کارگران و معلمان زندانی و کلیه زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند

در روزهای اخیر فشار به فعالین کارگری تشدید شده و تعداد دیگری از فعالین کارگری دستگیر و زندانی شده‌اند. این دستگیری‌ها نشانه وحشت رژیم از به میدان آمدن کارگران است و به قصد مقابله با تلاش فعالین کارگری برای متشکل کردن کارگران و ارعاب کل جامعه صورت میگیرد اما سران رژیم باید بدانند که امروز هر کارخانه ای سنگری برای اعتصاب و مبارزه است و در هر کارخانه ای ده‌ها فعال کارگری برای متحد و متشکل کردن هم طبقه‌ای‌های خود قد علم کرده‌اند. سران رژیم مطمئن باشند که دستگیری ها و اذیت و آزار فعالین کارگری جلو روند متحد و متشکل شدن کارگران را نخواهد گرفت.
سعید ترابیان از مسئولین سندیکای واحد را روز ١٩ خرداد دستگیر کردند. روز ٢٢ خرداد رضا شهابی یکی دیگر از اعضای هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد دستگیر شد. بهنام ابراهیم زاده کارگر لوله سازی شورآباد شهر ری و عضو کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری و از فعالین حقوق کودک نیز روز ٢٢ خرداد دستگیر شده است و مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته و گفته میشود که دو دنده اش شکسته است. در روزهاي گذشته همچنین چند مامور امنيتي به منزل حبيب رضا پور از اعضای فعال سنديکای کارگران شرکت واحد مراجعه کرده اند اما او در منزل نبوده است. علی رضا اخوان از همکاران کانون مدافعان حقوق کارگر نیز روز ١٣ خرداد دستگیر شده است. پژمان رحيمی از فعالين کارگری خوزستان روز ٢٨ فروردین دستگیر شده و در دادگاه عمومي اهواز به اتهام اخلال در نظم به يک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده است. اين فعال کارگری قبلا نيز به اتهام تحريک کارگران هفت تپه و کارگران لوله سازی اهواز به ۵سال حبس محکوم شده بود. روز پنجشنبه ۱۳ خرداد ماموران اطلاعات و سپاه پاسداران شهر کامياران و روستاهاي گشکی و گازرخانی، کاوه گل محمدی فعال کارگری و عضو کميته هماهنگی براي کمک به ايجاد تشکل کارگری و کيانوش گل محمدي برادر ۱۸ ساله اش که مشغول تحصيل هستند را از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر در پاسگاه روستای گازرخانی بازداشت و مورد اذيت و آزار قرار دادند. اين جانيان کاوه گل محمدی را به دست کشيدن از فعاليت کارگری مورد تهديد قرار داه و اقدام به تفتيش تلفن همراه او كردند.
علاوه بر این موارد ۶ نفر از رهبران کارگران نیشکر هفت تپه – علی نجاتی، فريدون نيکوفر، قربان عليپور، محمد حيدری، جليل احمدی و رضا رخشان – بخاطر تلاششان براي متشكل کردن کارگران از كار اخراج شده اند. اینها همه قبلا بازداشت شده و مدتی را در زندان سپری کرده اند. منصور اسانلو و ابراهيم مددی از مسئولین سندیکای شرکت واحد نیز مدتی طولانی است که در زندان به سر میبرند و بویژه منصور اسانلو را دائما مورد اذیت و آزار قرار میدهند و علیه‌اش توطئه میکنند.
تعدادی از معلمان نیز مدتها است در زندان به سر میبرند، از جمله عبدالرضا قنبری (که به اعدام محکوم شده است)، سید هاشم خواستار، رسول بداقی،عبدالله مؤمنی، محمود بهشتی لنگرودی، علی اکبر باغانی، محمد داوری، علیرضا هاشمی، حسین باستانی نژاد و قربان احمدی.
اینها گوشه ای از اقدامات سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه کارگران و معلمان و رهبران و فعالین آنها و علیه مردم بپاخاسته است. اما همین خبرها قبل از هر چیز نشانه ای از تحرک وسیع کارگران و معلمان برای متشکل شدن است. وحشت جمهوری اسلامی بجا است. میداند که اگر کارگران و معلمان به حرکت درآیند دیگر هیچ درجه از سرکوب و دستگیری و اخراج، انقلاب مردم را متوقف نخواهد کرد.
حزب کلیه کارگران و تشکل های کارگری، کلیه معلمان و دانش آموزان، دانشجویان سراسر کشور، مدافعین حقوق زن و تشکل های مدافع حقوق زن و جوانان انقلابی را به مبارزه هرچه گسترده تر برای مقابله با این دستگیری‌ها و آزادی فوری و بی‌قید و شرط کلیه کارگران و معلمان و زندانیان سیاسی و از جمله دستگیر شدگان روز ٢٢ خرداد فرامیخواند. کلیه پرونده ها باید ملغی شود، کارگران و معلمان اخراجی باید به سر کارهای خود برگردند و خسارت دوره ای که زندانی یا اخراج شده اند به آنها پرداخت شود. اعتراض به این دستگیری‌ها توسط تشکل های کارگری در داخل و سازمانهای جهانی شروع شده و باید هرچه بیشتر گسترش یابد و به اقدامات جمعی تر و بزرگتر تبدیل شود. حزب کلیه سازمانهای کارگری و نهادها و شخصیت های انساندوست را در سراسر جهان به پیوستن به این مبارزه فرامیخواند.
مبارزه برای آزادی فعالین کارگری و فعالین معلمان و کلیه زندانیان سیاسی یک رکن مهم مبارزه برای سرنگونی حکومت اسلامی است. این خواست را همه جا در همه تجمعات و قطعنامه ها و تومارهای خود با صدای بلند مطرح کنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
١٤ ژوئن ٢٠١٠، ٢٤ خرداد ١٣٨٩