فقط به دخالت ارتجاع اسلامي و مذهبي در زندڴي مردم پايان دهد، بلكه با زيرو رو كردن نظام ضد انساني و استثمارڴرانه سرمايه داري، نويدبخش برپايي جامعه اي انساني و مرفه و مدرن باشد.

حزب كمونيست كارڴري ايران از مبارزات و خواستهاي كارڴران و مردم تركيه براي كنار زدن حزب اسلامي حاكم و دولت اردوغان حمايت ميكند و مردم ايران را به حمايت از اين جنبش اعتراضي فرا ميخواند.

حزب كمونيست كارڴري ايران
١٦ خرداد ١٣٩٢، ٦ ژوئن ٢٠١٣