حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
آغاز سال نو در عین حال همراه بود با ارسال پیامهایی از جانب جانیان و دشمنان آزادی به مردمی كه قربانیان مناسبات و شرایطی هستند كه این موجودات در راس آن قرار دارند. در این چهارچوب دو پیام از همه بیشتر وقاحت و بیشرمی بیمانندی را در خود داشت. یكی پیام سال نو خامنه ای و دیگری پیام نوروزی دونالد ترامپ به مردم ایران است. به این دو پیام باید پرداخت. ذكر نكاتی در این چهارچوب ضروری است. در این بخش از پیام خامنه ای آغاز میكنیم.
خامنه ای و قرض گیری از ناسیونالیسم ایرانی
خامنه ای این بار پیام خود را به علقه ها و عواطف سنت “ناسیونالیسم ایرانی” آغشته است. در این پیام خبر چندانی از مفاهیم اسلامی و مشخصا “امت اسلامی” نیست. سال نو را به “هم میهنان عزیز” و “ملت بزرگ ایران” تبریك گفته است. هر دو این مفاهیم، “میهن” و “ملت” مقولات اساسی و كلیدی در سنت ناسیونالیسم ایرانی هستند. توسل به این مفاهیم سنتی در عین حال به درجه ای نشان عقب نشینی از سنتهای كثیف اسلامی است و سئوال این است كه چرا؟
واقعیت این است كه اسلامیسم بمثابه چهارچوب عمومی جنبش كثیف اسلامی عملا در جامعه شكست خورده است. بی آبرو و رنگ باخته است. هر روزه زیر ضرب ضربات مردم و جامعه ای قرار دارد كه اسلام و حكومت اسلامی را وصله ای ناجور بر پیكره این جامعه میداند و برای نابودی اش لحظه شماری میكنند. و این واقعیتی است كه حتی برخی از مبلغین و سخنگویان جناح راست حكومتی هم بعضا به آن اذعان دارند. روزی نیست كه مردم اسلام و سنتهای آن را به سخره نگیرند و در تحركات سیاسی و اجتماعی خود آن را زیر پا له نكنند. بطوریكه اكنون ضدیت با اسلام، چهره ها و سیاستها و آداب و رسوم اسلامی به یك ویژگی و شاخص جامعه ایران تبدیل شده است. این تعرض به اسلام برای جارو كردن بساط آن واقعیتی است كه خامنه ای را وادار به توسل به مفاهیم ناسیونالیسم بمنظور ادغام مولفه هایی از این سنت ارتجاعی در سنت كثیف اسلامی شود. و این واقعیتی است كه پیش از آن اصلاح طلبان حكومتی به تبعیت از جریانات رنگارنگ جنبش ملی اسلامی آغاز كرده بودند، كوشیده بودند تا به هر درجه كه میتوانند مفاهیم ناسیونالیستی را در سیستم اسلامی خود حل كنند. و این تلاش را اقدامی برای تداوم بخشیدن به عمر سیاه حكومت اسلامی میدانند. مضحك آن است كه جریان خامنه ای و جناح راست حكومت اسلامی خود زمانی هر درجه عقب نشینی از اسلام و اسلامیسم را بمثابه خیانت به حكومت اسلامی تلقی میكردند و اما اكنون خود نیز ناچار به توسل به این مولفه ها شده اند. این واقعیت را باید “نرمش قهرمانانه” دیگر خامنه ای در راس حكومت اسلامی قلمداد كرد.
از قرار ناسیونالیسم ایرانی، سنتها و علقه ها و مفاهیم اش قرار است آن معجون و معجزه ای باشند كه حكومت رو به زوال اسلامی را از برای دوره كوتاهی هم كه شده است، نجات دهد. اما نه اسلام و اسلامیسم و نه هر درجه توسل به ناسیونالیسم و سنتهایش هیچكدام دوای دردهای بی درمان حكومت اسلامی نیستند. و از نقطه نظر اردوی آزادی و برابری، از نقطه نظر ما، ناسیونالیسم در حاكمیت به اندازه اسلام در حاكمیت خطرناك و بعضا كشنده است. مردم جنایتهایی را كه ناسیونالیستهای رنگارنگ در گوشه و كنار جهان معاصر و بطور مشخص پس از سقوط بلوك شرق خلق كردند، فراموش نكرده اند. جنایات ناسیونالیستها در روواندا و یوگسلاوی سابق گوشه ای از فجایعی است كه این جریان برای جامعه بشری ایجاد كرده است. ناسیونالیسم را جامعه بشری امروز با گورهای دسته جمعی و پاكسازیهای قومی و جنایت گروهی میشناسد.
خامنه ای و اذعان به شكست اقتصادی پروژه اسلامی
خامنه ای رهبر حكومت جانیان اسلامی در بخشی از پیام خود به مشكلات اقتصادی جامعه پرداخته است. او در كمال وقاحت قید كرده است كه “چون از وضع مردم مطّلع هستم، لذا تلخی را با همه‌ی وجود حس میکنم”. خامنه ای “تلخی” فقر و فلاكتی كه حكومت اسلام و سرمایه بر مردم تحمیل كرده است را با “همه ی وجود حس” میكند؟! خنده داراست، مضحك است. راس حكومت جانیان اسلامی كسانی كه از غارت و چپاول اموال مردم حسابهای میلیونی و میلیاردی در بانكهای خارجی برای خود درست كرده اند، كسانی كه اكثریت عظیم توده های مردم را به فقر و فلاكت و بی خانمانی و گورخوابی محكوم كرده اند، مدعی میشوند كه درد این مردم به ستوه آمده را “با همه ی وجود حس” میكنند. آیا بیشرمی اسلامی هیچ حد و محدویتی دارد؟
خامنه ای در ادامه میگوید: “تلخی‌ها و سختی‌‌ها عمدتاً مربوط به مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم است؛ طبقات متوسّط و ضعیف در طول سال درگیر این مشکلات بودند و همچنان هستند … تلخی کامِ مردم، بخصوص مردمِ ضعیف و فرودست و طبقات ضعیف … مربوط به مسائل اقتصادی و مشکلات اقتصادی است.”
مستقل از عوامفریبی مستتر در این افاضات باید تاكید كرد كه این یكی از نادرترین گفتارهایی است كه در آن رهبر حكومت اسلامی رسما به شكست اقتصادی پروژه اسلام سیاسی اذعان میكند. اعتراف به این واقعیت كه ثمره و كارنامه حكومت اسلامی برای توده مردم محروم و فرودست چیزی جز فقر و فلاكت و محرومیت بیشتر و مزمن نبوده است. اذعان به اینكه بخش عظیمی از توده های جامعه به زندگی چندین مرتبه زیر خط فقر محكوم شده اند. معنای زندگی برایشان چیزی جز سیاهی و تباهی نبوده است. امیدها و آرزوهایشان برای برخورداری از یك زندگی انسانی به یك زندگی مادون انسانی تبدیل شده است. اینكه جامعه ای غنی و سرشار از منابع خلاق انسانی و طبیعی، نظر به حاكمیت اسلامی سرمایه به فقر و محرومیت ابعادی همگانی بخشیده است. اذعان خامنه ای به این مشكلات اذعان به شكست اقتصادی پروژه اسلام سیاسی است.
خامنه ای در این پیام آنچنان به مشكلات اقتصادی جامعه پرداخته است كه گویا خود سید هیچ سهمی در شكل دادن به این فاجعه اسلامی نداشته است. گویی تمام این فجایع علیرغم میل و تمایل و سیستم سیاسی و اقتصادیی كه ایشان در راس آن قرار داشته است، صورت گرفته است. و در عین حال كوشیده است كه دولت خودش را به نوعی مقصر چنین وضعیتی بداند. و گویا كسی در آن جامعه نیست كه نداد كل حكومت اسلامی، با تمام جناحها و باندهایش مسبب چنین فاجعه انسانی ای هستند.
خامنه ای در ادامه پیام خود بطور مشخص به مشكلاتی: “مثل گرانی، مثل بیکاری، مثل آسیب‌های اجتماعی که آنها هم عمدتاً منشأ اقتصادی دارند؛ مثل تبعیض‌ها و نابرابری‌ها.” اشاره كرده است. اینكه آسیب های اجتماعی ریشه اقتصادی دارند، گوشه ای از حقیقت است. واقیت مهمتر این است كه این معضلات امروزه تماما محصول سیستم اقتصادی وسیاسی معینی هستند كه بر جامعه حاكم است. گرانی و بیكاری و نابرابری و شكاف طبقاتی و محرومیت و كلا تمامی مصائب اجتماعی محصول سیستم اقتصادی سرمایه داری است و حكومت اسلامی با چنگ و دندان و قرآن و سپاه و گله آخوند برای حفظ و بقای آن و بقای حكومتش تلاش كرده است. در این چهارچوب به دو واقعیت باید اشاره كرد:
١- اگر بیكاری و فقر و فلاكت محصول عملكرد نظام سرمایه داری است نتیجتا از بین بردن آن هم مستلزم نابودی مناسبات اقتصادی و سیاسی ای است كه چنین وضعیتی را ایجاد كرده است. برای از بین بردن این وضعیت دهشتناك باید نظام سرمایه داری و حكومت حافظ آن را به زیر كشید و این مناسبات را كه بر مبنای سود و انباشت سرمایه برای اقلیت استثمارگر حاكم ایجاد شده است از اساس دگرگون كرد. جامعه ای ایجاد كرد كه هدف فعالیت اقتصادی اش نه تولید سود برای سرمایه دار بلكه رفع نیازمندیهای رو به رشد همگان باشد. نظام اقصادی ای كه بجای سود رفع نیازمندیهای جامعه و تمامی آحاد مردم را مد نظر دارد.
٢- مساله دیگر بن بست اقتصادی رژیم اسلامی است. واقعیت این است كه رژیم اسلامی در یك بن بست همه جانبه اقتصادی گرفتار است. غول اقتصاد حكم به سرنگونی رژیم اسلامی داده است. حكومت اسلامی بمثابه یك حكومت سرمایه داری عملا از حوزه صدور سرمایه و تكنولوژی و همچنین دسترسی به بازار جهانی محروم است. چرا كه حكومتی اسلامی است. اسلام روبنای سیاسی مناسب با ملزومات سرمایه در عصر جهانی شدن سرمایه نیست. بعلاوه خاورمیانه با وجود مساله فلسطین و حكومتهای اسلامی كاندید مناسبی برای انباشت سرمایه جهانی نیست. به این اعتبار بحران اقتصاد سرمایه داری كه در یك جامعه متعارف میتواند با تعرض به معیشت مردم و تحمیل بار بحران سرمایه داری بر دوش جامعه پاسخ موقتی بیابد، در جامعه اسلامزده ایران راه حل موقت و اصلاحی ندارد. بحران اقتصادی حكومت اسلامی از جنس بحران اقتصادی شیلی، آرژانتین و یا برزیل نیست. راه حل سرمایه دارانه در چهارچوب حكومت اسلامی ندارد. واقعیت این است كه هر گونه بهبود اساسی حتی در چهارچوب مناسبات سرمایه داری مستلزم سرنگونی حكومت اسلامی است.
خامنه ای و آرزوی امنیت و رفاه
رهبر اوباش اسلامی در پیام خود گفته است: “امیدواریم که سالِ بسیار خوب و مبارک و بابرکتی و همراه با امنیّت و رفاهی در انتظار ملّت ایران باشد”. سالی مبارك، همراه با امنیت و رفاه؟ باید فریاد زنان گفت كه هر گونه امنیت و هر درجه رفاه جامعه مستلزم سرنگونی انقلابی حكومتی است كه باعث و بانی عدم امنیت و عدم رفاه در جامعه است. نفس اینكه مسببین فقر و فلاكت و محرومیت برای قربانیان خود مزورانه آرزوی امنیت و رفاه میكنند، مشمئز كننده است.
این حكومت را باید سرنگون كرد. سال جدید باید سال پیشرویهای عمیق و گسترده علیه حكومت اسلامی و در راستای تحقق آرزوهای دیرینه مردم یعنی آزادی و برابری و رفاه همگان باشد. باید این حكومت را در هم كوبید. باید مناسبات سیاسی و اقتصادی جامعه را دگرگون كرد و بر ویرانه های این حكومت، نظامی متضمن آزادی و برابری و رفاه همگان، یك جمهوری سوسیالیستی را مستقر كرد. جامعه بشری و مردم در ایران بیش از هر زمان نیازمند یك جامعه آزاد سوسیالیستی اند.
